NBA Northwest: Ούτε ο μάντης Κάλχας δεν μπορεί να βρει τον νικητή!

Για ακόμα μία χρονιά θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε τα εξαιρετικά αφιερώματα του Makrabet.com γύρω από τα ρόστερ, τους παίκτες-κλειδιά και την εκτίμηση της πορείας των 30 συλλόγων.

Σειρά παίρνει η Northwest της άκρως ανταγωνιστικής Δύσης! Η συγκεκριμένη περιφέρεια περιλαμβάνει 5 πολύ ισχυρές ομάδες που όλες θα διεκδικήσουν την πρόκριση στα playoffs και φυσικά την πρωτιά στην division.

Γιούτα Τζαζ: Ο rookie που έγινε franchise player

Ρόστερ

Λαχείο αποδείχτηκε ο Donovan Mitchell (Νο. 13 στα περσινά Draft). Έκανε πράγματα και θαύματα στην παρθενική του χρονιά στο ΝΒΑ, κάνοντας τους φίλους των Jazz να ξεχάσουν γρήγορα τον Hayward. Με το καλημέρα θεωρείται -όχι και άδικα- ο ηγέτης και το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο του οργανισμού. Αποτέλεσε το σημείο αναφοράς στην επίθεση της ομάδας, έχοντας 20.5 πόντους, 3.7 ριμπάουντ και 3.7 ασίστ σε 33.4 λεπτά μ.ο, ενώ μεταξύ άλλων κατέκτησε το βραβείο του καλύτερου dunker, όντας 1ος στο διαγωνισμό καρφωμάτων στο All star game. Στους 11 αγώνες των πλέι-οφ παρουσιάστηκε ακόμα καλύτερος, μετρώντας 24.4 πόντους, 5.9 ριμπάουντ και 4.2 ασίστ μ.ο. Σίγουρα με τέτοιες επιδόσεις μπορεί να αισθάνεται αδικημένος που το βραβείο του καλύτερου rookie κατέληξε στον Ben Simmons.

Σπουδαία δουλειά από τον Quin Snyder, που θεωρείται ο πιο ανερχόμενος και εξελίξιμος κόουτς μαζί με τον Brad Stevens. Δεν είναι τυχαίο πως προσφέρεται και 2ο φαβορί (με 6.50 απόδοση) για το βραβείο του καλύτερου προπονητή, πίσω από τον τεχνικό των Celtics. Φέτος μάλιστα θα έχει στο τεχνικό επιτελείο και τον δικό μας Φώτη Κατσικάρη, αφού ο πρώην συνεργάτης του, Igor Kokoskov, ανέλαβε πρώτος προπονητής τους Suns.

Αμυντικά τα πήγαν περίφημα για άλλη μία σεζόν, καθώς μαζί με τους Spurs είχαν την καλύτερη επίδοση της λίγκας με 99.8 πόντους μ.ο. παθητικό. Και πώς να μη συμβεί αυτό όταν διαθέτουν στο ρόστερ τους τον Γάλλο γίγαντα και αμυντικό ογκόλιθο, Rudy Gobert (13.5 pts / 10.7 rebs μ.ο.), που ανακηρύχτηκε και ως ο καλύτερος αμυντικός του ΝΒΑ(παρότι έπαιξε σε 55 αγώνες), όντας τρίτος καλύτερος μπλοκέρ (2.3 τάπες μ.ο.) και ουσιαστικά 1ος στην κατηγορία «Defensive Win Shares» (0.068%), ένας δείκτης (DWS) που υπολογίζει τον αριθμών των νικών της ομάδας που προήλθαν από την αμυντική του ικανότητα. Δεν είναι τυχαίο πως οι Jazz με αυτόν στο παρκέ κατέγραψαν ρεκόρ 37-19 και από τις 19 Γενάρη και μετά που επέστρεψε από τον τραυματισμό είχαν μακράν το καλύτερο Defensive rating με 97.5 πόντους μ.ο.

