Οι ταινίες της εβδομάδας

Captain America: Ο στρατιώτης του χειμώνα / Captain America:The Winter Soldier

Των Αντονι και Τζο Ρούσο.
Με τους Κρις Εβανς, Σκάρλετ Τζοχάνσον, Σάμιουελ Τζάκσον, Ρόμπερτ Ρέντφορντ
Φαντασίας, 2014, ΗΠΑ, 136’.
Ο «Καπ» πασχίζει να αναπληρώσει τα χρόνια που έχασε ενώ ήταν στην κατάψυξη, καθώς η ανθρωπότητα δεν σταματά να απειλείται - άρα και να τον χρειάζεται. Με σύμμαχο τη Μαύρη Οχιά και τον Φάλκον, ο Κάπτεν Αμέρικα κουνά την ασπίδα του πιο δυναμικά από ποτέ απέναντι στους αντιπάλους του. Αν και εντέλει προτιμώ την πρώτη του ταινία, ετούτη εδώ παρέχει upgraded δράση και fun και βλέπεται μονορούφι. Ε, παίζει και ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ο οποίος το διασκεδάζει όσο τίποτα. Tip: Μείνετε μέχρι να πέσουν όλοι (μα όλοι) οι τίτλοι τέλους, για δύο έξτρα σκηνές.

Το ακρωτήρι της βίας / Zulu

Του Ζερόμ Σαλ. Με τους Ορλάντο Μπλουμ, Φόρεστ Γουίτακερ,
Τάνια φαν Γκράαν
Δραματική, 2013, Γαλλία/ Ν. Αφρική, 110’.
Τρεις αστυνομικοί στη Νότιο Αφρική προσπαθούν να εξιχνιάσουν τον φόνο μιας νεαρής κοπέλας και μπλέκουν σε ένα εγκληματικό δίκτυο που τους ξεπερνά. Σχεδόν τα πάντα είναι... λάθος σ’ αυτήν την ταινία: ο διάλογος ανήκει αλλού (και άλλοτε), ρυθμός δεν υπάρχει, οι ερμηνείες ακρωτηριάζονται και ως εκ τούτου η ιστορία δεν αφορά κανέναν. Κρίμα γιατί οι ευκαιρίες να δει κανείς ταινία που να εκτυλίσσεται στη Ν. Αφρική είναι ελάχιστες.

Ζιλιέτ Μπινός: Drama Queen

Η Γαλλίδα πρωταγωνίστρια παίζει το δράμα στα δάχτυλα με τον ίδιο τρόπο που η Καμίλ Κλοντέλ σμίλευε τα γλυπτά της

Την επόμενη εβδομάδα κυκλοφορεί η ταινία «Καμίλ Κλοντέλ 1915» με πρωταγωνίστρια τη Ζιλιέτ Μπινός, η οποία υποδύεται τη διάσημη γλύπτρια στην πιο δύσκολη περίοδο της ζωής της, όταν ήταν έγκλειστη σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα. Η Μπινός είναι περίπτωση ηθοποιού: μπορεί να περηφανεύεται πως κερδίζει τις εντυπώσεις ενώ αποσπά θετικές κριτικές για τις ερμηνείες της ακόμα και όταν οι ταινίες στις οποίες παίζει καταφέρνουν το αντίθετο! Ετσι κάπως συμβαίνει και στην «Κλοντέλ» του Μπρινό Ντιμόν, όπου η Μπινός μαγνητίζει σε έναν ομολογουμένως δύσκολο ρόλο, σε μια ομολογουμένως διόλου ευχάριστη ταινία.

Η ίδια πάντως εκτίμησε πολύ τη διαδικασία και τη συνεργασία με τον Ντιμόν. «Λάτρεψα την ευελιξία που είχε σε σχέση με τη δημιουργική διαδικασία», δήλωσε σε συνέντευξή της στον «Guardian». «Είχα μάθει απέξω κάποια από τα γράμματα που είχε γράψει η Καμίλ Κλοντέλ, αλλά εκείνος μου ζήτησε να τα ξεχάσω όλα και να αυτοσχεδιάσω τις λέξεις της με τα δικά μου λόγια. Ηταν πολύ απαιτητικό, αλλά μου άρεσε πολύ γιατί ήταν με έναν τρόπο απελευθερωτικό και πολύ έντονο».

