Ματέο Μποτσέλι: «Πέρασα από ενδιαφέροντα τούνελ μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου»

Ο γοητευτικός και ταλαντούχος Ματέο, πρωτότοκος γιος του διάσημου τενόρου Αντρέα Μποτσέλι, τραγουδούσε από μικρός, ξεκίνησε όμως την καριέρα του ως μοντέλο, κάνοντας μάλιστα την καμπάνια της Guess στο πλευρό της Τζένιφερ Λόπεζ το 2018. Στα 27 του χρόνια σήμερα, έχει χαράξει τη δική του πορεία στη μουσική σκηνή ως ένας εξαιρετικά χαρισματικός ερμηνευτής και συνθέτης. Τον συναντήσαμε με αφορμή την πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα, στις 13 Ιουνίου στο Θέατρο Βράχων, σε μια συναυλία που αναμένεται να είναι συναρπαστική, όπως και η ζωή του.

GALA: Αυτή είναι η πρώτη φορά που θα έρθετε στην Ελλάδα;
ΜΑΤΈΟ ΜΠΟΤΣΈΛΙ: Θα είναι η πρώτη μου φορά που θα κάνω συναυλία στην Ελλάδα και χαίρομαι πραγματικά που καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε ένα μεγάλο μου όνειρο, είναι κάτι που το ήθελα εδώ και πολύ καιρό. Βέβαια στη χώρα σας έχω έρθει πολλές φορές μαζί με την οικογένειά μου για διακοπές. Εχω γνωρίσει την ελληνική Ιστορία και έχω υπέροχες αναμνήσεις από τις εξερευνήσεις μου στα νησιά και σε άλλα μέρη σας, αλλά και από την κουζίνα σας. Είμαι εξαιρετικά γοητευμένος από την παράδοση και τον πολιτισμό της Ελλάδας, απολαμβάνω τα ταξίδια μου στον τόπο που έχει γεννήσει μερικές από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της ανθρωπότητας.

G.: Πώς νιώθετε, λοιπόν, για την επερχόμενη συνάντησή σας με το ελληνικό κοινό;
Μ.ΜΠ.: Είμαι ενθουσιασμένος. Να ομολογήσω επίσης ότι έχω και λίγο άγχος.
Εχω πάντα μια ανησυχία να παρουσιάσω ό,τι καλύτερο, να προσεγγίσω την τελειότητα. Λένε ότι αν δεν νιώθεις έτσι, δεν έχεις αρκετό πάθος γι’ αυτό που κάνεις. Μάλλον έχουν δίκιο.

G.: Πώς είναι να είσαι γιος ενός διάσημου;
Μ.ΜΠ.: Για μένα, είναι το μόνο που έχω ζήσει, δεν ξέρω κάτι άλλο! Ο πατέρας μου ήταν διάσημος από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Οταν ήμουν μικρότερος, θυμάμαι ότι ήταν δύσκολο να τον αποχωριστώ όταν έφευγε σε περιοδεία. Φρόντιζε την οικογένειά του, όπως ακριβώς οφείλουν να κάνουν οι γονείς. Για εκείνον ήταν θυσία το να βρίσκεται μακριά μας. Ο κόσμος ίσως πιστεύει ότι έχουμε ιδιαιτερότητες, όμως είμαστε μία καθ’ όλα κανονική οικογένεια, με την κλασική έννοια του όρου. Στηρίζουμε ο ένας τον άλλον και μας αρέσει να περνάμε χρόνο όλοι μαζί όποτε μπορούμε. Παρότι βρισκόμαστε κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας, είμαστε μια κλασική ιταλική φαμίλια με τα πόδια γερά στη γη.

G.: Θα μας μιλήσετε λίγο για τα παιδικά σας χρόνια;
Μ.ΜΠ.: Ευγνωμονώ τη μητέρα και τον πατέρα μου για το πώς με μεγάλωσαν και τις αξίες που μου μετέδωσαν και με έχουν διαμορφώσει ως άνθρωπο. Μεγάλωσα με έναν πολύ ισχυρό κώδικα ηθικής. Γνωρίζω πολύ καλά ότι η ζωή μού έχει προσφέρει απίστευτες ευκαιρίες που ένα συνηθισμένο παιδί δεν θα μπορούσε να έχει - και είμαι πολύ ευγνώμων γι’ αυτό επίσης. Παράλληλα, μέσω της δουλειάς του πατέρα μου μπόρεσα να ταξιδέψω, κάτι που μου έδωσε την ευκαιρία να μάθω πολύ περισσότερα για τον κόσμο. Μεγάλωσα λίγο πιο γρήγορα, με κίνδυνο μάλιστα να χάσω την αίσθηση της πραγματικότητας. Δίνω εύσημα και ευχαριστώ τους φίλους και την οικογένειά μου που με κρατούσαν πάντα προσγειωμένο και μου πρόσφεραν μια αίσθηση κανονικότητας, επιτρέποντάς μου να επικεντρωθώ στα σημαντικά πράγματα της ζωής.

G.: Το επώνυμο Μποτσέλι ανοίγει πόρτες ή είναι φορτίο;
Μ.ΜΠ.: Είμαι φοβερά προνομιούχος που ακολουθώ τα βήματα του πατέρα μου και κληρονομώ γέφυρες και ευκαιρίες εξαιτίας του. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχει μεγάλη προσδοκία στο πρόσωπό μου, η οποία τείνει να βάλει σε δεύτερη μοίρα κάποια άλλα πράγματα που μπορεί να είχα στο μυαλό μου. Οταν έχεις ένα τόσο αναγνωρίσιμο επώνυμο, κάθε σου σκέψη και πράξη συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας. Δεν έχεις το ίδιο περιθώριο να πειραματιστείς, να δοκιμάσεις νέα πράγματα, να κάνεις λάθη και να μάθεις από αυτά. Ο πήχης μπαίνει πολύ ψηλά από την αρχή.