Ευνοήθηκαν και από το trade με τους Cavaliers, αφού ο Jae Crowder (11.8 pts μ.ο.) αναγεννήθηκε στη Γιούτα και ταίριαξε γάντι στο σύνολο του Snyder, αντί του Hood που ήταν περιττός. Η δεύτερη αποκάλυψη της περσινής σεζόν (μετά τον Mitchell φυσικά) ήταν ο Joe Ingles (11.5 pts / 4.8 assists / 4.2 rebs μ.ο.). Ένας παίκτης σχετικά αργός, που δε γεμίζει το μάτι με τα φυσικά και αθλητικά του προσόντα, αλλά με μυαλό ξυράφι και χέρι αλφάδι. «Πλήγωσε» πολλές ομάδες από την περιφέρεια με τα φαρμακερά του σουτ 3 πόντων. Πιο συγκεκριμένα σημείωσε 2.5 εύστοχα τρίποντα μ.ο. έχοντας το 4ο καλύτερο ποσοστό ευστοχίας (44%). Επιπλέον, ήταν και ένας από τους καλύτερους πασέρ της ομάδας, λειτουργώντας πολλές φορές σαν δεύτερος πλέι-μέκερ μετά τον Rubio.

Ο Ισπανός Point Guard ήταν βελτιωμένος (κυρίως επιθετικά, στην άμυνα ήταν πάντα συνεπής) στην πρώτη του χρονιά στη Γιούτα, έχοντας 13.1 πόντους, 5.3 ασίστ και 4.6 ριμπάουντ μ.ο. Δούλεψε πολύ στον τομέα του σουτ και αυτό φάνηκε και στους αριθμούς, βελτιώνοντας θεαματικά το ποσοστό του στα τρίποντα (35.2%), αφού από τα 7.25 σούταρε με το «φτωχό» 30.8% στα 6 χρόνια στους Timberwolves.

Αξιόπιστο στήριγμα του Gobert στους… αιθέρες (σαν 4αρι) ήταν και θα συνεχίσει να είναι ο Favors (12.3 pts / 7.2 rebs μ.ο.), ενώ ο μοναδικός παίκτης που αποχώρησε ήταν ο Jonas Jerebko (5.8 pts μ.ο. με 41.4% στα τρίποντα). Τέλος, στα draft επέλεξαν (στο Νο. 21) τον Grayson Allen, απόφοιτο (για 4 χρόνια) του Duke, με το οποίο την τελευταία του σεζόν είχε 15.5 πόντους και 4.6 ασίστ μ.ο.

Βασική 5αδα

Point Guard – Ricky Rubio

Shooting Guard – Donovan Mitchell
Small Forward – Joe Ingles
Power Forward – Derrick Favors
Center – Rudy Gobert

Εκτίμηση

Οι Jazz διαθέτουν έναν εξαιρετικό προπονητή (Snyder), μία άμυνα που τσακίζει κόκκαλα, ένα ακατέργαστο διαμάντι (Mitchell) που στην περσινή του χρονιά ως rookie έπαιξε σαν παίκτης επιπέδου All Star, ενώ στη θέση 5 διαθέτουν ίσως τον κορυφαίο αμυντικό (Gobert). Γενικά είναι ομάδα με όλη τη σημασία της λέξεως και ένα από τα μεγαλύτερα τους όπλα είναι η ομοιογένεια.

Εκτιμώ πως και φέτος έχουν όλα τα φόντα να δώσουν το παρών στα πλέι-οφ, το 1.10 φυσικά είναι για γέλια, όταν υπάρχει τόσος μεγάλος ανταγωνισμός στη Δύση. Φέτος στα φαβορί για την post-season συγκαταλέγονται και οι Lakers του James, ενώ πέρσι οριακά έμειναν εκτός και οι Nuggets, που φέτος δείχνουν ακόμα πιο δυνατοί. Το όριο των 48.5 νικών που καλούνται να ξεπεράσουν είναι fair και δε χρήζει ενασχόλησης.


Ντένβερ Νάγκετς: Ήρθε η στιγμή της υπέρβασης

Ρόστερ

Κίνηση-ματ μπορεί να αποδειχτεί η συμφωνία με τον Isaiah Thomas, που ψάχνει να βρει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση μετά τον σοβαρό τραυματισμό και την αποχώρηση του από τους Celtics, που ζούσε σαν βασιλιάς και στους οποίους έδειξε ηγετικές ικανότητες, πέρα από ήθος.

Βέβαια θα έρχεται από τον πάγκο ως 6ος παίκτης και backup του εκρηκτικού Jamal Murray, που στη δεύτερη του χρονιά έκανε το απαραίτητο step up με 16.7 πόντους μ.ο. σχεδόν 7 πόντους παραπάνω δηλαδή από τη rookie σεζόν του. Είναι χαρακτηριστικό πως όταν βρίσκονταν στο παρκέ οι «σβόλοι» σκόραραν 9.5 πόντους μ.ο. περισσότερους (ανά 100 κατοχές) από ότι δίχως αυτόν.

