Τάσος Χαλκιάς: «Οι τηλεκριτικοί είναι παράσιτα»

Εχοντας βιώσει μεγάλες καλλιτεχνικές επιτυχίες και τέσσερις οικονομικές καταστροφές, ο Τάσος Χαλκιάς επανέρχεται δυναμικά στο τηλεοπτικό προσκήνιο με τον ιδιόμορφο ρόλο του Διαμαντή στο πολυσυζητημένο «Κάτω Παρτάλι», αλλά και ως αστυνομικός επιθεωρητής Σαμπρόλ στο «Μάντεψε ποιος θα πεθάνει απόψε» των Ρέππα - Παπαθανασίου, που συνεχίζει τη θεατρική επιτυχία του χειμώνα στο «Ράδιο Σίτυ» της Θεσσαλονίκης. Παράλληλα δηλώνει έτοιμος να γίνει «καπετάνιος» στον Δήμο Χαϊδαρίου βάζοντας υποψηφιότητα για δήμαρχος στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές

Αναστασία Αργυριάδου

10.04.2014, 08:44 1 ΣΧΟΛΙΟ

Εχοντας βιώσει μεγάλες καλλιτεχνικές επιτυχίες και τέσσερις οικονομικές καταστροφές, ο Τάσος Χαλκιάς επανέρχεται δυναμικά στο τηλεοπτικό προσκήνιο με τον ιδιόμορφο ρόλο του Διαμαντή στο πολυσυζητημένο «Κάτω Παρτάλι», αλλά και ως αστυνομικός επιθεωρητής Σαμπρόλ στο «Μάντεψε ποιος θα πεθάνει απόψε» των Ρέππα - Παπαθανασίου, που συνεχίζει τη θεατρική επιτυχία του χειμώνα στο «Ράδιο Σίτυ» της Θεσσαλονίκης. Παράλληλα δηλώνει έτοιμος να γίνει «καπετάνιος» στον Δήμο Χαϊδαρίου βάζοντας υποψηφιότητα για δήμαρχος στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές

- Περάσατε δύσκολες στιγμές τα τελευταία χρόνια;

Η αλήθεια είναι ότι πέρασα πάρα πολύ δύσκολα. Ιδρυσα τη δραματική σχολή μου, ένα όνειρο ζωής, που δεν κατάφερα όμως να κρατήσω λόγω οικονομικών δυσχερειών. Ηταν πάρα πολλά τα έξοδα για τη συντήρησή της. Σε τέτοιες επενδύσεις, αν δεν έχεις οικονομικό έρεισμα από πίσω, κάποια στιγμή κλατάρεις.

- Δηλαδή φτάσατε ένα βήμα πριν από την οικονομική καταστροφή; Ναι. Οσο μεγάλη οικονομική καταστροφή κι αν πάθει ο άνθρωπος όμως, αν δεν χάσει τον εαυτό του, τα ξαναφτιάχνει όλα. Πρέπει να σηκώσει το κεφάλι ψηλά και να προχωρήσει. Προσωπικά έπαθα οικονομική πανωλεθρία. Από εκεί και πέρα αυτό δεν σημαίνει ότι έσκυψα το κεφάλι ταπεινωμένος. Με ανασηκωμένο το κεφάλι, ξεκίνησα και πάλι από το μηδέν και προχωράω. Αλλωστε ήταν η τέταρτη φορά που μου συνέβη αυτό, αφού κάθε φορά που έβγαζα χρήματα από τη δουλειά μου τα επένδυα σε αυτήν ως θεατρικός παραγωγός. Δυστυχώς εμείς οι ηθοποιοί δεν γνωρίζουμε πώς να γίνουμε επιχειρηματίες του εαυτού μας και συνήθως πέφτουμε έξω. Μόνο η Αλίκη Βουγιουκλάκη τα είχε καταφέρει ως θεατρική επιχειρηματίας. Τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα, γιατί υπάρχουν τα καλλιτεχνικά ερείσματα και ένας ηθοποιός δεν μπορεί να εφησυχάσει εύκολα.

Κλείσιμο

- Σκοπεύετε κάποια στιγμή να επαναλειτουργήσετε τη σχολή σας; Η δραματική σχολή ήταν το μεράκι μου από τότε που βγήκα στο θέατρο. Εχω διαρκώς μέσα στο μυαλό μου την επαναλειτουργία της, αλλά θα το κάνω με πιο ασφαλή βήματα. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να τη συντηρήσω με δικά μου χρήματα - μόνο αν βρω κάποιους χορηγούς που θα ταχθούν στο πλευρό μου και θα ρισκάρουν.