Είναι απόλαυση να την ακούς - και εκτός οθόνης. Ξέρει πολύ καλά τι να πει και πώς. Υστερα από τόσα χρόνια, μάλιστα, παίζει στα δάχτυλα τους δημοσιογράφους, χωρίς να παίζει το δικό τους παιχνίδι απαραίτητα, ενώ ξέρει πολύ καλά πώς να προστατεύει την προσωπική της ζωή. Και μπορεί να μιλά με άνεση και να συγκρίνει τον Ντιμόν με τον Μίχαελ Χάνεκε σαν να είναι φίλοι της από το σχολείο. «Ο Μίχαελ Χάνεκε είναι πολύ ακριβής», αναφέρει στην ίδια συνέντευξη, «σαν τα μαθηματικά, ή τη μουσική - είχε εκπαιδευτεί ως μουσικός οπότε υπάρχει αυτό το στοιχείο μέσα του, αυτή η ανάγκη για έλεγχο και ακρίβεια. Αλλά για σκηνοθέτες όπως ο Ντιμόν, η ανάγκη για αλήθεια είναι μεγαλύτερη από την ανάγκη για ακρίβεια. Αυτό δεν σημαίνει πως ο Χάνεκε δεν ψάχνει για αληθινές στιγμές στο έργο του. Τους κάλεσα πρόσφατα σε δείπνο και είχε πολύ ενδιαφέρον. Ο Μπρινό έλεγε ότι, όταν δεν παίρνει αυτό που περιμένει, το αφήνει και το μεταμορφώνει σε κάτι άλλο. Αλλά ο Μίχαελ δεν αφήνει τίποτα, συνεχίζει μέχρι να πάρει αυτό που θέλει».

Η Μπινός με έναν τρόπο στέκεται στη μέση. Μπορεί να μεταμορφώσει ρόλους και να τους κάνει δικούς της, αλλά ταυτόχρονα ξεπροβάλλει ως μια γυναίκα που παίρνει αυτό που θέλει. Οι επιλογές της, άσχετα με το αν τελικά είναι επιτυχημένες, είναι ολόδικές της. Είναι από τις λίγες ηθοποιούς που μπορούν και χτυπάνε με ευκολία πόρτες σκηνοθετών και να προτείνουν εκείνες μια συνεργασία, όπως έκανε με τον Ολιβιέ Ασαγιάς και την επόμενη ταινία τους «Clouds of Sils Maria». Είναι βέβαια η πρώτη γυναίκα ηθοποιός που έχει κερδίσει το ευρωπαϊκό τριπλό στέμμα: Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στη Βενετία («Τριλογία των χρωμάτων: Μπλε»), στο Βερολίνο («Αγγλος ασθενής») και τις Κάννες («Γνήσιο αντίγραφο»). Και δεν ξεχνάμε βέβαια το Οσκαρ για τον «Αγγλο ασθενή». Πρόκειται άλλωστε για τον άνθρωπο που είπε «όχι» στον Στίβεν Σπίλμπεργκ, απορρίπτοντας την πρότασή του να παίξει στο «Jurassic Park», επειδή τότε είχε ήδη συμφωνήσει να συνεργαστεί με τον Κριστόφ Κισλόφσκι στην «Μπλε ταινία».

Η Μπινός μπορεί να πηγαίνει εκείνη στους σκηνοθέτες που προτιμά, αλλά όλοι οι υπόλοιποι την αναζητούν. Αμερικανοί παραγωγοί έρχονται στην Ευρώπη για να συνεργαστούν μαζί της, ο Φρανσουά Μιτεράν την κάλεσε σε δείπνο (επειδή την είχε δει στο όνειρό του), ενώ ακόμα και ο Μπιλ Κλίντον -αφού δεν είχε μπορέσει εκείνη να ανταποκριθεί σε πρόσκλησή του- τη συνάντησε μαζί με τη Χίλαρι στη Νέα Υόρκη. Ακόμα και ο «Godzilla» θα την κυνηγήσει. Σύντομα, σε μια αίθουσα κοντά σας.