Πολύ παραγωγική σεζόν έκανε και ο Will Barton (15.7 pts / 5 rebs / 4.1 assists μ.ο.), που ξεκίνησε έχοντας το ρόλο του 6ου παίκτη, αλλά μετά και από τον τραυματισμό του Millsap καθιερώθηκε στη βασική 5αδα. Ήταν και ο παίκτης που πρωτοστατούσε στην 4η περίοδο, παίζοντας 9.3 λεπτά μ.ο. (από τα 12 συνολικά), δίνοντας πολύτιμους πόντους από τη γραμμή της φιλανθρωπίας, ευστοχώντας σε 33/35 βολές σε αυτό το κρίσιμο χρονικό σημείο.

Ο Millsap που αναφέρθηκε και πάνω ήταν ο άτυχος της σεζόν, αφού λόγω χτυπήματος στον αριστερό καρπό απουσίασε από 44 αγώνες. Μέχρι τότε ήταν πολύ «ζεστός» με 16 πόντους μ.ο. αλλά επανήλθε αρχές Μάρτη για να τελειώσει τη σεζόν με 14.6 πόντους και 6.4 ριμπάουντ μ.ο. στην πρώτη του σεζόν στο Ντένβερ.

Αυτός βέβαια που απελευθερώθηκε παραπάνω με αυτή την εξέλιξη ήταν ο Nikola Jokic, ο μακράν πολυτιμότερος παίκτης της αρμάδας του Michael Malone, ο οποίος και συνεχίζει για 4η διαδοχική σεζόν στον πάγκο των «σβόλων». Ο Σέρβος δεν είναι τυχαίο πως αποτέλεσε τον κορυφαίο σκόρερ, ριμπάουντερ και πασέρ της ομάδας, έχοντας αντίστοιχα 18.5 πόντους, 10.7 ριμπάουντ και 6.1 ασίστ μ.ο. Λίγο πιο πίσω, όντας ο 2ος πιο παραγωγικός παίκτης με 17.5 πόντους μ.ο., ακολουθούσε ο Gary Harris, ένας παίκτης με πολυδιάστατο παιχνίδι στην επίθεση.

Πάμε και στις αποχωρήσεις. Τρεις παίκτες έψαξαν αλλού την τύχη τους, αλλά στην ουσία μόνο ο ένας θα λείψει κάπως. Ο λόγος για τον Wilson Chandler (10 pts / 5.4 rebs μ.ο.) και τους Darrell Arthur και Kenneth Faried (5.9 pts / 4.8 rebs μ.ο.), που στάλθηκαν πακέτο με trade στους Nets. Στα draft επέλεξαν στο Νο.14 τον Michael Porter Jr., έναν παίκτη που πιθανότατα θα βρίσκονταν και στο Νο.1 αν δεν είχε βεβαρυμμένο ιατρικό ιστορικό λόγω των δύο επεμβάσεων, που έχει υποβληθεί στη μέση. Μάλιστα βρίσκεται σε φάση αποθεραπείας και σύμφωνα με τα λόγια του προέδρου των Nuggets μπορεί να μείνει στα… πιτ ολόκληρη τη σεζόν, υπό το φόβο να μην είναι απόλυτα έτοιμος όταν θα πέσει στα βαθιά νερά του ΝΒΑ.

Βασική 5αδα

Point Guard – Jamal Murray
Shooting Guard – Gary Harris
Small Forward – Will Barton
Power Forward – Paul Millsap
Center – Nikola Jokic

Εκτίμηση

Ο πολυπόθητος στόχος των «σβόλων» είναι η συμμετοχή στα πλέι-οφ για πρώτη φορά από τη σεζόν 2012-2013. Πέρσι δε τα κατάφεραν στο νήμα (χάνοντας στο τελευταίο ματς από τους Timberwolves). Φέτος εκτιμώ πως θα αγωνιστούν στην post-season. Ο κορμός διατηρήθηκε και η προσθήκη του Isaiah Thomas μπορεί να αποδειχτεί κομβική. Βέβαια το 1.30 για να παίξουν πλέι-οφ είναι απαγορευτικό ως απόδοση. Το όριο νικών τους τοποθετείτε στο 46.5 σε Stoiximan (1.70) και Pinnacle (1.723) και στο 48.5 στην Bet365. Πέρσι έκαναν 46 και θεωρώ εφικτό να επιβεβαιώσουν το over 46.5, αλλά η απόδοση δεν είναι κανένα κελεπούρι για να με απασχολήσει.


