Ο Τράα διώχνει τους βιομήχανους από την Ελλάδα

Είναι δυνατόν ο μόνιμος τοποτηρητής του ΔΝΤ στην Αθήνα, αντί να προτείνει λύσεις ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων, να προτρέπει σε αφελληνισμό της βιομηχανίας; Είναι δυνατόν ο τεχνοκράτης που θεωρητικά έχει ως έργο να βάλει μια τάξη στη βαριά άρρωστη ελληνική οικονομία, την οποία επιδείνωσαν περαιτέρω οι λάθος εκτιμήσεις του οργανισμού του, να συμβουλεύει Ελληνα βιομήχανο να πάρει το εργοστάσιό του και να το μεταφέρει εκτός συνόρων;

Δυστυχώς, όσο και να μη θέλουμε να το πιστέψουμε, η πραγματικότητα έρχεται να μας αποδείξει ότι ο Ολλανδός κ. Μπομπ Τράα με τις παρασκηνιακές του ενέργειες αιτιολογεί την απόφαση των Αρχών του Εκουαδόρ, όπου τον έχουν κηρύξει persona non grata λόγω των μεθόδων του στην πολύπαθη μικρή χώρα της Λατινικής Αμερικής. Η ιστορία που ακολουθεί αποτυπώνει εναργέστατα τον ρόλο του κ. Τράα στην Ελλάδα. Το απόγευμα της Δευτέρας 4 Φεβρουαρίου, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος, πέρασε την πύλη του Μεγάρου Μαξίμου για μια ακόμα συνάντηση με τον κ. Αντώνη Σαμαρά στο πλαίσιο των αγωνιωδών προσπαθειών για επανεκκίνηση της οικονομίας. Τον συνόδευαν μερικοί από τους μεγαλύτερους βιομηχάνους της χώρας και όλοι μαζί οδηγήθηκαν στην αίθουσα συσκέψεων. Λίγο αργότερα μπήκαν στην αίθουσα ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας και ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Κωστής Χατζηδάκης με τον αρμόδιο υφυπουργό για την Ενέργεια κ. Ασημάκη Παπαγεωργίου. Πήραν θέσεις στο μεγάλο τραπέζι των συσκέψεων και σχεδόν αμέσως εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός, που αφού τους χαιρέτησε, κάθισε στην κορυφή του τραπεζιού.

Από πρώτο χέρι

Στη μια πλευρά ήταν οι υπουργοί και απέναντί τους παραταγμένοι οι εκπρόσωποι της ελληνικής βιομηχανίας: ο κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος του ομώνυμου ομίλου, ο κ. Μιχάλης Στασινόπουλος του ομίλου της Βιοχάλκο, ο κ. Ευριπίδης Δοντάς της κλωστοϋφαντουργίας «Επίλεκτος» και ο κ. Ευάγγελος Βουλγαράκης της υαλουργικής βιομηχανίας «Γιούλα». Ηταν μία από αυτές τις συναντήσεις που διοργανώνει ο πρωθυπουργός προσωπικά και με αμεσότητα που συχνά ξαφνιάζει προκειμένου να ακούσει από πρώτο χέρι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις της μεταποίησης και να βρει λύσεις όπου είναι εφικτό και απαιτείται η παρέμβαση της Πολιτείας.
Ο λόγος της σύσκεψης αυτή τη φορά ήταν το υψηλό κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, το οποίο αφαιρεί κάθε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα από την ελληνική βιομηχανία. Οι βιομήχανοι διαμαρτύρονται ότι η ΔΕΗ τους χρεώνει κατά βούλησή της πανάκριβα το ρεύμα και πως το φυσικό αέριο στην Ελλάδα είναι το ακριβότερο στην Ευρώπη. Με την αναφορά των συγκεκριμένων στοιχείων ξεκίνησε η σύσκεψη που είχε οργανώσει ο κ. Σαμαράς. Ο ΣΕΒ έκανε μια παρουσίαση με ανατριχιαστικά στοιχεία που έδειχναν καθαρά τη μειωμένη χρόνο με τον χρόνο την τελευταία δεκαετία απασχόληση, την προσπάθεια των βιομηχανιών να στραφούν σε εξαγωγές για να μπορέσουν να χρηματοδοτηθούν, τη δραματική πτώση της εγχώριας αγοράς κ.ά.