- Εχετε βγάλει χρήματα από τη δουλειά σας; Βεβαίως, γι’ αυτό και τα ξαναέβαλα σε αυτήν. Υπήρξαν ηθοποιοί οι οποίοι χρυσώθηκαν, αλλά δεν ήμουν μέσα σε αυτούς. Πήρα ένα μεροκάματο που δεν ξεπέρασε κάποια στάνταρ για να φτάσω στα όρια της πρόκλησης. Σε καμία περίπτωση δεν ανήκω στα golden boys του θεάτρου. Ωστόσο ισχύει ότι έβγαλα κάποια καλά χρήματα την εποχή που δούλευα πάρα πολύ.

- Ο ρόλος στο «Κάτω Παρτάλι» ήρθε για εσάς την κατάλληλη εποχή; Θα έλεγα πως ναι. Η πρόταση για τον ρόλο του Διαμαντή ήρθε την εποχή που πραγματικά ένιωθα την ανάγκη να υπάρξω στον χώρο της δουλειάς, γιατί τα τελευταία χρόνια αφοσιώθηκα στη σχολή μου με αποτέλεσμα να απομακρυνθώ από τον επαγγελματικό χώρο.

- Ακούγονται διάφορα για τη σειρά: ότι θα κοπεί, ότι είναι απλήρωτοι οι συντελεστές... Τι ισχύει απ’ όλα αυτά; Δεν ισχύει τίποτα απ’ όλα αυτά. Την τηλεοπτική επιτυχία τη χαρακτηρίζει πάντα η τηλεθέαση. Το «Κάτω Παρτάλι» έχει σημαντική τηλεθέαση - τέτοια που αγγίζει αυτές των παλιών καλών σίριαλ. Λόγω της υπεροχής του, λοιπόν, κάποιοι άνθρωποι βρήκαν την ευκαιρία να ακουστεί το όνομά τους λέγοντας κάτι κακό για τη σειρά. Η ελληνική φυλή το έχει αυτό το δαιμόνιο: η επιτυχία κάποιου κριτικάρεται από κάποιους άλλους που προσπαθούν να την παρουσιάσουν λιγότερη και να την απαξιώσουν. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια δέχτηκε κριτική και το «Κάτω Παρτάλι». Είναι κάτι το σύνηθες, δεν με απασχολεί προσωπικά και παροτρύνω τόσο τους συναδέλφους μου όσο και την παραγωγή να μην απασχολεί ούτε αυτούς. Από εκεί και πέρα ο καθένας έχει δικαίωμα, μέσα στην περίφημη αστική δημοκρατία όπου ζούμε και στην ελευθερία του λόγου, να εκφράζεται και να λέει ό,τι θέλει. Εάν αυτό μπορεί να το κάνει και επάγγελμα, μαγκιά του.

- Δεχτήκατε σκληρή κριτική από τηλεκριτικούς. Πώς νιώσατε γι’ αυτό; Ξέρετε πόσο εύκολο είναι να ασκεί κανείς κριτική στη δουλειά του άλλου; Απλώς αυτό δεν πιστεύω ότι είναι επάγγελμα. Ποια είναι η παραγωγική δουλειά του κριτικού; Οι καλλιτέχνες καταθέτουμε την εργασία μας για να υπάρχει ένα καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Αυτός ο κύριος τι καταθέτει, την άποψή του; Είναι εργασία αυτή; Πάνω στη δουλειά τη δική μου να βγάζει μεροκάματο; Αν ο καλλιτέχνης δεν είχε δουλειά, οι κριτικοί θα ήταν άνεργοι. Αυτά είναι παράσιτα.

- Γράφτηκε ότι οι τεχνικοί της σειράς λόγω της κρίσης έμειναν απλήρωτοι και θα κατεβάσουν τις κάμερες. Αυτό είναι μια δημοσιογραφική τεχνική που αναφέρεται στους δικούς μας τεχνικούς. Κανείς δικός μας τεχνικός δεν είπε τίποτα. Εμείς συνεχίζουμε κανονικότατα τα γυρίσματα.

- Θα συνεχιστεί και του χρόνου η σειρά; Οι προδιαγραφές αυτές είναι, από εκεί και πέρα, άγνωσται αι βουλαί των καναλαρχών...

- Θα κατεβείτε ως υποψήφιος δήμαρχος Χαϊδαρίου στις δημοτικές εκλογές; Βεβαίως, είναι μια απόφαση που θεωρώ ότι ήρθε σε μια ώριμη στιγμή της ζωής μου. Στη φάση όπου βρίσκομαι ως άνθρωπος, κοινωνικό ον και βάσει της εμπειρίας που έχω από τη δουλειά μου, είμαι σε θέση να προσφέρω σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεν σκοπεύω να ασχοληθώ ποτέ με την κεντρική εξουσία. Είμαι εντελώς ανεξάρτητος και μαζί με μια συντροφιά φίλων Χαϊδαριωτών κάνουμε τον προεκλογικό μας αγώνα.