Μινεσότα Τίμπεργουλβς: Κλίκες στην… αγέλη των «λύκων»

Ρόστερ

Μία από τις βασικές αδυναμίες τους ήταν η έλλειψη εναλλακτικών αξιόπιστων λύσεων από τον πάγκο. Τα 3 αστέρια τους άλλωστε βρέθηκαν στην πρώτη 15αδα των παικτών με τα περισσότερα μ.ο. λεπτά συμμετοχής. Ο Jimmy Butler (22.2 pts / 5.3 rebs / 4.9 ass. μ.ο.) ήταν αναντικατάστατος με 36.7 λεπτά, πίσω μόνο από τον James. Μάλιστα το ρεκόρ της ομάδας στο διάστημα που απουσίαζε ήταν αρνητικό (10-13) και αυτό λέει πολλά για τη συνεισφορά του.

Ένατος στη λίστα έρχονταν ο Wiggins (36.3 λεπτά) και 14ος ο Towns (35.6 μ.ο.). Η βασική 5αδα τους δε, ήταν αυτή που έπαιξε παρέα τα περισσότερα λεπτά μ.ο. (23.6) και κατά συνέπεια η πιο παραγωγική με 54 πόντους μ.ο.Αξιοσημείωτο στατιστικό πως οι 5 βασικοί ευθύνονταν για τους 87.6 από τους 109.5 πόντους μ.ο. συνολικά, κάτι που μεταφράζεται στο 80% της παραγωγικότητας τους.

Ωστόσο άνω-κάτω έγιναν με το θέμα του Butler και την επιθυμία του ίδιου να αποχωρήσει το συντομότερο δυνατό, αφού το συμβόλαιο του τελείωνε το καλοκαίρι και θα έμενε ελεύθερος. Δεν ήταν άλλωστε επτασφράγιστο μυστικό από πέρσι πως τα αποδυτήρια «έβραζαν» και ήταν προβληματικές οι σχέσεις του Butler με τον Towns και κατ’ επέκταση με τον κολλητό του τελευταίου, τον Wiggins. Κορυφώθηκε η ένταση στην offseason, ενώ είχαμε και μερικά δημοσιεύματα σον Τύπο που ανέφεραν μεταξύ άλλων πως η κοπέλα του Towns διατηρούσε παράλληλη σχέση με τον Butler.

Γενικά είναι ατακτούλης και σκανταλιάρης ο Jimmy, αφού και πρόπερσι στους Bulls υπήρχαν φήμες που τον ήθελαν να μπλέκει με τη γυναίκα του συμπαίκτη του, Wade. Με αυτά και με τα άλλα η συνύπαρξη των δύο τους ήταν αδύνατη και έτσι ο Butler δικαιολογημένα εξέφρασε την επιθυμία να φύγει μια ώρα αρχύτερα. Τους έδωσε μάλιστα και λίστα με τους επιθυμητούς προορισμούς.

Προέβη, ίσως άθελα του, σε ένα μεγάλο ατόπημα. Οι Timberwolves ναι μεν ψάχνουν το καλύτερο δυνατό trade ώστε να ωφεληθούν και οι ίδιοι, δε βοήθησε όμως το γεγονός πως ο ίδιος ο Butler το έβγαλε φόρα παρτίδα στον Τύπο, αφού όταν όλες οι ομάδες γνωρίζουν πως ένας παίκτης είναι φευγάτος η διαπραγματευτική του αξία πέφτει κατακόρυφα. Και τη δεδομένη χρονική στιγμή αυτοί που «καίγονται» είναι οι Timberwolves, αφού δε νοείται να τον χάσουν χωρίς αντάλλαγμα. Μέχρι στιγμής μόνο με τους Heat υπήρξαν σοβαρές συζητήσεις, αλλά τελευταία στιγμή χάλασε το deal.

