Γιάννα Αγγελοπούλου: Δεν είναι φορολογικοί οι λόγοι που δεν ζω πια στην Αθήνα

«Είναι απλό: είδα μία απόπειρα καινούριων ανθρώπων- και νέων, κυρίως όμως καινούριων- να δουν τα πράγματα αλλιώς σε μία Ελλάδα κουρασμένη. Μίλησα μαζί τους, σημειώστε ότι το έκανα πηγαίνοντας στα γραφεία στη Βουλή αρχικά, στο Μαξίμου αργότερα: το φως κάνει καλό σε αυτές τις υποθέσεις! Οπότε θεώρησα ότι θα τους ήταν χρήσιμο, συνέβαλα στο να γίνουν επαφές με το διεθνές σύστημα».

Πρόσθεσε ότι δεν υπήρχαν κρυφές συναντήσεις και ότι η ατζέντα ήταν γνωστή. «Το αντικείμενο ήταν η διοργάνωση του συνεδρίου του Ιδρύματος Κλίντον πρώτη φορά στην Ευρώπη και μάλιστα στην Αθήνα και αυτός ήταν ο λόγος που ζήτησα να συναντήσω τόσο τον Αντώνη Σαμαρά όσο και τον Αλέξη Τσίπρα», συμπλήρωσε.

Σε ερώτηση για το τι είδε να προκύπτει μετά από 18 μήνες, απάντησε:

«Όχι πάντα πράγματα συμβατά με τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν: τις προσδοκίες του κόσμου εννοώ, ποιος ενδιαφέρεται για τις δικές μου! Κάποιες στιγμές είδα τα πράγματα να παίρνουν δρόμο ολισθηρό και για αυτό αισθάνθηκα υποχρεωμένη να θυμίσω τις θεμελιώδεις αγκυρώσεις που θεωρώ ότι η Ελλάδα δεν είναι νοητό να χάσει: αναφέρομαι στο ευρωπαϊκό της ανήκειν. Από εκεί και πέρα, άλλοτε κρύο άλλο ζέστη...».  

Σχολιάζοντας το τι έφερε τη χώρα στην άκρη του γκρεμού, απάντησε ότι οι διαδοχικές πολιτικές ηγεσίες της χώρας δεν θέλησαν να εμπιστευτούν τους ανθρώπους και τις δυνατότητές τους.

«Αυτό έχει μεγάλο ρόλο στο να χαθεί η δυναμική που η Ελλάδα είχε κατορθώσει να αποκτήσει. Φοβούμαι δε ότι και όταν η κρίση χτύπησε ή μάλλον όταν εκδηλώθηκαν οι παθογένειες που επί χρόνια σιγόβραζαν- η γιγάντωση ενός δημόσιου τομέα που ουδείς ενδιαφερόταν να λειτουργήσει αποδοτικά ενώ μπορούσε (το ξέρω), τα εμπόδια κάθε είδους στην ανάληψη επιχειρηματικής δραστηριότητας, ενώ αυτή είναι σύμφυτη στον Έλληνα, η συγκάλυψη των μεγάλων ζητημάτων όπως του Ασφαλιστικού, η κακή και εχθρική συνολικά λειτουργία του κράτους: θέλετε κι άλλα!- πάλι οι ηγεσίες της χώρας δεν πίστεψαν στις ικανότητες προσαρμογής των Ελλήνων. Δεν μας είπαν την αλήθεια. Και εφάρμοσαν με παθητικότητα αδιέξοδες συνταγές. Η χώρα που δεν αξιοποιεί τις δυνατότητές της μοιραία συρρικνώνεται σε όλα τα μέτωπα», πρόσθεσε η κυρία Αγγελοπούλου.

Ακόμη, αναφέρθηκε στις τηλεοπτικές άδειες και τη δική της εμπειρία στον κόσμο των ΜΜΕ, τον οποίο χαρακτήρισε «άγρια υπόθεση».

«Το έμαθα με τον πιο άμεσο τρόπο στην προσπάθεια του Ελεύθερου Τύπου. Την ίδια στιγμή ο ρόλος των Μέσων- ιδιαίτερα τώρα στα χρόνια της κρίσης- είναι τεράστιας σημασίας, όταν όμως οδηγεί τον κόσμο σε συνειδητοποιήσεις. Και δεν οδηγεί... Τώρα, επί των τηλεοπτικών αδειών, και ποιος δεν τάσσεται υπέρ της απόλυτης ανάγκης ρύθμισης του τηλεοπτικού τοπίου; Αλλωστε το ίδιο το ΣτΕ «σφύριξε» προ καιρού την οριστική λήξη της περιόδου της αρρύθμιστης κατάστασης. Όμως, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, δεν ξέρω αν θα προκύψει ένα καλύτερο τηλεοπτικό προϊόν, που είναι το ζητούμενο. Ούτε ότι θα δημιουργηθεί κόσμος αγγέλων!».

Στη συνέντευξή της η κυρία Αγγελοπούλου μίλησε και για τη Χίλαρι Κλίντον, χαρακτηρίζοντάς την δυναμική και συγκροτημένη προσωπικότητα. «Έζησε και επέζησε δίπλα σε έναν μεγάλο των καιρών- γιατί ο Μπιλ Κλίντον υπήρξε μεγάλος, για αυτό ακόμη και ακτινοβολεί- και λειτούργησε πολιτικά ως υπουργός Εξωτερικών δίπλα σε έναν άλλο σημαντικό άνθρωπο, τον Μπαράκ Ομπάμα. Θεωρώ ότι, όσο κι αν φανεί παράδοξο, ακριβώς οι επιθέσεις που έχει υποστεί και οι δοκιμασίες στη διαδρομή της είναι το πιο πολύτιμο εφόδιο στην τωρινή της προσπάθεια. Εύχομαι να της βγει, ξέρω ότι θα κάνει καλό», τόνισε. 

Το εξώφυλλο του «Κ» με την Γιάννα Αγγελοπούλου