Ένας τρελός, τρελός εκλογικός νόμος

Ο παραλογισμός του πολιτικού συστήματος και ιδίως του δικομματισμού, αποτυπώνεται και στον εκλογικό νόμο, που ίσχυσε σε αυτές τις εκλογές. Η εμμονή των δύο κυρίαρχων, ως τώρα κομμάτων να επιβάλλουν την ενισχυμένη αναλογική, προκειμένου υποτίθεται να υπάρχουν λύσεις κυβερνησιμότητας και να μην ταλαιπωρείται η χώρα από… συνεργασίες, οδήγησε σε εκλογικό νόμο παγκόσμιας πρωτοτυπίας.

Θα έλεγε κανείς ότι μόνο οι Έλληνες θα μπορούσαν να φτιάξουν ένα τέτοιο εξάμβλωμα, εάν δεν υπήρχαν κανονικές αφρικανικές και άλλες χώρες του τρίτου κόσμου να έχουν τα ηνία σε αυτό τον τομέα.

Αμετανόητο το παραδοσιακό  πολιτικό σύστημα δεν άλλαξε το έκτρωμα  του, κατά τα άλλα συνταγματολόγου (τρομάρα  του) Προκόπη Παυλόπουλου, παρά τις  διαβεβαιώσεις μάλιστα του Γιώργου  Παπανδρέου το 2009. Αποτέλεσμα αυτού  του εκλογικού συστήματος κατανομής  των εδρών, είναι αφενός μεν να λαμβάνει το πρώτο κόμμα, ανεξάρτητα από τη διαφορά, που έχει με το δεύτερο  μπόνους πενήντα εδρών και  αφετέρου –ως αποτέλεσμα αυτής της  «πρόνοιας» - να υπάρχουν εκλογικές  περιφέρειες όπου το εκεί πρώτο κόμμα  να μην λαμβάνει καν έδρα ή να λαμβάνει έναν αριθμό εδρών υποπολλαπλάσιο του δεύτερου ή του τρίτου, που  όμως έχει κερδίσει στο σύνολο της  επικράτειας.

Εάν το πρόβλημα αυτό δεν  φαίνονταν σε άλλες εκλογικές  αναμετρήσεις, όπου το πρώτο κόμμα  πραγματικά κυριαρχούσε σχεδόν παντού, με ποσοστά άνω του 40% και με «θύμα» το δεύτερο, από το οποίο έκλεβε κυρίως τις εξτρά έδρες, σε τούτες τις  εκλογές τα πράγματα εξέθεσαν τους εμπνευστές του εκλογικού συστήματος. Οι διαφορές είναι εξαιρετικά μικρές, το πρώτο κόμμα είναι σε απελπιστικά  χαμηλά ποσοστά (ούτε 19%) και οι έδρες  αρπάζονται μέσα από τα χέρια του  δεύτερου και του τρίτου κόμματος σε ορισμένες περιφέρειες.

Κι αν είχε κάποια λογική το επιχείρημα ότι πρέπει να ενισχυθεί  το πρώτο κόμμα, όταν φτάνει σε ποσοστά  κοντά στην απόλυτη πλειοψηφία, ώστε να μην ταλαιπωρείται η χώρα από  διαβουλεύσεις για να εξευρεθεί  ένα επιπλέον μικρό ποσοστά προς στήριξη του πρώτου κόμματος, με συνεργασίες, σε τούτη την εκλογική αναμέτρηση αποκαλύφθηκε εντελώς η  παρανοϊκή και εν τέλει αντιδημοκρατική  λειτουργία του εκλογικού νόμου, καθώς ένα κόμμα κάτω του 20% και  με μικρή διαφορά δεν έχει κανένα νόημα να ενισχυθεί: Έτσι κι αλλιώς ξη ανάγκη συνεργασιών είναι αναπόδραστη  και επιβεβλημένη, εάν πρέπει να αποφευχθούν νέες εκλογές.

Τα ευτράπελα

Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι μεγάλες περιφέρειες του λεκανοπεδίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα  στην Α’ Αθήνας και λαμβάνει 3 έδρες, η ΝΔ, καίτοι δεύτερη εκεί, κερδίζει 8! Ούτε καν κάποια λογικά προσχήματα δεν σκέφτηκε να τηρήσει ο κ. Παυλόπουλος.

