Εθνικό Θέατρο: Οι νέες παραστάσεις και τα έργα που ρίχνουν αυλαία

Ολοκληρώνονται, την Κυριακή 1 Μαρτίου, οι παραστάσεις των έργων «Ενας άνθρωπος για όλες τις εποχές» του Ρόμπερτ Μπολντ, που παρουσιάζεται στη Κεντρική Σκηνή, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και «Κρίμα που είναι πόρνη» του Τζον Φορντ, που παρουσιάζεται στο Θέατρο Χώρα, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη.

Τα νέα έργα που θα ανέβουν από το Εθνικό θέατρο είναι το «Φιλουμένα» του Εντουάρντο ντε Φιλίππο στις 18 Μαρτίου, στη Κεντρική σκηνή και «Ο λάκκος της αμαρτίας» του Γιώργου Μανιώτη σε σκηνοθεσία Πέτρου Φιλιππίδη, στις 20 Μαρτίου στο θέατρο «Χώρα».

«Φιλουμένα» σε διασκευή της Ελένης Ράντου
Σε μετάφραση και διασκευή της Ελένης Ράντου και σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή, στην Κεντρική Σκηνή θα ανέβει η Φιλουμένα του Εντουάρντο ντε Φιλίππο. Η ιστορία της γυναίκας που αναγκάζεται να παριστάνει την ετοιμοθάνατη για να πείσει -τον εραστή της -από την εποχή που εκείνη δούλευε σε οίκους ανοχής της Νάπολης- Ντομένικο Σοριάνο, να την παντρευτεί. Όταν ο Σοριάνο μαθαίνει την αλήθεια, ακυρώνει το γάμο. Όμως η Φιλουμένα κρατάει και άλλα όπλα στα χέρια της. Αφού του ανακοινώνει ότι έχει τρεις γιους από το «παρελθόν» της, που μεγαλώνουν με χρήματα του ίδιου του Σοριάνο, του αποκαλύπτει ότι ο ένας από αυτούς είναι και δικός του γιος.  Ωστόσο, ο Ντομένικο, λίγο πριν το μυστήριο, ζητάει από τη Φιλουμένα να του αποκαλύψει ποιος από τους τρεις είναι ο γιος του, εκβιάζοντάς την με ματαίωση του γάμου. Η Φιλουμένα δεν θέλει να ξεχωρίσει τα παιδιά της και θα κρατήσει το μυστικό. Έτσι ο Ντομένικο θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια δύσκολη απόφαση.

«Ο λάκκος της αμαρτίας» του Γιώργου Μανιώτη σε σκηνοθεσία Πέτρου Φιλιππίδη
Ακροβατώντας στα όρια της κοινωνικής ανοχής, εξόριστες από τον κόσμο του «κανονικού» και του επιτρεπτού, οι τραβεστί που ζουν στον τεράστιο χωμάτινο λάκκο που θυμίζει εγκαταλελειμμένο ορυχείο, αφηγούνται τις ιστορίες που τις οδήγησαν στην «αμαρτωλή» και επικίνδυνη ζωή τους. Η προκλητική τους εμφάνιση, και η αντισυμβατική τους συμπεριφορά προκαλούν την ηθική της κοινωνίας η οποία νιώθει να απειλείται. Οι περίοικοι επιστρατεύονται εναντίον τους, οι τοπικές εκκλησιαστικές και πολιτικές αρχές προσπαθούν να συνετίσουν την ομάδα των τραβεστί και να την εντάξουν στους κόλπους της, ενώ τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης επιχειρούν να απαλύνουν τις αντιθέσεις, επιβάλλοντας τους ένα πιο εξευγενισμένο και αισθητικά αποδεκτό τρόπο ζωής.

Σκηνοθετεί, ο Πέτρος Φιλιππίδης. Τα σκηνικά είναι του Γιώργου Γαβαλά και τα κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ. Τη μουσική υπογράφει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου.