Στέργιος Μικρούτσικος: «Πένθησα, θύμωσα, ωρίμασα»

Η μουσική που παραμένει τεράστια αγάπη του, η δουλειά του ως Dj, η οικονομική καταστροφή του Ανδρέα Μικρούτσικου, η σχέση στοργής που έχουν, η κρίση που πέρασαν, οι στιγμές που έφτασε στα όρια, η απώλεια της μητέρας του Μαρίας Δημητριάδη, η σχέση ζωής με τη Σοφία Βόσσου, όσα ονειρεύεται και όσα ξορκίζει. Ο Στέργιος Μικρούτσικος δεν παίζει με συμβατικούς κανόνες. «Ωρίμασα... Γνώρισα καλύτερα τον εαυτό μου και τον κόσμο γύρω μου», δηλώνει σε αυτή τη συνέντευξη-εξομολόγηση.

- Τον τελευταίο χρόνο παρουσιάζεις πάρα πολύ επιτυχημένα μουσικά projects σε διάφορα μπαράκια ανά την Αθήνα. Αλήθεια, πώς προέκυψε ο ρόλος του Dj;
Η πρώτη φορά που έπαιξα επαγγελματικά μουσική ήταν το καλοκαίρι του 2002 στη Μήλο. Το επόμενο καλοκαίρι ακολούθησε ένα μπαράκι στη Μύκονο. Ακόμα και όταν δεν δούλευα ως Dj ήμουν λάτρης της μουσικής. Είμαι συλλέκτης βινιλίων, οπότε ουσιαστικά κάνω ως επάγγελμα μια μεγάλη μου αγάπη.



Ο Στέργιος, μιλώντας για τη σχέση με τον πατέρα του Ανδρέα Μικρούτσικο, επισημαίνει ότι ανακάλυψε «πως είναι πολύ ανθεκτικός. Εχει τα πολεμοφόδια για να φιλοσοφήσει ό,τι συμβαίνει»

- Ανακαλύπτεις, λοιπόν, ξανά μια παλιά σου αγάπη. 
Με ενθουσίαζε πάντα η μουσική. Οφείλω να αναφέρω ότι επαγγελματικά παίζω από το 2010. Μου αρέσει πολύ σαν δουλειά. Το θεωρώ ένα είδος performing, ενώ ταυτόχρονα είναι και μία πολύ ωραία λύση σ’ αυτή τη δύσκολη εποχή που ζούμε να βγάλω κάποια χρήματα.

- Πέρασες μια εξαετία ανατροπών, είναι η αλήθεια... 
Βέβαια. Σ’ αυτά τα έξι χρόνια έμαθα και βίωσα πολλά. Αλλα δεν τα κατάλαβα, άλλα δεν τα αντιλήφθηκα. Ωρίμασα όμως. Ηταν ένα χρήσιμο διάστημα που πέρασα πολύ όμορφα αλλά και άσχημα.

- Σε τι ωρίμασες;
Γνώρισα καλύτερα τον εαυτό μου και τον κόσμο γύρω μου. Αποκωδικοποίησα πράγματα.

- Το πρώτο διάστημα φαντάζομαι ότι θα ήταν αρκετά δύσκολο έχοντας να διαχειριστείς τόσο την απώλεια της μητέρας σου Μαρίας Δημητριάδη όσο και την οικονομική καταστροφή του πατέρα σου Ανδρέα Μικρούτσικου.
Τα δύο πρώτα χρόνια ήταν αρκετά δύσκολα. Δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τις αλλαγές που γίνονταν στη ζωή μου. Αρχικώς είχα άρνηση. Οταν συνειδητοποίησα τι συμβαίνει, στενοχωρήθηκα, πένθησα, θύμωσα. Δεν σοκαρίστηκα, δεν έπαθα πανικό, γιατί έχει μια άμυνα ο εγκέφαλός μας να διαχειρίζεται τα συναισθήματα. Το βέβαιο, ωστόσο, είναι ότι άλλαξε η ζωή μου πολυεπίπεδα.
 
- Μέτρησες φίλους -
και ξεκινώ με το κομμάτι της δουλειάς, όντας παράλληλα και ένας επαγγελματίας επί χρόνια στα  Οι δικοί μου φίλοι και γνωστοί δεν διαφοροποιήθηκαν σε τίποτα. Εχω περισσότερους ανθρώπους δίπλα μου απ’ ό,τι στο παρελθόν. Από ανθρώπους που απλώς συνυπήρχαν ή ήταν δουλοπρεπείς αυλικοί του πατέρα μου κυρίως -και κατά συνέπεια και μαζί μου- ουδέποτε είχα κάποια απαίτηση. Υπήρξαν δίπλα του γιατί είχαν ανάγκη κάποια πράγματα και ενδεχομένως τους είχε ανάγκη και ο πατέρας μου και ευρύτερα το σύστημα. Αυτούς δεν θα μπω καν στη διαδικασία να τους υπολογίσω, να στενοχωρηθώ, να πληγωθώ ή να πω: «Αχ, τι απώλεια!».

