Κατάγματα ισχίου και θνησιμότητα - Τι δείχνουν οι έρευνες

Ένα σπασμένο οστό μπορεί να μην ακούγεται σοβαρό, αλλά για κάποιους πιο ηλικιωμένους ανθρώπους, άντρες και γυναίκες, ένα κάταγμα ισχίου μπορεί να είναι η απαρχή πολλών σοβαρών προβλημάτων υγείας.

Πόσο επικίνδυνο είναι το σπασμένο ισχίο σε ένα ηλικιωμένο άτομο και ποιό είναι το ποσοστό θνησιμότητας μετά από ένα κάταγμα ισχίου; Ένα σπασμένο ισχίο, επίσης γνωστό ως κάταγμα ισχίου, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή αναπηρία, ακόμη και στο θάνατο.

Πόσο επικίνδυνο είναι ένα σπασμένο ισχίο για κάποιον ηλικιωμένο;

Οι πτώσεις έχουν το θλιβερό προνόμιο να είναι η κορυφαία αιτία τραυματισμών και θανάτων που σχετίζονται με τραυματισμούς σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών. Η πτώση μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση της ανεξαρτησίας. Ένα άτομο που έχει υποστεί κάταγμα ισχίου μπορεί να μην είναι πλέον σε θέση να ζήσει αυτοεξυπηρετούμενο και ίσως χρειαστεί να μετακομίσει σε κάποια μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων για μεγαλύτερη βοήθεια σε καθημερινές δραστηριότητες.

Το ποσοστό θνησιμότητας διπλασιάζεται

Η πιθανότητα θανάτου μέσα σε διάστημα ενός έτους μετά από ένα κάταγμα ισχίου είναι 21%, αν το κάταγμα αντιμετωπιστεί χειρουργικά.

Αντιθέτως, αν ένα κάταγμα ισχίου δεν αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση, η θνησιμότητα μέσα στο πρώτο έτος μπορεί να προσεγγίσει το 70%. Αυτό σημαίνει ότι 4 στους 5 ηλικιωμένους ανθρώπους θα επιβιώσουν τον πρώτο χρόνο μετά από κάταγμα ισχίου.

Αυτό το ποσοστό θνησιμότητας παραμένει αναλλοίωτο από τη δεκαετία του 1980, ενώ αντίστοιχα ποσοστά θνησιμότητας για άλλες περιπτώσεις τραυματισμών έχουν μειωθεί σημαντικά.

Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι το ποσοστό θνησιμότητας από αιτία κάθε είδους διπλασιάζεται για ηλικιωμένους ασθενείς μετά από κάταγμα ισχίου. Μια μελέτη του 2017 σε 122.000 άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη διαπίστωσε ότι το ποσοστό θνησιμότητας από αιτία κάθε είδους διπλασιάστηκε μέσα σε ένα διάστημα μεγαλύτερο των 12 ετών σε όσους είχαν κάταγμα ισχίου.

Η αύξηση της θνησιμότητας ήταν μεγαλύτερη τον πρώτο χρόνο μετά το κάταγμα, σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερη από την αναμενόμενη για τον γενικό γηριατρικό πληθυσμό. Μειώθηκε δε με την πάροδο του χρόνου, αλλά παρέμεινε σχεδόν διπλάσια από την αναμενόμενη μετά από 8 ή περισσότερα χρόνια.

Μια έρευνα του 2011 που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Medical Association (Internal Medicine) εστίασε σε συνολικά 5.580 ηλικιωμένες γυναίκες για μια περίοδο σχεδόν 20 ετών, μελετώντας τα οστεοπορωτικά κατάγματα. Αυτή η έρευνα έδειξε ότι το ποσοστό θνησιμότητας ήταν διπλάσιο για τις γυναίκες που είχαν υποφέρει από κάταγμα ισχίου, για τον πρώτο χρόνο μετά τον τραυματισμό. Με άλλα λόγια, κατά τη διάρκεια της περιόδου των 12 μηνών μετά το κάταγμα του ισχίου, ο κίνδυνος θανάτου για αυτές τις γυναίκες ήταν διπλάσιος σε σύγκριση με γυναίκες παρόμοιας ηλικίας χωρίς αντίστοιχο κάταγμα. Περισσότεροι από τους μισούς θανάτους σημειώθηκαν μέσα στο πρώτο τρίμηνο μετά από το κάταγμα.