Έτσι εδώ και 20 μέρες ουσιαστικά είναι ξένο σώμα και απλά περιμένει να μάθε τη νέα του ομάδα. Κατά βάση προπονείται μόνος, τις προάλλες βέβαια εντελώς ξαφνικά έσκασε μύτη στην προπόνηση της ομάδας και εκτυλίχθηκαν μερικές στιγμές απείρου κάλλους. Δημοσιεύματα από τις ΗΠΑ ανέφεραν πως στο καθιερωμένο οικογενειακό διπλό ο Butler μαζί με κάποιους rookie και αναπληρωματικούς κέρδισε τους βασικούς, πικάροντας Towns και Wiggins. Απευθύνθηκε και στον General Manager των «λύκων» στον οποίο είπε χαρακτηριστικά «Δε μπορείτε να κερδίσετε χωρίς εμένα».

Συνεχίζω με τις ατομικές επιδόσεις των υπαρχόντων παικτών. Ο Towns, που υπέγραψε τελικά 5ετες συμβόλαιο έναντι 190 εκ. δολαρίων, δεν είχε την ανάλογη βελτίωση με την προσθήκη του Butler, όπως θα περίμεναν κάποιοι. Πήρε λιγότερες προσπάθειες στην επίθεση, με αποτέλεσμα να καταγράψει πολύ χαμηλότερα νούμερα (21.3 pts με 14.3 σουτ μ.ο.) από την προπερασμένη εκπληκτική σεζόν που πραγματοποίησε (25.1 pts με 18 σουτ μ.ο.). Το θετικό βέβαια στην περίπτωση του είναι η έλλειψη τραυματισμών, αφού στις 3 σεζόν που έχει διανύσει στο ΝΒΑ δεν έχει λείψει ούτε σε ένα ματς.

Κάτι ανάλογο ισχύει και για το βασικό 4αρι, τον Taj Gibson, τον οποίο ξεζούμισε ο Thibodeau, αφού έπαιξε μακράν τα περισσότερα λεπτά της καριέρας του (33.3 μ.ο.). Τέλος, μετριότατη ήταν και η παρουσία του Jeff Teague (14.2 pts / 7 assists μ.ο.), από τον οποίο όμως δεν είχαν υψηλές απαιτήσεις. Αναμενόμενη πτώση (ελέω Butler) υπήρξε και στους αριθμούς του Wiggins, με τον 23χρονο Small Forward να συνεισφέρει 17.7 πόντους και 4.4 ριμπάουντ μ.ο., ενώ την προηγούμενη χρονιά είχε σχεδόν 6 πόντους μ.ο. παραπάνω.

Ένας από τους λίγους αποχωρήσαντες ήταν ο βετεράνος σουτέρ Jamal Crawford (10.3 pts μ.ο.), που για τα δεδομένα του δεν έκανε καλή χρονιά. Ελαφρυντικό η ηλικία και η έλλειψη αντοχών, αφού έχει πατήσει αισίως τα 38. Μην ξεχνάμε πως αποτελεί τον μοναδικό παίκτη στην ιστορία του ΝΒΑ που έχει κατακτήσει 3 φορές το βραβείο του καλύτερου 6ου παίκτη.

Παρελθόν αποτέλεσε επίσης ο Σέρβος Nemanja Bjelica (6.8 pts / 4.1 rebs μ.ο. σε 20.5 λεπτά μ.ο.), αφού έδειξε στάσιμος, μην έχοντας καμία ουσιαστική βελτίωση στο παιχνίδι του σε αυτά τα 3 χρόνια παρουσίας στην ομάδα της Μινεσότα. Αντιθέτως, μετακόμισε στη Μινεσότα ο έμπειρος και καλός σουτέρ τριών πόντων Antohny Tolliver (8.9 pts μ.ο. με 43.6% στα τρίποντα) και από την Ευρώπη ο James Nunnaly, που την περασμένη 2ετια αγωνίστηκε στη Fenerbahce και στα τρίποντα είχε ποσοστό ευστοχίας που ξεπερνούσε το 50%.

Τελευταία προσθήκη ο Βρετανός Luol Deng, παραγκωνισμένος επί ένα χρόνο στους Lakers, αφού έπαιξε μόλις 13 λεπτά πέρσι. Τελικά έσπασε το συμβόλαιο του με τους «λιμνάνθρωπους» και υπέγραψε μίνιμουμ συμβόλαιο με τους «λύκους» για να συνεργαστεί έτσι με τον Thibodeau, όπου επί της θητείας του στους Bulls έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του. Και τέλος, η ευχάριστη έκπληξη, αλλά μόνο στη σειρά των πλέι-οφ με τους Rockets, ήταν ο Derrick Rose, που «εκτόξευσε» την απόδοση του, έχοντας 14.2 πόντους μ.ο. σε 23.6 λεπτά μ.ο. συμμετοχής.