G.: Τι θυμάστε από την πρώτη σας εμφάνιση μπροστά σε κοινό;
Μ.ΜΠ.: Τραγουδούσα δειλά μελωδίες στο σπίτι. Δεν ήμουν ακόμα σίγουρος για τη φωνή μου, ούτε είχα την αυτοπεποίθηση να εμφανιστώ μπροστά σε κοινό. Ετσι, οι πρώτες μου αναμνήσεις είναι γεμάτες αμφιβολία και ανασφάλεια. Η πρώτη μου δημόσια εμφάνιση ήταν με τον πατέρα μου και τον Ντέιβιντ Φόστερ σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση στη Φλωρεντία όπου ερμήνευσα ένα ρομάντζο του Τόστι, το «Non T’Amo Più». Η θετική αντίδραση του κοινού με γέμισε αυτοπεποίθηση. Από εκεί και πέρα χρειαζόμουν εντατική δουλειά και εξάσκηση.

G.: Τι θα απολαύσουμε στη συναυλία σας στην Αθήνα τον Ιούνιο;
Μ.ΜΠ.: Πρέπει να έρθετε για να δείτε! Ετοιμάζουμε μια πραγματικά διασκεδαστική βραδιά. Ενα μείγμα από δικά μου πρωτότυπα τραγούδια, classical crossover και ποπ, μερικά κλασικά ιταλικά κομμάτια και κάποια αγαπημένα που μου αρέσει πολύ να ερμηνεύω. Με τιμά ιδιαίτερα το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή περιοδεία μου μέχρι στιγμής έχει τύχει θερμής ανταπόκρισης από το κοινό, οπότε πιστεύω ότι οι Ελληνες θαυμαστές της δουλειάς μου θα το απολαύσουν.

G.: Ποιες στιγμές ξεχωρίζετε στην καριέρα σας;
Μ.ΜΠ.: Είναι ήδη τόσες πολλές. Χωρίς αμφιβολία υπήρξα πολύ τυχερός. Η ερμηνεία του «Time to Say Goodbye» μαζί με τον πατέρα μου στη σκηνή των Οσκαρ (2024), το πρώτο μου άλμπουμ και η εμφάνισή μας με το «Fall on Me» στο Madison Square Garden (2021). Νομίζω όμως ότι η στιγμή που ξεχωρίζει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη είναι το τραγούδι που ερμηνεύσαμε για τον αείμνηστο Πάπα Φραγκίσκο (2015). Αυτή είναι μία από τις πιο συγκινητικές και συναρπαστικές εμπειρίες που είχα ποτέ. Τον είχα συναντήσει μερικές φορές στο Βατικανό, αλλά εκείνη τη φορά που τραγούδησα γι’ αυτόν με τον πατέρα μου ήταν για φιλανθρωπικό σκοπό, για τη στήριξη των ευάλωτων ανθρώπων που υπέφεραν από προβλήματα εξάρτησης από ναρκωτικά και έλλειψη στέγης.
Ορκίζομαι ότι ποτέ δεν έχω δυσκολευτεί τόσο να τραγουδήσω, ήμουν φοβερά συγκινημένος. Εβλεπα το έργο που γινόταν εκεί και τι σήμαινε η επίσκεψη του Πάπα για κάποιους ταλαιπωρημένους ανθρώπους.

G.: Ποια είναι τα όνειρά σας;
Μ.ΜΠ.: Μια περιοδεία στα μεγάλα στάδια του κόσμου είναι ένα πολύ μεγάλο μου όνειρο. Αλλά προς το παρόν θα συμβιβαζόμουν με την ολοκλήρωση του δεύτερου άλμπουμ μου, το οποίο ετοιμάζω αυτή την εποχή με κάποιους πολύ ταλαντούχους συνεργάτες, οπότε μείνετε συντονισμένοι. Δεν βιάζομαι πάντως. Κάνω αργά τα καλλιτεχνικά μου βήματα προκειμένου να τα απολαμβάνω.

G.: Εχοντας επιτυχημένη καριέρα και ως μοντέλο, θα λέγατε ότι ο κόσμος του θεάματος και αυτός της μόδας έχουν κάποια κοινά σημεία;
Μ.ΜΠ.: Ναι, το πιστεύω. Ειδικά σήμερα, σε μια εποχή όπου όλα διασταυρώνονται. Οι καλλιτέχνες δεν επικεντρώνονται πλέον μόνο στη μουσική και το τραγούδι τους, αλλά και σε στοιχεία που σχετίζονται με την υποκριτική, τη μόδα, το design κ.ά. Υπάρχουν επίσης πολλές περιπτώσεις όπου οι καλλιτέχνες ξεκινούν τις συναυλίες τους μελετώντας την επιλογή σχεδιαστών με τους οποίους θα συνεργαστούν για τις εμφανίσεις τους πάνω στη σκηνή. Μόδα και μουσική είναι τέχνες και επομένως κάπου συναντιούνται. Προσωπικά, χάρη στη μόδα απέκτησα πολλούς και καλούς φίλους: μοντέλα, σχεδιαστές, φωτογράφους, καλλιτέχνες. Η μόδα ήταν για μένα ένα υπέροχο ταξίδι που με δυνάμωσε, με βοήθησε να πιστέψω στον εαυτό μου και εντέλει να ανακαλύψω αυτό που πραγματικά ήθελα στη ζωή μου, το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο από το τραγούδι. Πέρασα μέσα από ενδιαφέροντα τούνελ για να φτάσω στον προορισμό μου.