Ημουν σίγουρος. Ξέρεις ποιοι είναι οι άνθρωποι που υπάρχουν για σένα και υπάρχεις και εσύ ουσιαστικά γι' αυτούς.
Δεν μέτρησα φίλους λοιπόν. Ηξερα από την αρχή ποιοι είναι.

- Πέρασες δύσκολα με την απώλεια της μητέρας σου;
 Υπήρξαν περίοδοι που δεν ήμουν στα καλύτερά μου. Είχα μια ελαφρά κατάθλιψη. Με τον αυστηρά κλινικό όρο δεν πέρασα. Ξέρω πώς είναι από δικούς μου ανθρώπους και γνωρίζω ότι είναι πολύ ζόρικο. Λειτούργησα, όμως, όπως πάντα λειτουργούσα. Εννοώ ότι ακόμα και όταν πήγαιναν όλα σούπερ, μπορεί να είχα τα υπαρξιακά μου προβλήματα και να με έψαχναν όλοι οι δικοί μου άνθρωποι χωρίς να μπορούν να με βρουν. Αντίστροφα, όταν ήταν όλα δύσκολα, έχει τύχει να είμαι χαρούμενος και εξωστρεφής.



«Πολλές φορές έρχεται στο μυαλό μου ότι αυτό τον άνθρωπο δεν θα τον ξαναδώ», εξομολογείται στο «thema people» για τη μητέρα του Μαρία Δημητριάδη ο Στέργιος Μικρούτσικος


- Φαντάζομαι δεν θα είναι εύκολο για σένα το να περνάς μεταλλάξεις διάθεσης... Για τους άλλους κυρίως. Προσωπικά ξέρω τον εαυτό μου και τον ψυχισμό μου. Μου φαίνεται κάτι φυσιολογικό.

- Δεν ξέσπασες ειδικά με την απώλεια της μητέρας σου;
Είχα πολύ θυμό. Ηθελα -αν θες- να γυρίσει ο χρόνος πίσω. Σε έναν βαθμό βίωσα και θλίψη. Είναι φυσιολογικό. Χάνεις έναν δικό σου άνθρωπο. Νομίζω ότι όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με την ασθένεια ενός αγαπημένου σου ανθρώπου είναι σαν να σε σκοτώνουν με σιγαστήρα. Ξέρεις τι θα φέρει το μέλλον και προσπαθείς να το επεξεργαστείς.

- Σου λείπει η μητέρα σου;
Σαφέστατα. Πολλές φορές έρχεται στο μυαλό μου ότι αυτόν τον άνθρωπο δεν θα τον ξαναδώ. Αλλες στιγμές δεν το βλέπω εγωκεντρικά, αλλά σκέφτομαι πόσο κρίμα είναι που εκείνη δεν είναι ζωντανή για να χαρεί τη ζωή της.

- Υπάρχουν ημέρες που όταν τη χρειάζεσαι τη νιώθεις;
 Οχι. Δεν είμαι απλώς μηδενιστής, είμαι μηδενιστής-αγνωστικιστής. Νομίζω ότι δεν υπάρχει κάτι έπειτα από τον θάνατο. Θεωρώ ότι χάνεται η ύλη και η ψυχή. Ερχεται ο αιώνιος ύπνος.

- Πιστεύεις στον Θεό;
 Οχι. Δεν πίστευα ποτέ. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανένας Θεός. Είμαι και με τη βούλα άθεος.

- Πώς είναι η ζωή σου σήμερα;
Ωραία. Δεν θέλω να έχω παράπονα. Βλέπω τι γίνεται γύρω μου. Υπάρχουν άνθρωποι που δοκιμάζονται πάρα πολύ. Είμαι καλά.

- Πέρασες περιόδους που δεν είχες ούτε τα αναγκαία;
Ναι, βέβαια. Δεν είχα λεφτά ούτε να πάρω τσιγάρα. Πέρασα δυο-τρία χρόνια διάφορα σκαμπανεβάσματα.

- Ποιο είναι το πιο οριακό σημείο που βίωσες; Για ένα τετράμηνο ήμουν με μηδέν ευρώ. Δεν είχα από πουθενά να δανειστώ. Είμαι περήφανος άνθρωπος. Οι δυο-τρεις που θα μπορούσαν να με βοηθήσουν δεν ήταν εφικτό να το κάνουν τότε εξαιτίας δυσκολιών.

- Πώς ήταν εκείνη η περίοδος;
Είχα νεύρα. Θύμωνα που βρισκόμουν σ’ αυτή την κατάσταση, αλλά προσπάθησα να επιδείξω ψυχραιμία. Ελεγα «θα περάσει» - και όντως πέρασε.


