Από την οθόνη στο πιάτο σου

Πάντα πίστευα ότι η διατροφή είναι κάτι εξαιρετικά απλό, σαν ένα παιχνίδι. Ιδιαίτερα τώρα πια με τις παραγγελίες μέσω διαδικτύου και το ντελίβερι, με τόσες επιλογές σε διαφορετικές μαγειρικές, σε τόση ποικιλία από μενού κ.λπ. το παιχνίδι της καθημερινής διατροφής είναι πια διασκέδαση.

Ωστόσο, σαν ένας βετεράνος του «τρώω έξω», νομίζω πως δικαιούμαι να καταθέσω το απόσταγμα μιας εμπειρίας ζωής: Το παιχνίδι του διαλέγω-παραγγέλνω-τρέφομαι στη δουλειά μόνο επιφανειακά έχει πλάκα, ή, έστω, ενδιαφέρον. Στην πραγματικότητα όλη αυτή η απέραντη ποικιλία επιλογών είναι μόνο στην επιφάνεια, σε παραπλανά με φαντασμαγορικούς καταλόγους και εξωτικά ονόματα πιάτων.
Γιατί στο βάθος ο διαχωρισμός είναι απλός: Είναι υγιεινό αυτό που τρως «απ' έξω»; Είναι φτιαγμένο από προσεκτικά επιλεγμένα υλικά, είναι σωστά μαγειρεμένο; Μόλις άρχισα να εφαρμόζω αυτό το κριτήριο, το χαμόγελο άρχισε να ξεθωριάζει και οι επιλογές που τις θεωρούσα ατελείωτες έγιναν ένα... ατελείωτο μηδέν. Συνειδητοποίησα ότι αυτό που χρειάζομαι είναι, στην ουσία, την μαμαδίστικη κουζίνα αλλά σε ντελίβερι. Οπότε, αμέσως συνειδητοποίησα ότι ζητούσα μια εγγύηση ποιότητας που ελάχιστοι μπορούσαν να μου προσφέρουν.

Δοκίμασα να ψάξω στο ίντερνετ, όχι όμως πηγαίνοντας από διαφήμιση σε διαφήμιση, αλλά με βάση τα πιάτα που θα μπορούσαν να πείσουν ότι βρίσκομαι στο σωστό μέρος: Πχ «γεμιστά κολοκυθάκια με αυγολέμονο». «Μαυρομάτικα με σέσκουλα και ντομάτα». «Φασόλια με πράσινες βιολογικές ελιές Ροβιών». «Γαλέος σχάρας με caponata λαχανικών». «Vegetarian μουσακάς με ψητά λαχανικά και σάλτσα μανιταριών». «Κριθαρότο λαχανικών». «Κοτόπουλο σε κόκκινη σάλτσα με πουρέ σπαστής πατάτας». Εντάξει, ας μην συνεχίσω.

Ούτως ή άλλως η αναζήτηση με οδήγησε σε ένα και μόνο σημείο: forky.gr. Παρήγγειλα. Δοκίμασα. Πείστηκα πως αυτό που είχα διαισθανθεί από τα πιάτα ημέρας και τις συνταγές, ότι δηλαδή οι άνθρωποι του Forky

α) είναι γνώστες της μεσογειακής κουζίνας,

β) σέβονται τους κανόνες της υγιεινής διατροφής, τόσο με την ποιότητα και τη φρεσκάδα των πρώτων υλών, όσο και με το μαγείρεμα. Με μια κουβέντα, κατάλαβα ότι το Forky δεν είναι «άλλο ένα ντελίβερι» -και το κατάλαβα με την πρώτη πιρουνιά. Ακριβώς όπως γίνεται με το αληθινά σπιτικό φαγητό.

Που σου δίνει τα πάντα, στην ποσότητα και την ποιότητα που πραγματικά χρειάζεσαι. Το «μαμαδίστικο» πιάτο που φτιάχτηκε μόνο για εσένα, με φροντίδα, με αγάπη, με χαμόγελο. Φαγητό όπως του Forky που εν τέλει σου αφαιρεί οποιαδήποτε δικαιολογία να στραφείς -και να τραφείς- με κάτι λιγότερο καλό από αυτό που σου αξίζει.