Στη ψαραγορά της Βαρβακείου...

Στη ψαραγορά της Βαρβακείου...

Έρχονται οι μήνες που τα ψάρια αφθονούν. Μια βόλτα στην οδό Αθηνάς είναι επιβεβλημένη. Οπτική και ακουστική πανδαισία!

5293393
-Σε καλώ σε ένα αισθητικό περίπατο!

Αυτός που με καλούσε με κάποια κοιλίτσα και τετράγωνο σβέρκο δεν με έπειθε ότι ο άνθρωπος των ρομαντικών περιπάτων και των ρεμβασμών. Αντίθετα τον ήξερα για εξπέρ των γαστρονομικών απολαύσεων, για λάτρη της κατσαρόλας, για άνθρωπο, τέλος πάντων, έτοιμο να προδώσει φιλία, γυναίκα, θρησκεία, πατρίδα, ό, τι δηλαδή πιο ιερό και όσιο, μπροστά σε ένα βολ-ω-βαν με μανιτάρια ή σε ένα μουστακάτο πετρομπάρμπουνο.

Εν πάσει περιπτώσει τον ακολούθησα και ο αισθηματικός μας περίπατος έγινε, πού θαρρείτε;… στο ψαροπάζαρο της Κεντρικής Αγοράς!

sitaras-for-10-sept-2021-photo-2


Χαλάλι λοιπόν η λάσπη που πατήσαμε, χαλάλι τα σπρωξίματα που φάγαμε, χαλάλι τα λέπια πού κολλήσανε επάνω μας, χαλάλι και η ψαρίλα πού μυρίσανε τα ρούχα μας.

Κλείσιμο
Το θέαμα ενός ψαροπάζαρου φορτωμένου από τους καρπούς του θαλάσσιου αγρού, είναι κάτι που δεν χρειάζεται να είσαι καλοφαγάς για να το θαυμάσεις.

Τί θησαυρός, τί ασήμι, τί χρυσάφι!... Οι μαρμάρινοι πάγκοι αστραποβολούν, τα κοφίνια σελαγίζουν… Ιριδίζουν οι πεζές λαμαρίνες. Κάτω από τους δυνατούς λαμπτήρες της στοάς ο πλούτος της ελληνικής θάλασσας πλέκει συμφωνίες χρωμάτων και σχημάτων…

Ο φίλος μου, που έχει προσωπικές γνωριμίες με όλη την ενάλιο κοινωνία, μου κάνει τις απαραίτητες συστάσεις:

-Ο ιππότης εκεί πέρα με τα τεντωμένα πτερύγια, το κοκκινόμαυρο μανδύα και την τετράγωνη αγριωπή κεφάλα είναι ο σκορπιός… Γκάγκστερ του θαλάσσιου κόσμου. Τρομερός!

-Δίπλα του, τα φτωχά και ήμερα λιθρινάκια.

-Να και το χρυσόψαρο με τις δύο του άσπρες βούλες… Είναι τα αποτυπώματα των δαχτύλων του Χριστού… Βλέπεις έχει και η θάλασσα τους θρύλους της… Και ο λαός, το προλεταριάτο πού σελαγίζει μέσα στο καλάθι, φύρδην-μίγδην… πέρκες, χάνοι, λογής-λογής πετρόψαρα περιμένουν τον μερακλή, πού θα τα κάνη σούπα, μια θεία σούπα πού ευωδιάζει πέλαγος.

sitaras-for-10-sept-2021-photo-1


Ο άνθρωπος είχε πάρει ύφος μαχαραγιά, πού δείχνει τους θησαυρούς του. Μου έδειξε τις γλώσσες, τις αριστοκράτισσες του βυθού… Μου έδειξε σμέρνες φαρμακερές… Μου έδειξε καλαμαράκια ολόλευκα, φαρφουρένια, χρυσοκόκκινες συναγρίδες, μπαρμπούνια, κομψοτεχνήματα του βυθού, δουλεμένα με κόκκινο σμάλτο… Μου έδειξε τσιπούρες λαμπερές σαν ασήμι με το χρυσό τους μονόκλ γύρω από τα μάτια, μελανούρια λαχταριστά, ασημένιους σωρούς από μαρίδες πού λαμπυρίζανε, αστακούς πάνοπλους σαν ιππότες του Μεσαίωνα που κουνούσαν τις αντένες τους…

Έφυγα από αυτό το πανηγύρι του ελληνικού πόντου με την εντύπωση ότι έβγαινα από τη σπηλιά των θησαυρών του Αλή-Μπαμπά.

Εννοείται ότι ο φίλος μου δεν περιορίστηκε στην αισθητική απόλαυση. Από το δάχτυλό του κρεμιόταν, περασμένη στο βούρλο, μια καμαρωτή τσιπούρα.

Για περισσότερα: https://minoas.gr/syggrafeas/sitaras-thomas/

Θωμάς Σιταράς, Αθηναιογράφος- Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

BEST OF NETWORK

Δείτε Επίσης