- Ο προεκλογικός αγώνας δεν χρειάζεται οικονομική στήριξη; Τα μπάτζετ για προεκλογικό αγώνα είναι για τους καριερίστες πολιτικούς. Εμένα δεν με ενδιαφέρει αυτό. Με νοιάζει να εμφανίζομαι αξιοπρεπώς, να έχω έναν χώρο να συναντώ ανθρώπους και να συζητώ μαζί τους. Δεν χρειάζεται να βγάλω γιγαντοαφίσες και να έχω ένα εκλογικό κέντρο διαρκώς φωταγωγημένο. Ούτε καν φωτογράφηση δεν έκανα ως υποψήφιος δήμαρχος, χρησιμοποιώ τις φωτογραφίες που έχω μέσα από τη δουλειά μου.

- Εχετε δηλώσει πως παραδέχεστε τον δήμαρχο Στυλίδας Απόστολο Γκλέτσο; Θεωρώ ότι ο Αποστόλης διεκδίκησε την ψήφο των συμπολιτών του στην ιδιαίτερη πατρίδα του και ότι οι δημότες τον προτίμησαν πέρα από οποιαδήποτε κομματική ταυτότητα. Από εκεί και πέρα, μη έχοντας να δώσει λογαριασμό σε οποιοδήποτε κόμμα, μπόρεσε να είναι ανεξάρτητος, ακόμη και να δεχτεί οικονομική βοήθεια από πολίτες προκειμένου να απαγκιστρώσει τον δήμο από κομματικές ή κρατικές χορηγίες. Με αυτή την έννοια είναι ένα καλό παράδειγμα ο Αποστόλης.

- Τι θέλετε να κάνετε για τον δήμο σας; Εκείνο που θέλω να κάνω είναι να τον απαγκιστρώσω μέσα από την οικονομική του αυτοτέλεια για να μπορέσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση να είναι πραγματικά αυτοδιοίκηση. Γιατί όσο είναι εξαρτώμενη από την εξουσία δεν είναι αυτόνομη. Από εκεί και πέρα, θα ποντάρω πάρα πολύ σε αυτό που ξέρω να κάνω και είναι ο οποιασδήποτε μορφής πολιτισμός, ο οποίος ξεκινάει από τον Χρυσό Αιώνα του Περικλή. Εχω την αίσθηση ότι μπορούμε να μεταφέρουμε πάρα πολλά πράγματα του τότε στο σήμερα. Μια βάση η οποία με αφορά είναι το «παν μέτρον άριστον» και το «ευ ζην». Αυτά είναι δύο ρητά που θα με καθοδηγήσουν.

- Την εποχή του «Λαβ Σόρρυ» τι καταστάσεις ζήσατε; Ποτέ μου δεν την ψώνισα. Βρέθηκα στην τηλεόραση αρκετά ώριμος ηθοποιός, στα 38 μου χρόνια. Είχα μια 15ετή ζωή στο θέατρο, κατασταλαγμένες απόψεις και το δέχτηκα ως μια επιτυχία της στιγμής. Βεβαίως είχαμε μεγάλη πολιορκία εκείνη την εποχή από περιοδικά, φωτογραφήσεις, σκάνδαλα, που ήθελαν πάρα πολύ να κυκλοφορώ τη νύχτα με διάφορους ανθρώπους που εγώ δεν τους ήξερα.

- Πώς γίνατε ηθοποιός; Εντελώς τυχαία. Είχα όνειρο και βλέψεις να γίνω καπετάνιος. Ξεκίνησα λοιπόν να φοιτώ σε μια σχολή ναυτικών, κάποια στιγμή, όμως, συζητώντας με έναν φίλο μου που θα πήγαινε στο Παρίσι να σπουδάσει σκηνοθέτης, με προέτρεψε να γίνω ηθοποιός καθώς θεωρούσε ότι έχω ταλέντο. Αυτή η συζήτηση, καθώς και τα λόγια μιας δασκάλας καλλιτεχνικών που είχα στο σχολείο με έκαναν να αλλάξω ρότα, να πάω σε θεατρική σχολή και να γίνω ηθοποιός. Δεν ήταν συνειδητή επιλογή, αλλά μου βγήκε σε καλό.

- Το μετανιώσατε ποτέ που δεν γίνατε καπετάνιος; Πολλές φορές, αλλά όχι επειδή έγινα ηθοποιός. Το μετάνιωσα που δεν έγινα καπετάνιος.

Αναστασία Αργυριάδου

10.04.2014, 08:44 1 ΣΧΟΛΙΟ

Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr