Ελληνική προεδρία στην ΕΕ: Πεδίο διαρκούς σύγκρουσης κυβέρνησης – ΣΥΡΙΖΑ

Τη στρατηγική επιλογή και της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ να αναδείξουν την προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτό το εξάμηνο ως καθοριστικό στοιχείο για την έκβαση της πολιτικής τους σύγκρουσης υποκρύπτει ουσιαστικά η σφοδρή και πρωτοφανής σύγκρουση, που εκδηλώθηκε με την έναρξη του ελληνικού εξαμήνου.

Η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να απουσιάσει από την πανηγυρική εκδήλωση για την έναρξη της προεδρίας, προκάλεσε μια χιονοστιβάδα αντιπαραθέσεων, ήταν ωστόσο απλώς η αφορμή για να φανερωθούν οι σχεδιασμοί των κομμάτων, αφού όλοι αναγνωρίζουν ότι η περίοδος μέχρι τις ευρωεκλογές θα είναι η πλέον καθοριστική για τη χώρα και το πολιτικό σκηνικό, με τα ευρωπαϊκά θέματα να διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο.

Στην πραγματικότητα και με δεδομένο ότι τόσο ο Αντώνης Σαμαράς ως επικεφαλής της προεδρεύουσας χώρας, όσο και ο Αλέξης Τσίπρας ως υποψήφιος του κόμματος της ευρωπαϊκής αριστεράς για την προεδρία της Κομισιόν θα έχουν κεντρικό ρόλο στα ευρωπαϊκά φόρα, η ελληνική προεδρία εξελίσσεται σε ένα πεδίο διαρκούς εσωτερικής πολιτικής σύγκρουσης.

Ο μεν Αντώνης Σαμαράς θέλει να αξιοποιήσει την ελληνική προεδρία, που ασκεί η κυβέρνησή του, ως κορυφαίο δείγμα προσήλωσης στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και να αναδείξει ότι είναι ο ίδιος που υπηρετεί και προασπίζει αυτό το κεκτημένο, κόντρα σε κινδύνους, που προφανώς προέρχονται από την αριστερά και συγκεκριμένα τον ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και έθεσε ως κεντρικό δίλλημα των ευρωεκλογών το ερώτημα «εντός ή εκτός Ευρώπης».

Από την άλλη πλευρά την ίδια στρατηγική, με τη δική του στόχευση εφαρμόζει και ο ΣΥΡΙΖΑ, προβάλλοντας μία εντελώς διαφορετική, κριτική στάση απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική αντίληψη των Βρυξελλών και του Βερολίνου και προσπαθώντας να αναδείξει ότι υπάρχει εναλλακτικός δρόμος για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στην πραγματικότητα δηλαδή από τη στάση, που υιοθετούν τα δύο κόμματα προκύπτει ότι η μεν ΝΔ θα επιχειρήσει να αναβιώσει το σκηνικό των εκλογών του 2012, όταν η ίδια εμφανίστηκε ως η αυθεντική φιλοευρωπαϊκή δύναμη, ο δε ΣΥΡΙΖΑ θα παίξει αυτή τη φορά δυνατά το χαρτί του ευρωσκεπτικισμού, αλλά από… ευρωπαϊκή και όχι αντιευρωπαϊκή σκοπιά: Θα προβάλλει την ανάγκη για μία άλλη Ευρώπη, ακριβώς την ώρα όμως που ο κ. Τσίπρας θα διεκδικεί την εκλογή του στην κορυφή ενός ευρωπαϊκού θεσμού.

Σε κάθε περίπτωση και οι δύο πλευρές θα επιμείνουν στη βασική γραμμή, με την οποία εμφανίστηκαν ήδη από την πρώτη ημέρα της προεδρίας: Η μεν κυβέρνηση να προβάλλει την προεδρία ως επιβεβαίωση της βελτίωσης, που έχει επιτύχει η χώρα επί των ημερών της και ως εφαλτήριο για να καταφέρει μία καλύτερη λύση για την έξοδο από την κρίση. Και η δε αξιωματική αντιπολίτευση ως προεδρία που απλώς επιβεβαιώνει τα αδιέξοδα της συνταγής λιτότητας, που εφαρμόζει η σημερινή κυρίαρχη τάξη των Βρυξελλών και ως παιχνίδι δημοσίων σχέσεων της κυβέρνησης, η οποία προσπαθεί να αποσπάσει μια κάποια συμπάθεια από τους ευρωπαίους.

Η δε πρώτη ανοιχτή σύγκρουση με αφορμή την απουσία του κ. Τσίπρα από την εκδήλωση της Τετάρτης άφησε και τις δύο πλευρές ικανοποιημένες από την τροπή των πραγμάτων: Η κυβέρνηση εκτιμά ότι αποκαλύφθηκε για μία ακόμη φορά ο περιθωριακός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ και η επικίνδυνη αντίληψή του για την Ευρώπη. Στον ΣΥΡΙΖΑ πάλι εκτιμούν ότι επιβεβαιώθηκε ότι ο κ. Τσίπρας εκπροσωπεί μία «άλλη Ευρώπη» και καλώς δεν μπήκε στο ίδιο κάδρο με τους καταστροφείς της χώρας.