Βασική 5αδα

Point Guard – Jeff Teague
Shooting Guard – Andrew Wiggins
Small Forward – Jimmy Butler
Power Forward – Taj Gibson
Center – Karl-Anthony Towns

Εκτίμηση

Καθόλου ήρεμα δεν κύλησε η preseason, με τον Thibodeau να μην μπορεί να υπολογίζει στον αγαπημένο του παίκτη, που πέρσι ήταν ο πολυτιμότερος. Ο λόγος για τον Butler, που είναι θέμα χρόνου να φύγει σε άλλη ομάδα και τους Timberwolves να θέλουν να καρπωθούν κάποια έμψυχα ανταλλάγματα. Άγνωστο με ποια ομάδα θα έρθουν σε συμφωνία και ποιοι θα είναι οι νέοι παίκτες, το θέμα είναι πως τους έκανε άνω κάτω τα αποδυτήρια.

Γενικά όσο οι Wiggins και Towns είναι ατίθασοι αμυντικά και δε μπορεί να τους κουμαντάρει ο κατά τα άλλα σκληρός Thibodeau οι «λύκοι» δύσκολα θα μπορέσουν να κάνουν την υπέρβαση. Αν λάβουμε υπόψη και το γεγονός πως η Δύση δυνάμωσε (με την έλευση του James στους Lakers) βγαίνει το συμπέρασμα πως θα πρέπει να φτύσουν αίμα για να μπουν ξανά στα πλέι-οφ.

Αξιόπιστες λύσεις από τον πάγκο δεν υπάρχουν και τα βαριά χαρτιά της 5αδας θα τραβήξουν ως επί το πλείστον το κουπί. Σε ένα τόσο απαιτητικό πρωτάθλημα 82 αγώνων όπως το ΝΒΑ χρειάζεται και το rotation για να παίρνουν ανάσες κάποιοι παίκτες. Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος για τους φετινούς Timberwolves, και μετανιώνω οικτρά που δεν πόνταρα στο ελκυστικότατο 2.62 της Bet365 για να μην μπουν στα πλέι-οφ, όπως και το under 46.5 νικών τους στην ίδια εταιρία. Φυσικά και τα δύο ενδεχόμενα σε αυτές τις αποδόσεις υπήρχαν πριν την είδηση πως ο Butler είναι φευγάτος.


Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ: Έμεινε ο George και ελπίζουν

Ρόστερ

Θετική τροπή πήρε τελικά η παραμονή ή όχι του Paul George, που πέρσι τέτοιο καιρό έλεγε συνεχώς και δίχως δισταγμό πως θέλει να παίξει στους Lakers. Τελικά πείστηκε από την προσπάθεια που γίνεται στην Οκλαχόμα και υπέγραψε 4ετες συμβόλαιο με αποδοχές 138 εκ. δολάρια.

Κινητήριος μοχλός στην επίθεση ο Westbrook, που ναι μεν έπαιρνε λιγότερες επιθέσεις και ήταν πιο ομαδικός, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να γράψει για 2η διαδοχική σεζόν αριθμούς triple double στους μέσους όρους (25.4 pts, 10.4 assists, 10.1 rebs μ.ο.). Για να επιτευχθεί αυτή η διάκριση του έκαναν και… πλάτες οι συμπαίκτες του, αφήνοντας τον να μαζέψει 18 και 20 ριμπάουντ στα δύο τελευταία ματς. Ωστόσο υποβλήθηκε σε αρθροσκόπηση στο γόνατο πριν περίπου ένα μήνα και αναμένεται να χάσει τα πρώτα ματς της ομάδας.

Απέδωσε καλά σε γενικές γραμμές ο George (21.9 pts, 5.7 rebs μ.ο.), όντας για πρώτη φορά στην καριέρα του σε ομάδα, που δεν ήταν το μεγάλο όνομα. Ενδιαφέρον πως επιχειρούσε 7.7 τρίποντα μ.ο. έχοντας 3 εύστοχα μ.ο. ανά αγώνα, με ποσοστό ευστοχίας που ξεπέρασε το 40%.

