Η πιο συγκινητική συναυλία για τον Μικρούτσικο: Εκλαψε, τραγούδησε, αποθεώθηκε...

Χθες το βράδυ, δεν ήταν εύκολο να φτάσεις στον Βύρωνα. Η κίνηση ξεκινούσε από τον Καρέα, οι δρόμοι ήταν ασφυκτικά γεμάτοι, οι οδηγοί περίμεναν υπομονετικά. Ολοι πήγαιναν για να ακούσουν και να δουν τον Θάνο Μικρούτσικο και τους φίλους του. Ο αγαπημένος δημιουργός είχε προγραμματίσει για δύο βράδια του Ιούνη, δύο συναυλίες, μαζί με τους πιο κοντινούς του τραγουδιστές ως ένα επισφράγισμα της εκπληκτικής πορείας του, αλλά και ως ένα μήνυμα αγάπης.

Και το κοινό, 8.000 άνθρωποι, που γέμισαν ασφυκτικά το Θέατρο Βράχων στον Βύρωνα, έδειξε στον Θάνο Μικρούτσικο τόση αγάπη χθες το βράδυ... Γιατί ο σπουδαίος αυτός καλλιτέχνης την έχει ανάγκη, δίνει μία μεγάλη μάχη με τον καρκίνο, και την ήθελε αυτή την αγάπη, τη ζήτησε και την έλαβε απλόχερα από ανθρώπους κάθε ηλικίας.

Ακάματος, έμεινε στο πιάνο πάνω από τρεις ώρες, έκανε πλάκα, είπε τσιτάτα του μεγάλου παραμυθά Καρόλου (τον Μαρξ εννοούσε), θυμήθηκε, τραγούδησε, έκλαψε και ήταν σαν να πήρε από το χέρι έναν-έναν όλους όσοι βρέθηκαν εκεί, σε ένα μουσικό ταξίδι σε αναμνήσεις αλλά και όνειρα. Συνήθως, στις εισαγωγές του όταν καλωσορίζει τον κόσμο, κλείνει με ένα «Καλή ψυχαγωγία», Χθες έκλεισε ως εξής: «Ζούμε σε ένα βάρβαρο κόσμο. Η βαρβαρότητα μας κατακλύζει. Όπως είπε ο γερο-Κάρολος, πρέπει να αφήσουμε ανοιχτό το παράθυρο στο όνειρο. Αφήνοντας ένα παράθυρο στο όνειρο, τότε μόνο θα φτιάξουμε μια κοινωνία που θα μπορεί να αυτοπραγματωθεί ο άνθρωπος. Μια κοινωνία που ο ποιητής θα ψαρεύει κι ο ψαράς θα μπορεί να γράφει ποιήματα».

Μαζί με τον Θάνο Μικρούτσικο τραγούδησαν «όσοι περπάτησαν μαζί μου, 11 τραγουδιστές που μεγάλωσαν την εμβέλεια των τραγουδιών μου με το κύρος και το ταλέντο τους»: ο Γιώργος Νταλάρας, η Χαρούλα Αλεξίου, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Γιώργος Μεράντζας, ο Κώστας Θωμαϊδης, η Μαριάννα Πολυχρονίδη

Μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές της βραδιάς (και είχε πολλές τέτοιες...) ήταν όταν ανέβηκε στη σκηνή η Χαρούλα Αλεξίου. Τραγούδησε το «Η αγάπη είναι ζάλη», το «Ελένη», ενώ έκλεισε με το «Φεύγω και με με περιμένεις», το οποίο ήταν λες και ερμήνευσε με κάθε της κύτταρο. Στις παύσεις του τραγουδιού θυμόταν σκηνές από την κοινή της πορεία με τον Μικρούτσικο και έκλεισε φωνάζοντάς του «Καλώς σε ξαναβρήκα αγάπη μου» και πέφτοντας στην αγκαλιά του.

Οι σπουδαίες στιγμές ήταν πολλές, αμέτρητες. Ο κόσμος έδειξε πόσο αγαπάει τον Χρήστο Θηβαίο και τον «Αμλετ της Σελήνης» ή το «Δεν είμαι Αλλος».

