Διπλωματία και Πολιτική στις Κάννες: «Μοιρασμένα» τα βραβεία

Το «ειδικό βραβείο» της  επιτροπής, δηλαδή το  μικρότερο και της παρηγοριάς  για τον «Αστακό»  του Γιώργου Λάνθιμου. Never mind. Κάτι  είναι κι αυτό. Πήρε ένα βραβείο από το φεστιβάλ των Καννών. Από το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα! George είσαι νέος. Υπάρχει άφθονος καιρός. Keep trying!

Φανερά αμήχανος και απογοητευμένος ο Λάνθιμος στην παραλαβή του βραβείου από την Λετισιά Καστά. Προφανώς περίμενε κάτι μεγάλο... Είτε της σκηνοθεσίας είτε το μεγάλο βραβείο της Επιτροπής, είτε ακόμα και τον Χρυσό Φοίνικα. Όνειρο απατηλό!

Προφανώς οι αδελφοί Τζόελ και Ιθαν Κόεν (ως πρόεδροι  της Κριτικής Επιτροπής) εξέλαβαν τον «Αστακό» ως μισή μερίδα. Καλό, έξυπνο, ευρηματικό και πνευματώδες το πρώτο μέρος. Όμως άδειο, αμήχανο και φλύαρο το  δεύτερο. Μισή μερίδα, μισή  ταινία, μισό βραβείο. Εχει ο καιρός γυρίσματα!

Πάντως είναι η δεύτερη, μέσα σε έξι χρόνια, βράβευση του Γιώργου Λάνθιμου στο φεστιβάλ των Καννών. Η πρώτη το 2009 όταν κέρδισε το πρώτο βραβείο για τον «Κυνόδοντα» στο παράλληλο πρόγραμμα «Ενα κάποιο βλέμμα».

Διπλωματία και Πολιτική

Κατά τ' άλλα, τα μισά περίπου ανάποδα. Και πρώτα απ όλα για τον Χρυσό Φοίνικα  στην γαλλική  ταινία «Dheepan». Το όνομα  του κεντρικού  ήρωα, πολιτικού εμιγκρέ από την Σρι Λάνκα. Η σκηνοθεσία είναι του 62χρονου Ζακ Οντιάρ. Ομως ψυχρές  έως απορριπτικές οι κριτικές. Και  δικαιολογημένα. Γιατί η ταινία αρχίζει ως κοινωνική περιγραφή των μεταναστών στην Γαλλία και καταλήγει περίπου  ως «Αρπαγή». Με τον κεντρικό ήρωα να καθαρίζει καμιά δεκαριά της τοπικής μαφίας!

Προφανώς το κριτήριο που πρυτάνευσε στα μέλη της Επιτροπής ήταν η διπλωματία και η μικροπολιτική. Αφού, σου λέει, η  Γαλλία  συμμετείχε με έξι ταινίες, ε τότε πρέπει κάποια γαλλική παραγωγή να πάρει και τον Χρυσό Φοίνικα! 

Αποτέλεσμα; Η Γαλλία συνολικά να κερδίσει  τρία βραβεία: Χρυσό Φοίνικα και τα δύο των ερμηνειών!

Ετσι εκτοπίστηκαν από την μέση  το  «Κάρολ» του Τοντ Χέινς.  Σαφώς ανώτερη από  την γαλλική «Dheepan».  Αλλά και  «Ο γιος του Σάουλ» από τον Ούγγρο Λάζλο Νέμες. Αυτή η ταινία που περιγράφει με  απίστευτο  ρεαλισμό τις ναζιστικές ωμότητες  στο Αουσβιτς, κέρδισε τελικά το Μεγάλο βραβείο της  Επιτροπής!

Αλλα αντί άλλων και στο βραβείο γυναικείας ερμηνείας. Που  μοιράστηκε στα δύο. Το πρώτο μισό στην αμερικανίδα Ρούνι Μάρα για το «Κάρολ» (αν και έπρεπε να το κερδίσει η πρωταγωνίστρια Κέιτ Μπλάνσετ). Και το δεύτερο μισό στην γαλλίδα Εμανουέλ Μπερκό  για το «Mon Roi» (Ο Βασιλιάς μου) της Maiwenn (Μενγουάν). Μια  ταινία που κέρδισε τα... γιούχα των κριτικών.

Μεγάλη αδικημένη στην κατηγορία  του βραβείου γυναικείας ερμηνείας η Ιταλίδα Μαργκαρίτα Μπούι, πρωταγωνίστρια της  συγκινητικής  ιστορίας του Νάνι Μορέτι «Η  μητέρα μου».

Κατά τα άλλα σωστό το βραβείο  ανδρικής ερμηνείας στον αγέρωχο Βενσάν Λιντόν  για την ταινία «Ο νόμος της Αγοράς» του Στεφάν Μπριζέ. Και ολόσωστο το βραβείο  σκηνοθεσίας στον κινέζο αρχιμάστορα και ζωγράφο  της  κινηματογραφικής εικόνας  Χου Χσιάο Χσιέν  για τον «Δολοφόνο».

Το τελικό συμπέρασμα για  τις φετινές Κάννες και τον ντόρο γύρω από τον Λάνθιμο μοιάζει με παράφραση πασίγνωστου ρητού: ώδινεν χρυσό φοίνικα και έτεκεν αστακό!

Τα βραβεία

Χρυσός Φοίνικας: «Dheepan»  του Ζακ Οντιάν (Γαλλία)


Μεγάλο  βραβείο  Επιτροπής: «Ο γιος του Σάουλ» του Λάζλο Νέμες (Ουγγαρία)


Σκηνοθεσίας: Χου Χσιάο Χσιέν «Ο  δολοφόνος» (Ταϊβάν)


Γυναικείας ερμηνείας (εξ ημισείας):  Ρούνι Μάρα «Κάρολ» (ΗΠΑ)-Εμανουέλ Μπερκό «Ο βασιλιάς μου» (Γαλλία)

Ανδρικής: Βενσάν Λιντόν «Ο νόμος της Αγοράς» του Στεφάν Μπριζέ (Γαλλία)


Ειδικό βραβείο: «Ο αστακός» του Γιώργου Λάνθιμου (Ιρλανδία-Αγγλία-Ολλανδία-Ελλάδα)


Σεναρίου: Μισέλ Φράνκο «Chronic» (ΗΠΑ-Μεξικό)


Camera d’ Or (πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη): Σέζαρ Αουγκούστο Ασεβάδο (Κολομβία)