Σταθερά βελτιωμένος εμφανίστηκε ο Adams σε ακόμα μία σεζόν, που αύξησε τα νούμερα του σε πόντους (13.9 μ.ο.) και ριμπάουντ (9 μ.ο.). Αυξημένες αρμοδιότητες φέτος, αφού αναμένεται να ξεκινάει βασικός, θα έχει ο πολύ αθλητικός και επίσης καλός αμυντικός, Jerami Grant (8.4 pts, 3.9 rebs μ.ο.).

Σπουδαία απώλεια δε μπορεί να θεωρηθεί (αντικειμενικά) η παραχώρηση του Carmelo Anthony και πολύ έξυπνη κίνηση να τον ανταλλάξουν για τον Dennis Schroder (19.4 pts, 6.2 assists μ.ο.), που δε τον σήκωνε άλλο το κλίμα στην Ατλάντα και θα βοηθήσει πολύ περισσότερο από τον Anthony. Επιπλέον, γέμισαν τον πάγκο τους, με παίκτες όπως οι Noel (4.4 pts, 5.6 rebs μ.ο. σε 15.7 λεπτά στους Mavs), Luwawu-Cabarrot (5.8 pts μ.ο. σε 15.5 λεπτά στους 76ers) και Nader.

Σημειωτέον πως ο Andre Roberson (5 pts / 4.7 rebs μ.ο.), ο καλύτερος αμυντικός που διαθέτει ο Donovan, θα επιστρέψει στα παρκέ λογικά στις αρχές του νέου έτους, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του στις 27 Ιανουαρίου και την επέμβαση στο αριστερό γόνατο που χρειάστηκε να κάνει.

Βασική 5αδα

Point Guard – Russell Westbrook
Shooting Guard – Dennis Schroder/Andre Roberson
Small Forward – Paul George
Power Forward – Jerami Grant
Center – Steven Adams

Εκτίμηση

Η φυγή του Anthony εκτιμώ πως μόνο ευεργετική μπορεί να αποδειχτεί. Δε θα μπερδεύονται πλέον τόσο πολύ στην επίθεση, με τους Westbrook και George να πρωτοστατούν και τον Schroder να προσφέρει λύσεις στο σκοράρισμα με τη second unit. Αμυντικά δε, θα γίνουν ακόμα πιο «σκληροί» και αποτελεσματικοί, αφού διαθέτουν μία πλειάδα από άκρως αθλητικούς παίκτες. Μοναδικό αρνητικό πως δε διαθέτουν πολλούς καλούς σουτέρ και στα κρίσιμα ματς αυτό μπορεί να στοιχίσει.

Πέρσι έκαναν 48 νίκες, μία παραπάνω από ότι πρόπερσι, που δεν είχαν George, αλλά Kanter και Oladipo. Κάπως έτσι το όριο τους τοποθετήθηκε και φέτος εκεί γύρω, με την Pinnacle να προσφέρει το χαμηλότερο line (48.5). Εφικτό να ξεπεραστεί προφανώς, αλλά δεν αποτελεί value bet. Για να δεσμεύσουμε χρήματα για τόσους μήνες πρέπει ή να υπάρχει υπερβολική αξία ή να είναι μεγάλο «λάθος».



Πόρτλαντ Μπλέιζερς: Τι είχες Λίλαρντ, τι είχα πάντα!

Ρόστερ

Μηδαμινές οι ανακατατάξεις στο ρόστερ τους. Τουλάχιστον δεν αποχώρησε κάποιος παίκτης πρώτης γραμμής και κατάφεραν να ανανεώσουν τον Nurkic για άλλα 4 χρόνια με ένα πολύ οικονομικό συμβόλαιο (48 εκ. δολάρια) για τις «τρομακτικές» δυνατότητες που έχει ο Βόσνιος.

Όλα ξεκινούν και καταλήγουν από τον Lillard (26.9 pts, 6.6 assists μ.ο.), από τις εμφανίσεις του οποίου εξαρτάται σχεδόν σε ολοκληρωτικό βαθμό η πορεία της ομάδας. Είναι παίκτης one man show και όταν βρεθεί σε καλή μέρα είναι ικανός να πετύχει 50+ πόντους και να διαλύσει μόνος του την αντίπαλη άμυνα, αλλά αν δε τραβήξει επιθετικά υπάρχει πρόβλημα.

Το alter ego του στην επίθεση είναι ο McCollum, που επίσης δίνει πολύτιμες βοήθειες στο σκοράρισμα (21.4 pts μ.ο.) και είναι πιο εύστοχος στα τρίποντα, έχοντας 40.8% στην καριέρα του από τα 7.25. Επιπλέον χάνει σπάνια ματς, ενδεικτικά στις 3 τελευταίες σεζόν, που μεταφράζονται σε 246 αγώνες έλειψε μόλις 5 φορές.

