Το μότο “You Deserve WOW” εκφράζει το δημιουργικό πνεύμα, τη γιορτινή μαγεία, τη φιλοξενία και τη διακριτική πολυτέλεια του εμβληματικού THE DOLLI
(****) Γυναίκες χωρίς άντρες
(****) Γυναίκες χωρίς άντρες
Μία από τις ομορφότερες οπτικά ταινίες που έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια, δημιούργημα μιας βραβευμένης εικαστικής καλλιτέχνιδας,
UPD:
Μία από τις ομορφότερες οπτικά ταινίες που έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια, δημιούργημα μιας βραβευμένης εικαστικής καλλιτέχνιδας, οι «Γυναίκες» κατορθώνουν να μετατρέψουν την συνήθως (και δικαίως εδώ που τα λέμε, όταν αναφέρεσαι στη θέση της γυναίκας στην Ιρανική κοινωνία) άκαμπτα καταγγελτική φεμινιστική οπτική και το τριτοκοσμικό, φεστιβαλικά αγαπημένο φολκλόρ, σε μια πανέμορφη, και συναισθηματικά παλλόμενη ποιητική αλληγορία.
Τρεις διαφορετικές γυναίκες, αντιμέτωπες με τις προκαταλήψεις και τους περιορισμούς της περσικής κοινωνίας, θα βρούνε καταφύγιο το καλοκαίρι του 1953 (τότε που με την αμέριστη βοήθεια Βρετανών και Αμερικάνων καταλύθηκε η δημοκρατία και ενθρονίστηκε ο Σάχης) στον κήπο μιας έπαυλης. Η πολιτική, το δράμα και η προσωπική ιστορία, γίνονται εικόνα μεθυστική και ζωντανή μπλέκοντας τον απόηχο της αισθητικής παράδοσης του ανατολίτικου παραμυθιού, τον μαγικό ρεαλισμό, τον συμβολισμό και την σύγχρονη φωτογραφική καλλιγραφία, σε μια μοντέρνα, μινιμαλιστική αλλά διεισδυτική στη δυναμική της δημιουργία μέσα από το βλέμμα μιας καλλιτέχνιδας, που αδυνατεί να μην ανακαλύψει ομορφιά και καδράρισμα, στο οτιδήποτε. Ασημένιο Λιοντάρι σκηνοθεσίας, στο τελευταίο φεστιβάλ της Βενετίας.
Σκηνοθεσία: Νιρίν Νεσχάτ. Σενάριο: Σόγια Αζάρι (βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Σαρνούς Παρσιπούρ). Με τους: Μίνα Αζαριάν, Πέγκα Φεριντόνι, Σαμπνάμ Τολουί.
Τρεις διαφορετικές γυναίκες, αντιμέτωπες με τις προκαταλήψεις και τους περιορισμούς της περσικής κοινωνίας, θα βρούνε καταφύγιο το καλοκαίρι του 1953 (τότε που με την αμέριστη βοήθεια Βρετανών και Αμερικάνων καταλύθηκε η δημοκρατία και ενθρονίστηκε ο Σάχης) στον κήπο μιας έπαυλης. Η πολιτική, το δράμα και η προσωπική ιστορία, γίνονται εικόνα μεθυστική και ζωντανή μπλέκοντας τον απόηχο της αισθητικής παράδοσης του ανατολίτικου παραμυθιού, τον μαγικό ρεαλισμό, τον συμβολισμό και την σύγχρονη φωτογραφική καλλιγραφία, σε μια μοντέρνα, μινιμαλιστική αλλά διεισδυτική στη δυναμική της δημιουργία μέσα από το βλέμμα μιας καλλιτέχνιδας, που αδυνατεί να μην ανακαλύψει ομορφιά και καδράρισμα, στο οτιδήποτε. Ασημένιο Λιοντάρι σκηνοθεσίας, στο τελευταίο φεστιβάλ της Βενετίας.
Σκηνοθεσία: Νιρίν Νεσχάτ. Σενάριο: Σόγια Αζάρι (βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Σαρνούς Παρσιπούρ). Με τους: Μίνα Αζαριάν, Πέγκα Φεριντόνι, Σαμπνάμ Τολουί.
Δράμα, 2009, Ιράν / Γερμανία / Αυστρία
/ Γαλλία. Διάρκεια: 1 ώρα και 35 λεπτά.
UPD:
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα