Μπάμπης Κούτρας

Υποταγμένος στη μοίρα του, ανήμπορος να υπερασπιστεί την ατομική του αξιοπρέπεια απλώς και μόνο ως άνθρωπος, ο πρύτανης ενός εκ των κορυφαίων ΑΕΙ της χώρας Δημήτρης Μπουραντώνης μετατρέπεται σε ένα αξιοθρήνητο σύμβολο. Τι συμβολίζει ακριβώς η θλίψη του επικεφαλής ενός ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος με την πινακίδα «Αλληλεγγύη στις καταλήψεις» την οποία διά της βίας του πέρασαν γύρω από τον λαιμό ορισμένοι χούλιγκαν;


Συμβολίζει την ατολμία της κυβέρνησης, την αδυναμία της να ολοκληρώσει ένα εγχείρημα που ανέθεσε στον εαυτό της, επιβάλλοντας την τάξη στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης, κάτι που υποτίθεται πως ήταν προτεραιότητα και μία από τις βασικές προεκλογικές εξαγγελίες. Πώς άραγε νιώθουν οι αρμόδιοι αντικρίζοντας το θέαμα του κ. Μπουραντώνη σε συνθήκες ομηρίας, στα χέρια κάποιων που -υποτίθεται- θα είχαν εκδιωχθεί από τα πανεπιστήμια; Αυτές τις ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την κατάργηση του ασύλου, μια πρωτοβουλία που χαιρετίστηκε ως το απαραίτητο και αποφασιστικό βήμα για την εξυγίανση του πανεπιστημιακού χώρου.

Τον Νοέμβριο του 2019, κατά τη διάρκεια των σκληρών αντιπαραθέσεων ανάμεσα στην τότε νεοεκλεγμένη κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, η πρώην ΑΣΟΕΕ είχε χρησιμοποιηθεί επανειλημμένως ως χαρακτηριστικό παράδειγμα κατάπτωσης και εκτροχιασμού των ΑΕΙ στην ανομία. Ποιος θα φανταζόταν ότι μόλις έναν χρόνο μετά η ίδια ακριβώς σχολή θα επιβεβαίωνε πως η αποφασιστικότητα και η ανένδοτη πρόθεση να επιβληθεί η νομιμότητα εξαντλήθηκαν στα λόγια. Και ό,τι απέμεινε είναι ο πρύτανης, ως άλλος μάρτυρας, ένα θύμα που πληρώνει αδίκως με την υπόληψή του την έλλειψη πυγμής, αποφασιστικότητας και πολιτικής επιμονής για την επίτευξη των στόχων.


Η περίπτωση του καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα είναι εντελώς διαφορετική, αλλά έχει ένα κοινό στοιχείο: δέχεται κι εκείνος άλλου τύπου επιθέσεις από πολιτικούς και «κουκουλοφόρους» του Διαδικτύου ακριβώς γιατί έκανε και κάνει σωστά και, κυρίως, αποτελεσματικά τη δουλειά του. Ο κ. Τσιόδρας έπαιξε σημαντικό επικοινωνιακό ρόλο στην πρώτη φάση της πανδημίας και δεν είναι τυχαίο ότι η δημοτικότητά του ξεπέρασε το 85%. Επαιξε τον ρόλο του όχι ως άνθρωπος της κυβέρνησης, αλλά ως άνθρωπος του καθήκοντος, της συνέπειας και του μέτρου. Είναι εντελώς απαράδεκτο στελέχη της αντιπολίτευσης, όπως ο κ. Νίκος Παππάς, να επιτίθενται και να ασκούν bullying στον Σωτήρη Τσιόδρα. Δεν είναι δυνατόν ένας επιστήμονας, ο οποίος έγινε ο φύλακας-άγγελος για κάθε Ελληνα στην πρώτη φάση της πανδημίας, σήμερα να χρησιμοποιείται, άθελά του εννοείται, από τον κ. Παππά στις επιθέσεις του κατά της κυβέρνησης. Ο τέως υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ και στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα, ένα πρόσωπο ταυτισμένο με τις πλέον σκοτεινές και φαύλες παρασκηνιακές μεθοδεύσεις της εξουσίας, βρίσκει την ευκαιρία να παρουσιάσει τον εαυτό του σαν τιμητή των αστοχιών της κυβέρνησης ασκώντας κριτική -και δη ηθικής τάξης- στον κ. Τσιόδρα για ένα σχόλιό του σχετικά με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Ο παραλογισμός πρυτανεύει: αντί να αξιοποιείται το επιστημονικό και, γιατί όχι, το επικοινωνιακό κεφάλαιο που διαθέτει ως ο πλέον κατάλληλος για να ενημερώνει και να καθοδηγεί τον ελληνικό λαό ενώ ο κορωνοϊός σαρώνει τη χώρα, ο Σωτήρης Τσιόδρας βρίσκεται στη μέση της μικροπολιτικής αρένας.

Ορθώς τον υπερασπίστηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και μάλιστα στην ομιλία του στο Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά χρειάζεται συνέχεια, επιμονή και, κυρίως, έμπρακτη στήριξη. Στην περίπτωσή του η κυβέρνηση έχει υποπέσει σε διπλό σφάλμα. Αφενός δεν τον αξιοποίησε προληπτικά, όσο ήταν καιρός, ώστε να αποτραπεί η απόλυτη χαλάρωση των πολιτών. Αφετέρου, στο κατώφλι του lockdown ο κ. Τσιόδρας εξουδετερώνεται, μένει άοπλος, σε έναν πόλεμο που έχει κηρυχθεί εις βάρος του από την αντιπολίτευση. Εναν πόλεμο ο οποίος, εκτός από άκαιρος και άδικος, στερεί από εκατομμύρια Ελληνες τη φωνή της σύνεσης, της ψυχραιμίας και της επιστημονικής γνώσης. Δηλαδή ό,τι περισσότερο χρειαζόμαστε όλοι.