Αγρίμι κάτω από τα καλάθια ο Nurkic (14.3 pts, 9 rebs μ.ο.), που θα δώσει τις δικές του μάχες. Αρκετά αθλητικός ο Aminu (9.3 pts, 7.6 rebs μ.ο.) και καλός αμυντικός, αλλά όχι τόσο εύστοχος στις προσπάθειες που επιχειρεί (39.5% εντός πεδιάς). Η απόδοση του όμως «εκτοξεύτηκε» στα πλέι-οφ, όπου σημείωσε 17.3 πόντους μ.ο. Ο 5ος της παρέας είναι ο Harkless (6.5 pts μ.ο.), που πέρσι πέρασε απαρατήρητος, αφού δε μπόρεσε να βρει ρυθμό λόγω συχνών τραυματισμών. Στο ρόλο του 6ου παίκτη και φέτος ο Evan Turner, άλλος ένας παίκτης που δε ξεχωρίζει για το επιθετικό του παιχνίδι (8.2 pts μ.ο.), αλλά τα δίνει όλα στην άμυνα και βοηθάει όταν χρειάζεται στην οργάνωση του παιχνιδιού.

Δύο οι νεοφερμένοι Ο Nik Stauskas (5.1 pts μ.ο.) και ο Seth Curry (πέρσι δεν έπαιξε καθόλου, πρόπερσι είχε 12.8 pts μ.ο.). Κοινό τους χαρακτηριστικό γνώρισμα ότι είναι καλοί σουτέρ τριών πόντων, με 40.4% και 42.5% αντίστοιχα από τα 7.25 στις πρώην ομάδες τους. Τρεις οι παίκτες που αποχώρησαν. Οι δύο που θα λείψουν περισσότερο είναι ο αναπληρωματικός PG, Napier (8.7 pts μ.ο.) και ο Center, Ed Davis (5.3 pts, 7.4 rebs μ.ο. σε 19 λεπτά), ενώ στους Bucks θα συνεχίσει την καριέρα του ο Connaughton (5.4 pts μ.ο.).

Βασική 5άδα

Point Guard – Damian Lillard
Shooting Guard – C.J. McCollum
Small Forward – Mo Harkless
Power Forward – Al-Farouq Aminu
Center – Jusuf Nurkic

Εκτίμηση

Στην ομαδική δουλειά και το άστρο του Lillard θα στηριχτούν και φέτος οι Blazers. Αξιόπιστος συμπαραστάτης στην επίθεση ο McCollum, «κέρβερος» κάτω από τα καλάθια ο Βόσνιος Nurkic, με τους Aminu και Harkless να συμπληρώνουν τη βασική 5αδα. Από εκεί και πέρα όμως το… χάος, αφού βάθος στον πάγκο δεν υπάρχει, μιας και δεν ήταν τόσο δραστήριοι στην offseason το καλοκαίρι.

Στα συν η ομοιογένεια και η χημεία της ομάδας, αλλά αν δε τραβήξει (ή ακόμα χειρότερα απουσιάσει) ο Lillard πέφτουν ένα επίπεδο και το βάρος θα πέσει αποκλειστικά στον McCollum. Αουτσάιντερ δίνονται στη μάχη για την είσοδο τους στα πλέι-οφ (2.25 το ΝΑΙ, 1.60 το ΟΧΙ). Λογικό και επόμενο με τον ολοένα και αυξανόμενο ανταγωνισμό στη Δύσης.

Με τα δείγματα γραφής που έδειξαν πέρσι δε μπορώ με τίποτα να τους ξεγράψω και δε θα μου κάνει καμία εντύπωση αν τελικά έστω και στο παραπέντε τερματίσουν στην 8αδα. Ουσιαστικά μιλάμε για ίδια ομάδα με πέρσι, που κατάφερε να τερματίσει πίσω μόνο από Rockets και Warriors. Αν δεν τραυματιστεί κάποιος κομβικός παίκτης (Lillard, McCollum, Nurkic) είναι σίγουρα σε θέση να ξεπεράσουν το όριο των 42 νικών και να επιβεβαιώσουν το over 42, που προσφέρεται με απόδοση 1.884 στην Pinnacle.

Πηγή: www.eurohoops.net