Προηγούμενες μελέτες, όπως μια μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε το 2010 στο Annals of Internal Medicine (https://www.acpjournals.org/journal/aim) , είχαν δείξει ακόμη υψηλότερα ποσοστό βραχυπρόθεσμης θνησιμότητας μετά από κάταγμα ισχίου.

Σ΄ αυτήν την ανασκόπηση μελετών που δημοσιεύθηκαν μεταξύ του 1957 και του 2009 (στις οποίες συμμετείχαν συνολικά 578.436 γυναίκες και 154.276 άνδρες άνω των 50 ετών), ερευνητές από το Βέλγιο και τις Ηνωμένες Πολιτείες διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος θανάτου τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες για τους πρώτους τρεις μήνες μετά το κάταγμα του ισχίου είναι 5 με 8 φορές μεγαλύτερος. Ενώ ο κίνδυνος θανάτου αρχίζει να μειώνεται δύο χρόνια μετά το κάταγμα, τα ποσοστά θνησιμότητας παρέμειναν υψηλότερα σε σχέση με τα αντίστοιχα σε ηλικιωμένους που δεν είχαν ποτέ σπάσει το ισχίο τους, ακόμη και μετά από 10 χρόνια παρακολούθησης. Αξίζει να αναφερθεί ότι στις μελέτες αυτές τα ποσοστά θνησιμότητας ήταν υψηλότερα στους άνδρες συγκριτικά με τις γυναίκες.

Αιτίες θανάτου μετά από ένα κάταγμα ισχίου

Από τι πεθαίνουν οι ασθενείς μετά από κάταγμα ισχίου; Η μελέτη του 2011 διαπίστωσε ότι σε σύγκριση με ανθρώπους παρόμοιων ηλικιών χωρίς κάταγμα, ο μεγαλύτερος αριθμός γυναικών πέθανε από πνευμονία και γνωστικές διαταραχές.

Η μελέτη του Archives of Internal Medicine αποκάλυψε ορισμένες αιτίες βραχυπρόθεσμης θνησιμότητας, συμπεριλαμβανομένων προβλημάτων που μπορεί να προκύψουν μετά τη χειρουργική επέμβαση (όπως πνευμονική εμβολή, λοίμωξη και καρδιακή ανεπάρκεια). Επιπλέον, προβλήματα υγείας που μπορεί να είχαν αρχικά οδηγήσει στην πτώση - όπως η άνοια, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και οι καρδιαγγειακές παθήσεις - αναφέρονται επίσης ως αιτίες που παίζουν ρόλο στην αυξημένη θνησιμότητα.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι, σε γενικές γραμμές, άτομα που σπάνε το ισχίο τους εμφανίζονται ήδη και πριν από το κάταγμα να είναι, ούτως ή άλλως, λειτουργικά πιο εξασθενημένα σε σχέση μ΄ εκείνα που δεν έχουν υποστεί κάποιο σπάσιμο. Ενώ η ηλικία είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για πτώσεις, ένα άτομο που είναι υγιές και σε καλή φυσική κατάσταση μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει μικρότερη «χρονολογική ηλικία», όντας έτσι λιγότερο επιρρεπές σε πτώσεις και κατάγματα.

Ειδήσεις σήμερα: 

Η μάχη των ΜΕΘ: Στο 89% η πληρότητα σε Θεσσαλονίκη - Η κατάσταση στις άλλες πόλεις

Συναγερμός στην Εκκλησία με τα κρούσματα σε ιεράρχες - Πώς πιστεύεται ότι έγινε η διασπορά του ιού

Οργή για το σόου Πολάκη στο «Σωτηρία»: Γιατρός και πρώην υπουργός, χωρίς μάσκα έξω από τη ΜΕΘ!