Οι καυτές προθεσμίες που πρόλαβε ο Μυτιληναίος

«Γιατί η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας δεν περίμενε την δικαστική απόφαση στην κόντρα της Αλουμίνιον της Ελλάδος με την ΔΕΗ για την τιμολόγηση της ιδιωτικής βιομηχανίας;»

Στο εύλογο ερώτημα σε σχέση με την πολύκροτη υπόθεση της αλλαγής αδείας παραγωγής ηλεκτρισμού σε βάρος της Αλουμίνιον της Ελλάδος, οι άνθρωποι της ΡΑΕ είχαν προσπαθήσει να αποσυνδέσουν νομικά την ουσία της μίας υπόθεσης με την άλλη. Έστω και αν, εφόσον περίμεναν λίγο ακόμη, σε σχέση με το … 9μηνο που έτσι κι αλλιώς είχαν καθυστερήσει μέχρι τώρα να πάρουν απόφαση, θα γνώριζαν εάν η ΔΕΗ θα ήταν υποχρεωμένη να τιμολογεί την ιδιωτική βιομηχανία πάμφθηνα, με τους όρους της προ … 50ετίας σύμβασης. Πολύ απλά, θα ήξεραν αν στρεβλώνεται στην πράξη ο ανταγωνισμός και θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε μία πιο δίκαιη προσέγγιση.   

Όμως, το σίγουρο είναι ότι, ανεξαρτήτως σκεπτικού της ΡΑΕ, το τρέχον διάστημα ήταν κρίσιμο για τους σχεδιασμούς του ομίλου Μυτιληναίου, στον οποίο ανήκει η Αλουμίνιον της Ελλάδος. Για τρεις λόγους, δύο που τους αναδεικνύει η δημοσιογραφική έρευνα και έναν τρίτο, ο οποίος ψιθυρίζεται εδώ και καιρό στην αγορά. 

Όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές του protothema.gr, η εκκρεμότητα θα έπρεπε να κλείσει τώρα. Και αυτό γιατί η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ) είχε διαμηνύσει στον όμιλο Μυτιληναίου ότι, εφόσον μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου δεν είχε τακτοποιηθεί το ζήτημα, τότε η κρατική επιχείρηση δεν θα μπορούσε να συμπεριλάβει την Αλουμίνιον της Ελλάδος στον προγραμματισμό της για την προμήθεια αερίου κατά το δεύτερο εξάμηνο της χρονιάς. Άρα το εργοστάσιο δεν θα μπορούσε, αφού δεν θα είχε φυσικό αέριο, να λειτουργήσει νωρίτερα από το 2009, δηλαδή όχι από το καλοκαίρι, οπότε φαίνεται ότι θα λειτουργήσει με τα νέα δεδομένα. 

Επιπλέον, υπάρχει άλλο ένα λιγότερο ασφυκτικό, αλλά πάντως πιεστικό χρονικό ορόσημο : οι πρώτες ανακοινώσεις του ομίλου Μυτιληναίου και της ισπανικής Endesa για την μεταξύ τους συνεργασία στον χώρο της ενέργειας, μέσω της θυγατρικής Endesa Ελλάς, είχαν γίνει στις 28 Μαρτίου πέρσι. Και σε αυτές προβλεπόταν η ολοκλήρωση των απαιτούμενων διαδικασιών – μεταξύ άλλων και η ένταξη της Αλουμίνιον της Ελλάδος στην θυγατρική – σε χρονικό ορίζοντα 12 μηνών. Δηλαδή, σε έναν μήνα και κάτι από τώρα… 

Η τρίτη παράμετρος που φαίνεται ότι πίεζε τον όμιλο Μυτιληναίου δεν ήταν άλλη από τον όρο που φέρεται να υπάρχει στην συμφωνάι με τους Ισπανούς. Έναν όρο που αφορούσε την αλλαγή της άδειας της Αλουμίνιον της Ελλάδος από αυτοπαραγωγό ηλεκτρικού ρεύματος σε εργοστάσιο που θα πουλάει κανονικά ρεύμα στο σύστημα ηλεκτρισμού, δηλαδή στην ίδια την ΔΕΗ, επιβαρύνοντας την ίδια την κρατική επιχείρηση με ένα ποσό που, με βάση τα σημερινά δεδομένα, υπολογίζεται κοντά στα 80 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Δεν είναι παράλογο να υπάρχει τέτοιος όρος, αρκεί να σημειωθεί ότι το μοναδικό εν λειτουργία ενεργειακό περιουσιακό στοιχείο που έχει μέχρι σήμερα περάσει στην ελληνοϊσπανική θυγατρική είναι τα αιολικά πάρκα ισχύος 11 μεγαβάτ στο Σιδηρόκαστρο Σερρών. Κάτι το ελάχιστο, δηλαδή, μπροστά στην ισχύ των 330 μεγαβάτ που έχει το εργοστάσιο στην Βοιωτία.  

Για την … ιστορία, το σκεπτικό της γνωμοδότησης της ΡΑΕ προς τον υπουργό Ανάπτυξης Χρήστο Φώλια, ο οποίος θα λάβει και την τελική απόφαση, αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Αρχής αργά την Παρασκευή. Και η ουσία του δεν είναι άλλη από το ότι επιτρέπεται στην Αλουμίνιον της Ελλάδος να αγοράζει το ρεύμα σε πολύ χαμηλές τιμές με ειδική τιμολόγηση από την ΔΕΗ και να μην το χρησιμοποιεί, όπως ήταν η αρχική άδειά τα, για ιδία χρήση, αλλά να μπορεί να το πουλάει στο σύστημα ηλεκτρισμού. Δηλαδή, στην ίδια την κρατική επιχείρηση σε σημαντικά υψηλότερες τιμές που δημιουργούν την επιβάρυνση που προαναφέραμε στην ΔΕΗ. Μία ΔΕΗ, που εξακολουθεί να ζητάει και νέες αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος.