«Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών»: H έντεχνη νεοελληνική μουσική έχει πλέον τη δική της ορχήστρα

 Μία νέα, ποιοτική και ευέλικτη συμφωνική ορχήστρα, η οποία στηρίζεται αποκλειστικά σε ιδιωτικά κεφάλαια και αξιοποιεί νέους επαγγελματίες μουσικούς, ξεκινά τη διαδρομή της στο ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα φιλοδοξώντας να προσθέσει την δική της “νότα” στην προσπάθεια αναβάθμισης της μουσικής μας ζωής.
Η νέα ορχήστρα ιδρύεται με δεδηλωμένο στόχο να ασχοληθεί συστηματικά με τον καλλιτεχνικό και πνευματικό θησαυρό που αποτελεί την νεοελληνική έντεχνη μουσική δημιουργία. Ιδρύεται με στόχο να εκτελεί, να ηχογραφεί και εν γένει να προβάλλει την πιο αδικημένη ίσως από τις τέχνες, τη μουσική που δημιουργήθηκε και καλλιεργήθηκε κατά τον 19ο τον 20ό και 21ο αιώνα εντός ή εκτός των ελληνικών συνόρων από  Έλληνες ή ελληνικής καταγωγής συνθέτες. Σηµαντικό μέρος των έργων που θα εκτελούνται από την ορχήστρα έχει ανακαλυφθεί και αποκατασταθεί από την µουσικολογική έρευνα που υλοποιείται με διάφορες μορφές και σε διάφορα επίπεδα στα ελληνικά  πανεπιστήμια. 

Το ρεπερτόριο της ορχήστρας θα περιλαµβάνει έργα συµφωνικής µουσικής, έργα φωνητικής µουσικής (σολιστικά ή χορωδιακά) µε συνοδεία ορχήστρας καθώς και έργα µουσικής δωµατίου που θα εκτελούνται από µικρότερα σύνολα συγκροτούµενα από τα µέλη της.
Στις συναυλίες θα περιλαµβάνεται πάντοτε τουλάχιστον ένα ελληνικό έργο, όπως και έργα του διεθνούς ρεπερτορίου που, παρόλη την αξία τους είναι ελάχιστα γνωστά στο Ελληνικό κοινό. Φιλοδοξία της ορχήστρας είναι να επιτελέσει σηµαντικό πολιτιστικό έργο στο χώρο της Ελληνικής έντεχνης µουσικής δηµιουργίας και, παράλληλα, να λειτουργήσει συµπληρωµατικά αλλά όχι ανταγωνιστικά προς τις υπάρχουσες Ελληνικές  ορχήστρες.

Ο καθηγητής Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκος Μαλιάρας,ανέλαβε τα καθήκοντα του Προέδρου της «Φιλαρμόνια»

Πρόεδρος  της  ορχήστρας  είναι  ο  Καθηγητής  Μουσικολογίας  του  Πανεπιστηµίου  Αθηνών και ∆ιευθυντής του Εργαστηρίου Μελέτης της Νεοελληνικής Μουσικής, κ. Νίκος   Μαλιάρας ενώ την Καλλιτεχνική ∆ιεύθυνση της Ορχήστρας αναλαµβάνει ο διεθνώς καταξιωµένος µαέστρος, και πολύ γνωστός για την έρευνά του στο πεδίο της Νεοελληνικής Μουσικής, κ. Βύρων Φιδετζής.


Ο διεθνούς φήμης μαέστρος Βύρων Φιδετζής

Έδρα της ορχήστρας θα είναι ο Χώρος τέχνης και Πολιτισµού «Άρτεµις» στον Άλιµο. Ωστόσο, συναυλίες θα πραγµατοποιούνται και σε άλλες αίθουσες στην Αθήνα, όπως επίσης σε πόλεις της περιφέρειας, εφόσον αυτές διαθέτουν επαρκείς υποδοµές για συµφωνικές συναυλίες, αλλά και το εξωτερικό. Επίσης, κύριος στόχος, εκτός των συναυλιών και των περιοδειών, είναι η πραγµατοποίηση ηχογραφήσεων και η ανάρτησή τους στο διαδίκτυο µέσω συνεργασιών που υπάρχουν και θα προκύψουν µε διεθνείς φορείς διαδικτυακής διαχείρισης ηχητικού  σήµατος.