Ο Μίλτος Πασχαλίδης ανέλαβε το βαρύ έργο να «εκπροσωπήσει» τον μεγάλο απόντα της βραδιάς, τον Δημήτρη Μητροπάνο που ήταν στις σκέψεις και το στόμα όλων, λέγοντας πολλά τραγούδια του και αφιερώνοντας τα «στον Μήτσο». Ο Γιώργος Νταλάρας με το Ανεμολόγιο ευχαρίστησε τον Θάνο Μικρούτσικο για όσα του χάρισε, σημειώνοντας ότι «το αποψινό δεν είναι απλώς μια συναυλία, είναι κάτι πολύ παραπάνω». Ο Γιώργος Μεράντζας έκανε το θέατρο να σειστεί με ένα βαρύ ηπειρώτικο, το οποίο ζήτησε ο Μικρούτσικος γιατί «μας τα έχουν πρήξει ο Χαρούλης και ο Πασχαλίδης με τα κρητικά. Σαν να είμαι συνέχεια σε χανιώτικο γάμο νιώθω».

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και χθες άκουσε το «Βασίλη, ζούμε για να σε ακούμε» και τραγούδησε όχι μόνο Καββαδία αλλά και τις Μικρές Νοθείες. «Το σκίζει πάντα αυτό το τραγούδι» σχολίασε ο Μικρούτσικος, ο οποίος λίγο μετά παρουσίασε και τον Γιάννη Κότσιρα ως τον καλύτερο τραγουδιστή της γενιάς του. Από τους τελευταίους βγήκε στη σκηνή ο Μανώλης Μητσιάς: «Τι να πω για τον άνθρωπο που μου χάρισε το καλύτερο τραγούδι μου;» αναρωτήθηκε... Λίγο μετά το θέατρο πλημμύριζε με τη μελωδία του «Ερωτικού»...

Κανείς δεν είχε αμφιβολία, ούτε για την πιο «δύσκολη» στιγμή της βραδιάς, ούτε για το τραγούδι που θα έκλεινε τη συναυλία. Ομως η γνώση αυτή δεν έκλεψε ίχνος από το συναίσθημα που πυροδότησαν αυτές οι δύο στιγμές.

Η πρώτη ήταν όταν οι μουσικοί αποχώρησαν από τη σκηνή για να μείνει ο Θάνος και το πιάνο του και να ερμηνεύσει με τον ξεχωριστό του τρόπο, όπως κάνει πάντα στις εμφανίσεις του, το «7 Νάνοι στο S/S Cyrenia». Οσες φορές και αν το έχεις δει, χθες ήταν διαφορετικά. Είχε άλλο πάθος, είχε άλλο βάθος. Ο Θάνος Μικρούτσικος ήταν σχεδόν σπαρακτικός στην ερμηνεία του και ήταν τέτοιο το φορτίο του, που όταν πίεσε το τελευταίο πλήκτρο και σηκώθηκε για να γνωρίσει την αποθέωση από το κοινό, δεν άντεξε και λύγισε. Εκλαψε, και μαζί του έκλαψαν όλοι οι φίλοι του, και ήταν πολλοί, πάρα πολλοί μέσα στο θέατρο.

Το φινάλε γράφτηκε με τη Ρόζα. Ανέβηκαν όλοι στη σκηνή και έγιναν μία φωνή με τις χιλιάδες φωνές από κάτω που φώναζαν, δεν τραγούδαγαν, τα λόγια του τραγουδιού αυτού που 22 χρόνια τώρα δεν έχει ξεθωριάσει ούτε στο ελάχιστο...

Οπως δεν έχει ξεθωριάσει στο ελάχιστο ο Θάνος Μικρούτσικος. Στον Βύρωνα, 15χρονοι ήξεραν κάθε στίχο από τα τραγούδια του και ηλικιωμένοι σκούπιζαν τα δάκρυά τους προσπαθώντας να ελέγξουν τα συναισθήματα που τους γεννούσαν οι μελωδίες.

Ο Θάνος Μικρούτσικος χάρισε σε όλους εμάς, τους φίλους του, μία συναυλία από αυτές που μένουν και δεν τις ξεχνάς ποτέ. Μέχρι την επόμενή του...