( ** )Ο Πέρσι Τζάκσον και οι Ολύμπιοι: Η κλοπή της αστραπής (δείτε το trailer)

Σκηνοθεσία: Κρις Κολόμπους. Σενάριο: Κρεγκ Τίτλεϊ (βασισμένο  στο ομότιτλο βιβλίο του Ρικ Ριόρνταν, εκδ. «Ψυχογιός»). Με τους: Λόγκαν Λέρμαν, Πιρς Μπρόσναν, Μπράντον Τζάκσον, Ούμα Θέρμαν, Αλεξάντρα Νταντάριο, Ροζάριο Ντόουσον.

Οικογενειακή περιπέτεια φαντασίας.  2010, Η.Π.Α / Καναδας. Διάρκεια: 1 ώρα και 59 λεπτά.

Xάρι Πότερ; Όχι δεν είναι. Ούτε τη μαγεία έχει, ούτε τη μυθολογία. Ναι, ναι, τη μυθολογία. Όπου ως μυθολογία, ορίζουμε ένα σύνολο πραγμάτων, χαρακτήρων, καταστάσεων και περιπετειών, που συνδέονται από μια ισχυρή κεντρική ιστορία. Η μόνη μυθολογία που έχει ο Πέρσι - Περσέας, είναι η ελληνική,  αλλά εν προκειμένω δεν φτάνει για να δέσουν τα υλικά, κι ας έχει πλάκα και φαντασία η αλά αμερικάνα ποπ σημειολόγηση των μύθων του δωδεκάθεου, προσαρμοσμένου στην παιδική και όχι μόνο φαντασία (οι Λωτοφάγοι ως σούπερ κιτς κλαμπ στο Λας Βέγκας με ψυχεδελικά γλυκά που αν τα φας ξεχνάς τα πάντα, η Μέδουσα, σαν τρελλαμένη φιδομάλλα βαμπ της επαρχίας με κήπο ειδών εξοχής στον οποίο συλλέγει τα πετρωμένα θύματα της κλπ). Ο καθηγητής –συγγραφέας Ρικ Ριόρνταν, έκανε μια ενδιαφέρουσα δουλειά προσαρμογής της ελληνικής μυθολογίας σε χαριποτερικές διαστάσεις προκειμένου να τη διδάξει στον γιο του, εστιάζοντας στη συνήθεια των Θεών του Ολύμπου να συνάπτουν ερωτικές σχέσεις με θνητούς αποκτώντας ημίθεα μπασταρδάκια, και φιλτράροντας μέσα από τις περιπέτειες αυτών των σύγχρονων ημίθεων, με πετυχημένο και ακριβή τρόπο τα κυριότερα sos της ελληνικής μυθολογίας (δεν είναι τυχαίο ότι οι αναφορές της ταινίας στη μυθολογία, είναι πολύ πιο ακριβείς και σωστές από το 99% των αμερικάνικων ταινιών). Οι ημίθεοι, συνήθως παιδιά με προβληματική συμπεριφορά η υπόβαθρο, ανακαλύπτουν κάποια στιγμή τις ιδιαίτερες δυνάμεις τους και μαζεύονται από τον Κένταυρο Χείρωνα σε ειδική κατασκήνωση για να προστατευτούν και να εκπαιδευθούν. Το αυτό ισχύει και για τον Πέρσι Τζάκσον, γιο του Ποσειδώνα που πριν όμως καλά καλά συνηθίσει τη νέα του ιδιότητα, βρίσκεται κατηγορούμενος από τους Θεούς του Ολύμπου (οι οποίοι επικοινωνούν με τη γη μέσω ενός ασανσέρ στο Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ ) για την κλοπή του κεραυνού του Δία, και πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Όπως και ο Λόγκαν Λέρμαν που υποδύεται τον Περσέα, πρέπει να αποδείξει ότι έχει το ανάλογο χάρισμα, γιατί προκύπτει εκνευριστικά μονόχνωτο κουκλάκι σε σύγκριση με τον Ντάνιελ Ράντκλιφ, αν κι εκεί κατηγορείς και το σενάριο που δεν αναπτύσσει δράμι κανέναν ήρωα. Και μετά κατηγορείς και τη σκηνοθεσία του Κολόμπους, που αδιαφορεί να χτίσει παραμυθοατμόσφαιρα, και τα αφήνει όλα στο έλεος του τμήματος των ειδικών εφέ, ‘τρέχοντας’ απλώς την αποσπασματική πλοκή, σαν να πρόκειται για ασύνδετα κομμάτια, προσέχοντας μόνο την εκνευριστική διαφημιστική τοποθέτηση προϊόντων (All Star με φτερά για τον γιο του Ερμή, i pod προστασίας για να δει ο Πέρσι την αντανάκλαση της Μέδουσας στο πίσω, ασημένιο μέρος της συσκευής, χωρίς να πετρώσει). Δεν στήνονται όμως έτσι κουκλίτσα μου οι επιτυχίες, γι αυτό και τα πρώτα μηνύματα από το box office για τον Πέρσι, δεν τα λες και θεαματικά.