Ζωηρή συζήτηση

Μετά την παρουσίαση ακολούθησε συζήτηση των βιομηχάνων με τους παριστάμενους υπουργούς και τον πρωθυπουργό. Ερωτήσεις, απαντήσεις και πολλές προτάσεις έπεσαν στο τραπέζι, με τη συζήτηση να ανοίγει και να περνά και σε άλλα ζητήματα, όπως οι φόροι που καλούνται να πληρώσουν οι ελληνικές επιχειρήσεις σε σχέση με τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους.

Η επιχειρηματολογία ήταν ζωηρή και από τις δύο πλευρές, με τους βιομηχάνους -όλοι τους σημαντικοί εξαγωγείς- να επικαλούνται σαφή παραδείγματα για το πώς το Ελληνικό Δημόσιο και οι μηχανισμοί του εχθρεύονται την επιχειρηματικότητα. Θα ήταν μια συζήτηση στο πλαίσιο της ρουτίνας του Μεγάρου Μαξίμου αν ο κ. Βουλγαράκης της «Γιούλα» δεν έκλεβε την παράσταση, σοκάροντας με τα λεγόμενά του τους συνομιλητές του.

Οι παλαιότεροι θυμούνται τα κλασικά ποτήρια που παρήγαγε η «Γιούλα» και είχαν όλα τα καφενεία τις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Με ιστορία από το 1947, η υαλουργία «Γιούλα» σταδιακά εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη των Βαλκανίων. Μπορεί τα καφενεία σήμερα να μην έχουν πλέον τα ποτήρια της, σχεδόν όλες οι μπίρες, όμως, τα εμφιαλωμένα νερά, τα κρασιά και οι φαρμακοβιομηχανίες χρησιμοποιούν τα μπουκάλια της.

«Ξέρετε, κύριε πρόεδρε, εμείς έχουμε έξι εργοστάσια. Τα πέντε στα Βαλκάνια και το ένα στην Ελλάδα. Για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είδα πριν από λίγη ώρα τον κ. Τράα. Και ξέρετε τι μου είπε ο κ. Τράα όταν του εξήγησα ότι έχουμε επεκταθεί με δικές μας μονάδες στη Ρουμανία, στη Βουλγαρία και στην Ουκρανία; Να πάρω και το εργοστάσιο από την Ελλάδα και να το πάω στα Βαλκάνια!», είπε ο κ. Βουλγαράκης. Μόλις ο κ. Βουλγαράκης εκστόμισε την παρότρυνση του κ. Τράα να μετεγκατασταθεί το ελληνικό εργοστάσιο στο εξωτερικό, στην αίθουσα επικράτησε νεκρική σιγή. Πάγωσαν όλοι. Ηταν από εκείνες τις στιγμές που νομίζεις ότι μπορείς να ακούσεις τον χρόνο να κυλάει. Ακολούθησαν λίγα δευτερόλεπτα αμηχανίας μέχρι που ο κ. Σαμαράς σήκωσε το κεφάλι και ρώτησε με βραχνή φωνή: «Τι είπατε;». Ο βιομήχανος επανέλαβε τα λόγια του, επικαλούμενος και τα πρόσωπα που ήταν μαζί του στη συνάντηση, ενώ ο πρωθυπουργός τον άκουγε συνοφρυωμένος και φανερά εκνευρισμένος και ταυτόχρονα σημείωνε στα χαρτιά του. Λίγο αργότερα, η συνάντηση ολοκληρώθηκε και οι βιομήχανοι έφυγαν από το Μαξίμου.

Δεν θέλει και πολύ…

Το τι σκέφτεται πλέον ο πρωθυπουργός για τον Ολλανδό μόνιμο εκπρόσωπο του ΔΝΤ στην Ελλάδα ή αν υπάρχουν και άλλα ανάλογα περιστατικά που μπορεί να γνωρίζει είναι άγνωστο. «Ο Μπομπ Τράα αντιλαμβάνεται τον ρόλο του στην Ελλάδα», όπως λέει χαρακτηριστικά συνάδελφός του από το ΔΝΤ, «σαν ένας μικρός Θεός. Τον έχετε στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων, περπατά με έναν αστυνομικό μπροστά και έναν πίσω του. Τον βλέπουν οι πάντες και του ζητούν να ρυθμίσει το ένα και το άλλο. Ενας μεσαίας κλίμακας υπάλληλος είναι και δεν πρόκειται για κάποια ιδιαίτερη προσωπικότητα. Ο Πολ Τόμσεν είναι προϊστάμενός του. Δεν θέλει και πολύ να την ψωνίσεις. Αλλο να είσαι ο υπεύθυνος του ΔΝΤ στο Εκουαδόρ και άλλο σε μια ευρωπαϊκή χώρα».