Γρ. Νικολόπουλος

Καταρχάς, δείχνει ότι κάποιοι -όπως και ο Κοτζιάς προφανώς- έχουν αντιληφθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να «ανοίξει» σε άλλες συμμαχίες για να επιβιώσει. Δεν πιστεύω ότι εννοεί προς τα αριστερά όπου βρίσκονται ο Λαφαζάνης, η Ζωή, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες αριστερίστικες οργανώσεις, αλλά μάλλον εννοεί προς το Κέντρο, όπου βρίσκεται το ΚΙΝΑΛ, ίσως και το Ποτάμι.  

 Οι σκέψεις αυτές του Κοτζιά αποδεικνύουν ότι μάλλον έχει επέλθει ένα είδος ωρίμανσης των στελεχών της κυβέρνησης. Και αυτό είναι λογικό διότι από την αχλή του μύθου η κυβέρνηση προσέκρουσε στα σκληρά κράσπεδα της πραγματικότητας, και μάλιστα της διεθνούς.  

Το ίδιο έπαθε και η χώρα, το ίδιο και όλοι οι πολίτες, αλλά είναι αμφίβολο αν όλοι οι πολίτες θέλουν να αποδεχτούν την πραγματικότητα ακόμη ή είναι έτοιμοι να πλανηθούν ξανά από ψευτοσωτήρες.

 Πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι προσγειώθηκε. Κάνει λάθος. Ακόμη δεν έχει προσγειωθεί, βλέπει απλώς το έδαφος καθώς κατεβαίνει και το ερώτημα είναι αν θα προσγειωθεί ή θα καρφωθεί σε αυτό. Το ποιο από τα δύο θα συμβεί εξαρτάται από το αν η κυβέρνηση έχει καταλάβει τη γλώσσα των αγορών, δηλαδή αν καταλαβαίνει με ποια κριτήρια θα μας δανείζουν ή όχι και με ποιο κόστος.

Οταν το καταλάβει αυτό, τότε υπάρχουν πιθανότητες για μια ομαλή προσγείωση μετά την πτήση τρόμου την οποία βιώνουμε όλοι μας αυτά τα τελευταία χρόνια.

Εν πάση περιπτώσει, ο Κοτζιάς αποκάλυψε κάποιες σκέψεις που προφανώς γίνονται στο Μαξίμου για άλλες συμμαχίες ώστε να διασωθεί πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ και να μην καταρρεύσει. 

 Δεν είναι βέβαιο ότι οι άλλοι είναι έτοιμοι να συμμαχήσουν με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι πιθανό ότι, αν χρειαστεί, μετεκλογικά θα υπάρξουν τέτοιες συμμαχίες. Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση οι άλλοι να συμμαχήσουν μετεκλογικά με τον Κυριάκο, αλλά κανείς δεν βιάζεται αυτή τη στιγμή, προεκλογικά, να συμμαχήσει με κανέναν.

Το θετικό της όλης υπόθεσης είναι ότι ένα πολύ μεγαλύτερο από το παρελθόν ποσοστό του πολιτικού κόσμου κάτι έμαθε από την κρίση, ότι δηλαδή δεν μπορεί να πορεύεται με φαντασιώσεις. 

Ακόμη βέβαια αυτό δεν το ξέρουν οι αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έχει σημασία και το αν θα το μάθουν ή όχι. Αυτοί ονειρεύονται έναν άλλον κόσμο που περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό τους, δηλαδή θέλουν όλοι οι υπόλοιποι, Ελληνες και ξένοι, να αναγνωρίσουν την αυθεντία τους και να τους εκχωρήσουν όλες τις εξουσίες αφού κατέχουν την απόλυτη γνώση. Αυτό θα αργήσει πολύ να συμβεί, οπότε δεν είναι της παρούσης.

Αυτό που μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή, αυτό που χρειάζεται η χώρα, είναι να καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο κυβερνά ακόμη, να μη διαλύσει τις σχέσεις μας με τις αγορές, να μην ξοδέψει όλα τα ευρώ που οι πολίτες προσέφεραν με στερήσεις για να φτιαχτεί το πλεόνασμα, να μην προχωρήσει σε βλακώδεις μικροπολιτικές αποφάσεις, που και τεράστια ζημιά θα κάνουν και κανένα όφελος πολιτικό δεν θα έχουν για τον ΣΥΡΙΖΑ. 

 Με λίγα λόγια, να προσπαθήσει να σεβαστεί τους πολίτες, πράγμα που δεν έκανε ποτέ μέχρι σήμερα, αλλά ενδεχομένως η Θεία Φώτιση που του ήρθε -μετά από πολλές, είναι η αλήθεια, και γερές σφαλιάρες από τους εταίρους και τις αγορές- να τον συγκρατήσει σήμερα. Ιδίως αν θέλει, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις Κοτζιά, να συνεχίσει να υπάρχει ως συστημικό πλέον και όχι ψευτοριζοσπαστικό κόμμα.