Νικαριά μου (δείτε το trailer)

Aν σε ένα μέρος του κόσμου, εφαρμόζεται (άνευ πονηρών νομοθετήσεων και διαστρεβλωτικών θεωρητικών παπαρολογιών) η βασική ουσία του ιδεατού κομμουνισμού, της κοινότητας, της αλληλεγύης, της αγάπης στον πλησίον και της ισότητας, αυτό το μέρος μάλλον είναι η Ικαρία. Με αφορμή τον τρόπο «εορτασμού» του μνημόσυνου, το Πάσχα στο χωριό Ράχες, κατά το οποίο οι οικογένειες μαγειρεύουν κρέας που καταναλώνεται με χορό και γλέντι από όλο το χωριό, το ντοκιμαντέρ αναδεικνύει έναν ολόκληρο τόπο που ορίζεται συμπεριφεριολογικά και ηθικά από τον τρόπο. Τρόπο σμιλεμένο από τη φύση, την ιστορία, τον πολιτισμό, την οικονομία και την πολιτική, όχι σαν διαχωριστική γραμμή μεταξύ μπερδεμένων πεποιθήσεων, αλλά σαν δεσμός ζωής και συνύπαρξης, στο φόντο, ή μάλλον εξ΄αιτίας αυτού του φόντου, μιας παρθένας, απείραχτης φύσης που αντανακλάται στις ψυχές των κατοίκων της.

Σκηνοθεσία / Σενάριο: Σπύρος Τέσκος.

Ντοκιμαντέρ, 2010, Ελλάδα.