Οι άνεργοι, η μάχη και η νομοτέλεια

Η ευφορία που επανέκαμψε στο Χρηματιστήριο με αφορμή τα σενάρια αναδιάρθρωσης χρέους είναι εντυπωσιακή και δείχνει την υπερβολή με την οποία συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Αν, όμως, η ευφορία δεν επιβεβαιωθεί και οι Ευρωπαίοι -ως συνήθως- αφήσουν την όποια λύση για τον Μάρτιο, τότε η ευφορία θα δώσει την θέση της πάλι στην κατάθλιψη και την αβεβαιότητα: Όλα όσα νιώθουν περίπου 630.000 συμπολίτες μας που έχουν μείνει άνεργοι. Διότι το πραγματικό πρόβλημα της χώρας είναι πλέον η ανεργία και η απουσία προοπτικών για τους νέους.

Όταν οι προβλέψεις μιλούν για 1 εκατ. ανέργους στο τέλος της χρονιάς, σε ποιον θα χρειάζονται τα εύσημα της Τροϊκας και των άλλων ευρωπαϊκων και μη οργανισμών ή πολιτικών; Τα εύσημα για την εφαρμογή μιας αλλοπρόσαλλης πολιτικής δεν τρώγονται. Ιδιαίτερα όταν θα προέρχονται από την Τροϊκα. Διότι έκαναν λάθος στον πληθωρισμό, στην μείωση των τιμών, στην μείωση της κατανάλωσης και τόσα άλλα. Αν λοιπόν επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη για τόσους ανέργους δεν χρειάζεται κανείς να είναι οικονομολόγος για να καταλάβει ότι έρχεται νέα πιο σκληρή ύφεση. Κι ένα μέρος της κοινωνίας το πιο αδύναμο – θέλοντας και μη –υπομένει αλλαγές εργασιακών καθεστώτων που ήδη εφαρμόζονταν από πολυεθνικές πριν θεσμοθετηθούν.

Και οι υπόλοιποι, όμως, οι πιο τυχεροί εντός των «τειχών» της εργασίας ήδη νιώθουν τις συνέπειες της απουσίας ρευστότητας. Τα έσοδα από την δεύτερη, την τρίτη δουλειά μειώνονται ή και εξαφανίζονται. Κι αυτοί όπως το αδύναμο μέρος δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, απλώς συνεχίζουν χωρίς να μιλούν. Το τρίτο μέρος της κοινωνίας, οι πιο εύποροι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα, καθώς η πλήρης ισοπέδωση δεν έχει έλθει προκειμένου να αναλάβουν δράση. Εν μέσω αυτών των δραστικών αλλαγών εξελίσσεται και η μάχη με τις κοινωνικές ομάδες. Οδηγοί λεωφορείων, δικηγόροι, φαρμακοποιοί, συμβολαιογράφοι και πάει λέγοντας. Η κυβέρνηση συνεχίζει το ίδιο «παιχνιδάκι» και τους φέρνει όλους εναντίον όλων.

Το πολύ-πολύ να φάει καμία καρέκλα κάποιος φαρμακοποιός που θα δώσει την λάθος απάντηση στον λάθος άνθρωπο. Και πάμε τώρα και στο «ψαχνό». Όταν θα διαθέτεις 1 εκατ. ανέργους χωρίς να έχεις πειράξει ακόμη τον κομματικό σου πληθυσμό στις διάφορες ΔΕΚΟ (υπουργεία, ΔΕΗ)  τι περιμένεις να γίνουν οι άνεργοι 1,5 εκατ. όταν θα δώσει τις σχετικές εντολές απολύσεων η Τροϊκα ; Δυστυχώς, η νομοτέλεια της μείωσης του δημόσιου τομέα θα έλθει. Την ίδια στιγμή, όμως, θα έλθει και η νομοτέλεια της αντίδρασης. Και τότε δεν θα είναι ο δυστυχής φαρμακοποιός που θα την πληρώσει, αλλά πάρα πολλοί. Για να μην έλθει λοιπόν εκείνη η ώρα ας αφήσουν οι υπουργοί τα ανούσια επικοινωνιακά παιχνίδια κι ας αρχίσουν τώρα την διαπραγμάτευση με την Τροϊκα για όλα όσα είναι εκτός λογικής.