Οδηγός Αθήνας από τον Φώτη Βαλλάτο

Είμαι συνιδρυτής του site popaganda.gr, που ασχολείται αρκετά με θέματα πόλης και αστικής κουλτούρας. Το γραφείο μου βρίσκεται στην οδό Κολοκοτρώνη, δίπλα στην πλατεία Αγίας Ειρήνης, το νέο hype μέρος στο Ιστορικό Κέντρο. Η πλατεία είναι πια γεμάτη νυχθημερόν και τα «άπειρα» τραπεζοκαθίσματα (και τα παράνομα σταθμευμένα μηχανάκια) συρρικνώνουν τον ελεύθερο χώρο για τους πεζούς, αλλοιώνοντας το χαρακτήρα τής –άλλοτε– αγαπημένης μου πλατείας, που λέγαμε ότι έμοιαζε με το Le Marais στο Παρίσι.

Τώρα μόνο το νοσταλγικό λουλουδάδικο και τα σουβλάκια του Κώστα έχουν μείνει να θυμίζουν λίγο από το παρελθόν της – ευτυχώς και τα κτίρια, κάποια εξ αυτών έχουν ανακαινιστεί ιδανικά, με προσωπικό μου αγαπημένο το «γκρι» κτίριο με την bauhaus αισθητική (στο ισόγειο φιλοξενεί το Rock & Balls).

Οι αγαπημένοι μου δρόμοι στο Κέντρο είναι η Μητροπόλεως (ειδικά το σημείο με την τεράστια κόκκινη μπουκαμβίλια που κρέμεται από το Hotel Metropolis), η Απόλλωνος, που είναι ο πιο off δρόμος της Πλάκας, αλλά έχει τα πιο ωραία μαγαζιά (από το Furin Kazan και το μανάβικο απέναντι που κλείνει στις 3.00 το πρωί, μέχρι το παλιό μπαρμπέρικο και το φοβερό μαγαζάκι της κυρίας Χιρόκο με γιαπωνέζικα προϊόντα), η Κολοκοτρώνη, όπου βρίσκονται τα γραφεία του popaganda.gr και μπορείς να βρεις από κλωστές για πλέξιμο (που είναι ξανά στη μόδα), μέχρι παγωτά.

Αγαπημένοι δρόμοι και η Μελανθίου στου Ψυρρή με το ποδηλατάδικο του Γκάρεθ και τα γκράφιτι πάνω στα κατεβασμένα στόρια των δίπλα μαγαζιών, η Παλλάδος με τα μαγαζιά που πουλάνε κάθε λογής συμπράγκαλα για το σπίτι, μια «μυστική» στοά στην Πολυκλείτου, που έχει καταστήματα με χαρτικά είδη και είναι σαν να μπαίνεις στη μηχανή του χρόνου, η Ευριπίδου, που την αγαπάω από μικρό παιδί (γιατί περνούσα από εκεί με τη γιαγιά μου πηγαίνοντας για ψώνια στη Βαρβάκειο), η Άνθιμου Γαζή, που είναι στο πλάι της Παλιάς Βουλής, η Ηπίτου, που διαθέτει και την πιο ωραία πλατεία του Κέντρου, η Πετράκη με τα καφέ, τα νυφικά, αλλά και το καλύτερο ψωμί της πόλης (στο φούρνο Πνύκα), που πρόσφατα άνοιξε υποκατάστημα στη Βιένη, η Αριστείδου με τις «μυστηριώδεις» στοές με τα υπόγεια εκτυπωτήρια, η Γερανίου με τα ινδικά, η Σωκράτους, που για μένα είναι το απόλυτο μαλακό υπογάστριο αυτής της πόλης, η Αγίου Μάρκου, που πάνω της πέρασα τρία υπέροχα χρόνια της ζωής μου (έμενα εκεί σε μια υπέροχη πολυκατοικία του ’50), η Πραξιτέλους με τα μαγαζιά με λάμπες, η Θεάτρου, όπου βρίσκεται το πιο αγαπημένο μου μέρος στην πόλη: η υπόγεια ταβέρνα Δίπορτο του μπαρμπα-Μήτσου, από την οποία έχει περάσει μέχρι και ο Francis Ford Coppola. Εντάξει, και η Αθηνάς, που στα μάτια μου είναι η «πρωτεύουσα» του Κέντρου – δεν είναι τυχαίο ότι και το δημαρχείο εκεί είναι.
Και τώρα φαγητό, επειδή με ρωτάνε όλοι συνεχώς.

Στην οδό Καλαμιώτου έχω μια δεύτερη μητέρα, το εστιατόριο Μελίλωτος, το οποίο με ταΐζει σχεδόν καθημερινά τα τελευταία έξι χρόνια. Έχουν μανία με τις καλές πρώτες ύλες και δεν κάνουν εκπτώσεις στην ποιότητα. Έχουν τα καλύτερα μπιφτέκια κοτόπουλο του κόσμου και εκπληκτική σαλάτα με κινόα. Για ψάρι τα πράγματα στο Ιστορικό είναι δύσκολα. Ο Τριαντάφυλλος στη Λέκκα, όμως, είναι εγγύηση. Πηγαίνει μόνος του στις 5.00 το πρωί στην ψαραγορά, για να βρει τα πιο φρέσκα ψάρια και θαλασσινά. Επίσης, στην περιοχή έχουμε μια ιδιαιτερότητα. Τα τρία από τα τέσσερα καλύτερα σουβλατζίδικα λέγονται Κώστας, κάτι που δημιουργεί μεγάλη σύγχυση, όταν κάποιος σηκώνεται και λέει «πάω στον Κώστα για σουβλάκια, θέλετε κάτι;». Ο ένας Κώστας είναι αυτός στην πλατεία Αγίας Ειρήνης με τα ΑΕΚτζίδικα αισθήματα και την κόκκινη καυτερή σος, ο δεύτερος είναι αυτός στην οδό Βασιλικής, που εκτός από τα σουβλάκια έχει την πιο φτηνή και πιο ζουμερή μπριζόλα στο Κέντρο, και ο «όχι άγχος» Κώστας στην οδό Πεντέλης (απέναντι από το εκκλησάκι της Αγίας Δύναμης) με την πιο μικρή ψησταριά του κόσμου και το πιο «ελαφρύ» σουβλάκι της πόλης (βάζει μόνο ντομάτα και γιαούρτι). Το τέταρτο είναι το Ταχυφαγείο Ελληνικόν, με καταπληκτικό μπιφτέκι και σπιτικό ρεβιθοκεφτέ. Επίσης, αγαπώ τα πιάτα της Μινιατούρας στην οδό Ρόμβης (ακούγεται και ωραία τζαζ από τα ηχεία), το φιλέτο στο Osterman, το μόνο μαγαζί της πόλης που έχει αντιγράψει ιδανικά την ατμόσφαιρα των ευρωπαϊκών grand cafés, και τα κουλούρια του κυρ Βασίλη στο τρίστρατο Ευαγγελιστρίας, Καλαμιώτου και Κολοκοτρώνη, που σου λέει και την πιο ωραία «καλημέρα» κάθε πρωί.

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.