Η γέννηση της Φιλαρμόνιας και ο μεγάλος της στόχος 

Φέτος κλείνουν ακριβώς διακόσια χρόνια από τη δηµιουργία του πρώτου έργου έντεχνης µουσικής που γράφτηκε από Έλληνα συνθέτη, τη µελοδραµατική σκηνή Don Crepuscolo που συνέθεσε ο νεαρός Νικόλαος Μάντζαρος το 1816, κι αν εξαιρέσει κανείς τις µεγάλες µουσικές χώρες της Ευρώπης, όπως η Γερµανία, η Ιταλία ή η Γαλλία, πολύ λίγες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας µπορούν να τεκµηριώσουν διακόσια χρόνια συνεχούς µουσικής παραγωγής, από τότε µέχρι σήµερα. Και όµως, αυτή η παραγωγή παραµένει ακόµη ελάχιστα γνωστή στον τόπο που τη δηµιούργησε.
 Όπως επισημαίνει ο Πρόεδρος της ορχήστρας κ. Νίκος Μαλιάρας: “Ένας από τους λόγους ίσως ήταν και το γεγονός ότι η µουσική αυτή, πέραν των προσπαθειών των ίδιων των συνθετών που την δηµιούργησαν, πολύ λίγο είχε µελετηθεί. Επιστηµονικά µουσικά αρχεία υπήρχαν µόνο σε σπάνιες περιπτώσεις. Αυτό όµως δεν ισχύει πια, µια και τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, µε την ίδρυση των Πανεπιστηµιακών Τµηµάτων Μουσικολογίας στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και την Κέρκυρα, η έρευνα πάνω στην ελληνική έντεχνη µουσική δηµιουργία έχει προχωρήσει πολύ. Πιστεύουµε ότι είναι πια καιρός, η πρόοδος αυτή να αποτυπωθεί και στο αµιγώς καλλιτεχνικό επίπεδο. Τα έργα δηλαδή αυτά που έχουν αποκαλυφθεί από την έρευνα, µελετηθεί και αποκατασταθεί, αλλά  και όσα ήταν ήδη γνωστά από παλαιότερα, να µπορέσουν να εκτελούνται συχνότερα, να ανασυρθούν από την αφάνεια και τη λήθη στην οποία πολλά από αυτά βρίσκονται. Να µπουν κι αυτά ακόµη πιο δυναµικά στο ρεπερτόριο του µουσικού µας κόσµου, να γίνουν γνωστά και να αγαπηθούν από το φιλόµουσο κοινό µας και, γιατί όχι, να το διευρύνουν µε νέους ανθρώπους που θα δείξουν ενδιαφέρον για το άγνωστο, το καινούριο. Να, λοιπόν, γιατί δηµιουργούµε µια νέα ορχήστρα. Αυτός είναι ο κύριος στόχος µας. Γι’ αυτό απευθυνόµαστε όχι µόνο στο γνωστό και υπάρχον κοινό της λεγόµενης κλασικής µουσικής, αλλά και στους νέους ανθρώπους ή, αν προτιµάτε, στους νέους φιλόµουσους, αυτούς που θέλουµε να δηµιουργήσουµε.”

Η Φολαρμόνια οδηγεί τον πολιτισμό μας σε νέα μονοπάτια

Το ενδιαφέρον της νεοσύστατης αυτής ορχήστρας εκτείνεται σε ολόκληρο το εύρος της πολυετούς έντεχνης νεοελληνικής µουσικής κάτι που σημαίνει ότι θα επιδιώξει την προβολή όλων των περιόδων της, με ιδιαίτερη ίσως φροντίδα για τους ζώντες συνθέτες, παλιότερους και νεότερους. Το ίδιο ισχύει βεβαίως και για τους μουσικούς, οι οποίοι θα βρουν στην ορχήστρα ένα επιπλέον βήµα για να προβάλουν την τέχνη τους. Όπως επισημαίνει ο Καλλιτεχνικός ∆ιευθυντής της Ορχήστρας κ. Βύρων   Φιδετζής: “Πέραν των συναυλιών, σκοπεύουµε να πετύχουµε την ευρύτερη δυνατή διάδοση της Νεοελληνικής µουσικής τόσο στον τόπο µας όσο και στο εξωτερικό µε την αξιοποίηση των δυνατοτήτων της σηµερινής τεχνολογίας. Όµως εκτός του κεντρικού για µια ορχήστρα πεδίου του πολιτισµού, η Φιλαρµόνια έρχεται να συνδράµει κοινωνικά στον πολύπαθο απ’ την κρίση που ταλανίζει ολόκληρη την πατρίδα µας µουσικό χώρο. Οι άριστοι µουσικοί που θα την συγκροτήσουν είτε ήταν επί χρόνια άνεργοι είτε εργάζονταν ευκαιριακά. Με την ίδρυση της καινούργιας 
ορχήστρας οι άνθρωποι αυτοί αποκτούν µια έστω στοιχειώδη επαγγελµατική βάση, και οι νεότεροι από αυτούς θα κερδίσουν παράλληλα σηµαντική ορχηστρική εµπειρία, πράγµα πολύτιµο για την εν γένει καλλιτεχνική τους   εξέλιξη.
Αναφερθήκαµε στην κρίση υπονοώντας βέβαια την οικονοµική κρίση. Υπάρχει όµως και µία άλλη κρίση στον τόπο µας, πνευµατική, που οι ρίζες της πάνε πολύ βαθύτερα στο χρόνο. Ειδικά στη µουσική εδώ και αρκετές δεκαετίες έχει καταβαραθρωθεί κάθε κλίµακα αξιών. Αποτέλεσµα αυτής της πνευµατικής κρίσης είναι η σταδιακή µείωση, µέχρις εξαλείψεως, αυτού που θα ονοµάζαµε ενεργό κοινό. Υπάρχει βέβαια κοινό για φανταχτερά ονόµατα αλλά όχι για µουσική τέχνη. Άρα θεωρούµε πρόκληση µεγαλύτερη της συστάσεως µιας νέας ορχήστρας την πρόκληση για τη δηµιουργία ενεργού κοινού. Ενός κοινού που µε κριτική γνώση και καλαισθησία να συµµετέχει στη διαδικασία της συµµετοχικής οικοδόµησης και κριτικής συντήρησης του µουσικού πολιτισµού.”