«Η Σοφία Βόσσου είναι η δεύτερη μάνα μου. Εγώ μεγάλωσα με τη μητέρα μου, τον πατέρα μου και τη Σοφία», ομολογεί ο Στέργιος 



- Εχεις συμμετάσχει σε διάφορα τηλεοπτικά projects. Θες να επιστρέψεις στην τηλεόραση;  Δεν ξέρω αν θέλω πραγματικά. Υπάρχουν στιγμές που το επιθυμώ και με φίλους λέμε να στήσουμε κάποιο project και άλλες που αρνούμαι. Η σημερινή τηλεόραση μου δημιουργεί απέχθεια. Επί τέσσερα χρόνια δεν έβλεπα καθόλου. Φέτος έβαλα αποκωδικοποιητή και βλέποντας επί έναν μήνα καθημερινά έπαθα σοκ.

- Από τι; Από τους ανθρώπους που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην τηλεόραση.

- Θεωρείς ότι είναι διαφορετικό το επίπεδο των ανθρώπων ή των προγραμμάτων;
Το επίπεδο στην ιδιωτική τηλεόραση ουδέποτε ήταν υψηλό, απλώς υπήρχαν τέσσερις-πέντε εξαιρέσεις οι οποίες δεν είχαν να κάνουν μόνο με τον παρουσιαστή, αλλά και με τον κόσμο που τον πλαισίωνε. Πέραν της φτώχειας που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην τηλεόραση, το 99% των ανθρώπων που είναι μπροστά έχουν χαμηλότατο επίπεδο μόρφωσης, τηλεοπτικής ικανότητας και IQ. Βγάζουν φόβο και δουλοπρέπεια. Δεν έχουν τίποτα το ηγετικό και το αυτόνομο.

- Ερχομαι στον Ανδρέα Μικρούτσικο. Πώς είναι σήμερα;
Οπως τον ξέρατε. Είναι αυτός που ήταν και παλιά, με τα χόμπι και τα ενδιαφέροντά του.

-Τι ανακάλυψες για τον πατέρα σου και αγάπησες πολύ έπειτα από τη δοκιμασία που βίωσε;
Οτι είναι πολύ ανθεκτικός. Εχει τα πολεμοφόδια για να φιλοσοφήσει ό,τι συμβαίνει.

- Πώς ήταν η σχέση σας στον χρόνο;
 Συμμαχική, συγκρουσιακή; Νομίζω ότι είναι μία τυπικότατη, καλή και υγιής σχέση πατέρα - γιου. Περάσαμε απ’ όλα τα στάδια, αλλά επειδή υπήρχε υψηλό επίπεδο συνεννόησης και αντίληψης ουδέποτε υπήρξαν υπερβολές. Υπήρξαν συγκρούσεις χωρίς λόγο, όπως υπάρχουν πάντοτε στην εφηβεία. Κάποια στιγμή έκανα έναν χρόνο να μιλήσω με τον πατέρα μου. Οταν το συζητήσαμε μετά που τα ξαναβρήκαμε -όχι ότι τα ’χαμε χάσει, εγώ τα είχα χάσει- γέλαγα. Συνειδητοποίησα ότι λειτουργούσα σαν το σενάριο να έγραφε τώρα «θα κάνεις την εφηβική σου επανάσταση χωρίς λόγο και αιτία».

- Είχες άποψη για τους γάμους και τις σχέσεις του;
Δεν είχα καμία λογική παρέμβασης. Μου φαινόταν πολύ φυσιολογικό γιατί έτσι έμαθα από μικρός. Ο Ανδρέας έδινε μεγάλη σημασία στην άποψή μου, όπως και στο πώς η οποιαδήποτε γυναίκα του, σχέση του ή άνθρωποι του περιβάλλοντός του θα κουμπώσουν με εμένα.

- Υπήρξε γυναίκα με την οποία σχετίστηκε και του είπες «δεν ταιριάζεις»;
Οχι. Αν δεν ταίριαζε, το ήξερε ο ίδιος. Απλώς εκείνη τη στιγμή έκανε αυτό που γούσταρε, περνούσε καλά και έπαιρνε ό,τι καλύτερο μπορούσε. Δεν έκρινε ποτέ ο ένας τον άλλον.

-Ποια από τις συντρόφους του Ανδρέα αγαπάς και έχεις επαφή ακόμη μαζί της ; Τη Σοφία Βόσσου. Η Σοφία είναι η δεύτερη μάνα μου. Εγώ μεγάλωσα με τη μητέρα μου, τον πατέρα μου και τη Σοφία.

- Τι σου λείπει σήμερα; Δέκα εκατομμύρια ευρώ.

- Τι θα τα έκανες;
Θα μοίραζα ένα μεγάλο ποσό σε ανθρώπους που αγαπώ και νοιάζομαι και το υπόλοιπο θα προσπαθούσα να μην το σπαταλήσω με τη μία. Θα ήθελα  για να μη σκέφτομαι τόσο εγώ όσο και οι αγαπημένοι μου άνθρωποι με ανησυχία το μέλλον.