To 55o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ξεκινάει με επίκεντρο τον άνθρωπο

Ο κινηματογράφος, πάντοτε καθρέφτης της σύγχρονης κοινωνίας, αντικατοπτρίζει με ακρίβεια τις τάσεις της εποχής. Ο κινηματογράφος «μιλά» και «ζουμάρει» ακόμα και στις ταινίες μυθοπλασίας, όπως αυτές του 55ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου, που ξεκινά αύριο (Παρασκευή 31 Οκτωβρίου, στη Θεσσαλονίκη), σ' αυτόν τον «Ένα». Στο άτομο.

Όπως κάθε χρονιά, το φεστιβάλ παραμένει βαθιά κοινωνικό, βαθιά ανθρώπινο και όλο αυτό οφείλεται στην πραγματικά εξαιρετική δουλειά του Δημήτρη Ειπίδη.

Χιλιάδες σελίδες έχουν γραφτεί από επιστήμονες και μέσα μαζικής ενημέρωσης για την στροφή της κοινωνίας μας προς το άτομο, την ατομικότητα και την μοναδικότητα. Οι ιδεολογίες δεν έχουν την ισχυρή θέση που είχαν τον 20ο αιώνα. Ο «ένας» απέναντι στην οικογένεια, στον έρωτα, στην πολιτική, στις ιδεολογίες που μεταλλάχτηκαν μαζί με τους ανθρώπους, ο «ένας» απέναντι στη χώρα του, στην περιοχή του, στον κόσμο, στη γενιά του, στο σήμερα, στο «άλλο».

Το Φεστιβάλ ξεκινάει με την ταινία μυθοπλασίας ένας «Λευκός Θεός» που περιγράφει την ιστορία μιας 13χρονης, που επαναστατεί ενάντια στον κόσμο των ενηλίκων κι ένας σκύλος που... επαναστατεί ενάντια στον κόσμο των ανθρώπων. Όποιος χαρακτηριστικά αναφέρει και ο 39χρονος Ούγγρος σκηνοθέτης της, ο Κορνέλ Μουντρούκτσο: «Αντιλαμβάνεται ο θεατής τη μεταφορά για όλες τις μειονότητες ή όλους τους φτωχούς ανθρώπους που υποφέρουν κάτω από ζυγούς».

Εκτός από την Ματιά στα Βαλκάνια, που κάθε χρονιά μας συγκινεί, το αφιέρωμα στον μαέστρο Ζέλιμιρ Ζίλνικ και η σκοτεινή ματιά του γιουγκοσλάβου σκηνοθέτη μας ταξιδεύουν στο απόκληρο στοιχείο, στις πιο ευαίσθητες ομάδες, σε όσους δεν έχουν φωνή ή τους τη στερούν βίαια.

Η Γερμανίδα Χάνα Σιγκούλα, πάλαι ποτέ σεξουαλικό είδωλο και η απόλυτη Γερμανίδα σταρ, θα βρεθεί και αυτή στο Φεστιβάλ τιμώμενη του. Αλλά και ο Σουηδός σκηνοθέτης Ρόι Άντερσον, που τον είπαν «χονδροειδή... Μπέργκμαν», ένας σαρκαστικός, σουρεαλιστής auteur, τιμάται φέτος.

Ενδιαφέρον θα έχει και ο γεννημένος στις ΗΠΑ, γιος Ιρανών μεταναστών, Ραμίν Μπαχρανί, ένας σκηνοθέτης που απομυθοποιεί το αμερικανικό όνειρο και τη γενικευμένη κρίση αξιών, την οικογένεια, τη σύγχρονη οικονομία που θυσιάζει τους ανθρώπους στο όνομα του κέρδους.

Μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει και η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του εικαστικού Τούρκου, Κουτλούγκ Αταμάν, ο οποίος με μοναδικό τρόπο στην ταινία του «Ο Αμνός», απεικονίζει τη ζωή σε μια από τις φτωχότερες περιοχές της Τουρκίας.



Επίσης αναμένεται από το κοινό η ταινία, η Φυλή η οποία αποτελεί μια έντονη κινηματογραφική εμπειρία. Δίχως υπότιτλους, δίχως διαλόγους, το φιλμ μπαίνει στα άδυτα ενός σχολείου κωφών και παρακολουθεί μια κοινωνία με δικούς της κώδικες. Εικόνες «ηχηρές», έντονες, δοσμένες νατουραλιστικά, αφηγούνται μια ιστορία βίας και ενηλικίωσης. Η σιωπή κυριαρχεί, γι’ αυτό και η κραυγή των ηρώων είναι ακόμη πιο σπαρακτική. Η «φυλή» του τίτλου, θα μπορούσε να αναφέρεται στον κόσμο των συμμοριών, όπως αυτός σκιαγραφείται στο φιλμ, ή στον κόσμο των κωφών. Πάνω απ’ όλα, όμως, μιλά για την ανθρώπινη φυλή, η οποία, ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος ή φωνής, είναι ικανή για τις πιο φωτισμένες αλλά και για τις πιο ειδεχθείς σκέψεις και πράξεις.

Όπως λέει και η ίδια η ταινία... για την Αγάπη και το Μίσος δεν χρειάζεσαι λέξεις....