Στη Β' Αθήνας ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτος και κερδίζει 9 έδρες, αλλά η  ΝΔ λαμβάνει, παρότι δεύτερη, 14 έδρες. Μάλιστα  εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σχεδόν διπλάσιο ποσοστό από τη ΝΔ (21 έναντι 12).

Στην Αττική ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται πέντε μονάδες, αλλά λαμβάνει τις  μισές έδρες από τη ΝΔ (2 έναντι 4).

Στη Βοιωτία έχουμε τον  ΣΥΡΙΖΑ πέντε μονάδες μπροστά, αλλά η ΝΔ παίρνει τριπλάσιες έδρες (1 έναντι 3).

Στην Εύβοια η ΝΔ παρότι δεύτερο κόμμα δεν λαμβάνει καμία  από τις 6 έδρες, οι οποίες μοιράζονται  ακόμη και σε κόμματα, που  έχουν  υποδιπλάσιο ποσοστό από εκείνη!

Κάτι ανάλογο συμβαίνει  και στην Ημαθία, όπου η ΝΔ παρότι πρώτο κόμμα δεν λαμβάνει καμία  από τις 4 έδρες εκεί!

Στο Ηράκλειο συμβαίνει το αντίθετο. Η ΝΔ έρχεται πέμπτη αλλά κερδίζει 3 έδρες, όταν τα τέσσερα κόμματα, που πλασαρίστηκαν μπροστά της παίρνουν από μία κι ας έχουν από 4 έχουν 10 μονάδες διαφορά από κείνη!

Στην Α’ Θεσσαλονίκης τα ίδια: Πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ με 3 μονάδες  διαφορά λαμβάνει 3 έδρες, έναντι 6 της  ΝΔ, που ήλθε δεύτερη!

Στην Καρδίτσα το θύμα είναι  το ΠΑΣΟΚ, που παρά τη δεύτερη θέση δεν πήρε έδρα, όπως έκαναν το τρίτο  και το τέταρτο κόμμα! Ακριβώς  το ίδιο συνέβη και στην Κορινθία, πάλι με το ΠΑΣΟΚ.

Τα ίδια στην Κοζάνη με θύμα όμως εδώ τον ΣΥΡΙΖΑ, που ήλθε δεύτερος χωρίς όμως έδρα, όπως έγινε  με τον τρίτο, τον τέταρτο και  τον πέμπτο!

Στη Μαγνησία επίσης τα ίδια και χειρότερα. ΣΥΡΙΖΑ, που ήλθε δεύτερος και ΠΑΣΟΚ που ήλθε τέταρτο, δεν  πήραν έδρα, όπως έγινε μέχρι και  με τον έβδομο! Στις Σέρρες θύματα ο  τέταρτος ΣΥΡΙΖΑ και το έκτο ΚΚΕ, έναντι των άλλων, αφού πήρε έδρας ακόμη  και ο έβδομος.

Στην Πέλλα μικρότερο  το κακό: Δεν πήρε έδρα ο τρίτος ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το τέταρτο κόμμα.

Στην Πιερία έμεινε χωρίς  έδρα το δεύτερο ΠΑΣΟΚ, για χάρη του  τρίτου.

Στα Τρίκαλα έβγαλε έδρα ο τέταρτος και ο πέμπτος, όχι  όμως ο τρίτος, που ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ.

Από τα πιο απίθανα είναι  αυτό των Χανιών: Ο πρώτος ΣΥΡΙΖΑ πήρε μία έδρα, οι αμέσως επόμενοι, κατά σειρά ΠΑΣΟΚ, ΔΗΣΥ (που όμως δεν μπήκε καν στη βουλή) και Ανεξάρτητοι Έλληνες καμία και η ΝΔ που ακολούθησε έλαβε τρεις έδρες!!! Η ΝΔ είχε ποσοστό μικρότερο από το μισό του ΣΥΡΙΖΑ!!!

Να σημειωθεί ότι ο  νόμος λειτουργεί λογικά στις μονοεδρικές (την έδρα λαμβάνει ο πρώτος), στις δυεδρικές, όπου ο πρώτος και ο δεύτερος λαμβάνουν από μία και στις τριεδρικές, όπου συνήθως και ανάλογα με τα ποσοστά κατανέμεται κατά σειρά, είτε από μία, είτε δύο ο πρώτος και μία ο δεύτερος.

Πέρα από τις μεγάλες  περιφέρειες της Α’ Αθήνας, της  Β’ Αθήνας, της Αττικής, της Α’ Θεσσαλονίκης και της β’ Θεσσαλονίκης, τρεις  περιφέρειες δεν άφησαν παραπονεμένο κανένα από τα επτά κόμματα, που μπήκαν στη βουλή: Η Αιτωλαοακαρνανία, η Λάρισα και η Αχαΐα έδωσαν έδρες σε όλους.

Πώς λειτουργεί κεντρικά ο  νόμος

Να σημειωθεί ότι η  κατανομή των εδρών έγινε ως εξής:

ΝΔ: εκλογικό ποσοστό 18,88 %, έδρες 108, ποσοστό εδρών 36%!!

ΣΥΡΙΖΑ: ποσοστό 16,76%, έδρες 52, ποσοστό εδρών 17%.

ΠΑΣΟΚ: ποσοστό 13,19 %, έδρες 41, ποσοστό εδρών

Ανεξάρτητοι Έλληνες: ποσοστό 10,60 %, έδρες 33, ποσοστό εδρών 11%.

ΚΚΕ: ποσοστό 8,47%, έδρες 26, ποσοστό  εδρών 8,7%

Χρυσή Αυγή: ποσοστό 6,97%, έδρες 21, ποσοστό εδρών 7%.

Δημοκρατική Αριστερά: ποσοστό 6,10%, έδρες 19, ποσοστό εδρών 6,3%.

Έχει ενδιαφέρον να δει  κανείς την κεντρική λογική του εκλογικού  νόμου. Εάν υποθετικά έμπαιναν όλα  τα κόμματα που λαμβάνουν μέρος  στις εκλογές στη βουλή, τότε το μπόνους  θα αφαιρούνταν κυρίως από το δεύτερο.

Το πρώτο κόμμα λαμβάνει σε κάθε περίπτωση ένα ποσοστό επιπλέον εδρών από εκείνες, που δικαιούται με την απλή αναλογική, που μπορεί να φτάσει ακόμη και στο 17%, όπως συμβαίνει με τούτες τις εκλογές.

Το πρώτο κόμμα αρχίζει  και λαμβάνει το μπόνους, με βάση τα ποσοστά των κομμάτων, που μένουν εκτός βουλής.

Εάν για παράδειγμα ένα κόμμα κερδίσει τις εκλογές με ποσοστό 40% και μπουν όλα τα κόμματα, που μετέχουν στις εκλογές, στη βουλή, τότε θα κερδίσει το 50% των εδρών (150 ακριβώς).

Εάν μείνουν εκτός Βουλής κόμματα με συνολικό ποσοστό 10% τότε το πρώτο κόμμα με 40% θα λάβει 161 έδρες, δηλαδή 53,6%. Εάν μείνουν εκτός  κόμματα με ποσοστά 19% όπως έγινε  σε αυτές τις εκλογές το πρώτο  κόμμα με ποσοστό 40% θα ελάμβανε 173 έδρες, δηλαδή θα κέρδιζε το 57,6%, καθώς και  στις δύο τελευταίες περιπτώσεις  θα αυξάνονταν η αναλογικότητα και  για τα άλλα κόμματα, που θα έμπαιναν στη βουλή, τα οποία θα κέρδιζαν σε έδρες, μεγαλύτερο ποσοστό από το εκλογικό τους.

Να σημειωθεί ότι λόγω του εντυπωσιακά υψηλού ποσοστού των κομμάτων, που έμειναν εκτός Βουλής, όλα τα κόμματα, πέραν φυσικά του πρώτου, έλαβαν αναλογικά τις  έδρες, που θα ελάμβαναν εάν ίσχυε  η απλή αναλογική. Θα έχαναν όμως εάν  κάποιο ή κάποια από τα κόμματα, που  δεν έπιασαν το 3% κατάφερναν τελικά να το υπερβούν.