Γρ. Νικολόπουλος

Ο Προκοπίου που θα καταβάλει στο Ελληνικό Δημόσιο 60 εκατ. ευρώ για τα ακίνητα και την επιχείρηση των ναυπηγείων (πωλούνταν χωριστά) είναι ένας από τους μεγαλύτερους Ελληνες εφοπλιστές με εκτιμώμενη περιουσία πάνω από 2 δισ. δολάρια. Η τακτική του είναι επιχειρηματική ανάπτυξη χωρίς δάνεια, αλλά με ίδια κεφάλαια και πολλές επενδύσεις του εκτός ναυτιλίας γίνονται σε ακίνητα - διαθέτει πάνω από 2.500 ακίνητα σε όλο τον κόσμο.

Ανανεώνει συχνά τον στόλο του επενδύοντας σε νέα σύγχρονης τεχνολογίας πλοία και καινοτομεί διαθέτοντας πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) ειδικής κατασκευής και τεχνολογίας που μπορούν να πλέουν ανάμεσα στα παγόβουνα του Αρκτικού κύκλου μειώνοντας έτσι τις αποστάσεις των ταξιδιών.

Γιατί όμως είναι σημαντική είδηση η απόκτηση του μεγαλύτερου ναυπηγείου της Μεσογείου από τον συγκεκριμένο εφοπλιστή; Πρώτον, διότι είναι Ελληνας και όχι ξένο fund. Αυτό σημαίνει αφενός ότι δεν σκοπεύει να πουλήσει μόλις κερδίσει κάποιες αποδόσεις, αλλά ότι η επένδυσή του είναι μακροπρόθεσμη. Θα επενδυθούν πολλά επιπλέον χρήματα για να επανέλθουν τα ναυπηγεία σε πλήρη παραγωγικότητα, θα αναβαθμιστούν τεχνολογικά και θα αυξήσουν το ΑΕΠ της χώρας αυξάνοντας ταυτόχρονα την απασχόληση και το εισόδημα.

Ολα τα χρήματα που θα επενδυθούν στα ναυπηγεία θα έρθουν από το εξωτερικό, αφού ο Προκοπίου ως εφοπλιστής κερδίζει χρήματα διεθνώς και όχι από την ελληνική επικράτεια. Αρα θα έχουμε εισαγωγή συναλλάγματος από το εξωτερικό, γεγονός που βοηθάει το ισοζύγιο πληρωμών και μελλοντικές ροές εισαγόμενου χρήματος από τις εργασίες που θα εκτελεί το ναυπηγείο. Με την πλήρη λειτουργία του ναυπηγείου περιορίζονται και οι εκροές συναλλάγματος για κατασκευές και επισκευές ελληνικών πλοίων σε ξένα ναυπηγεία.

Δεύτερον, η επένδυση από Ελληνα εφοπλιστή προσφέρει και στους ξένους επενδυτές που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα ένα εχέγγυο, μια σιγουριά. Πολλές φορές έχει γραφτεί σε αυτή τη στήλη ότι, αν δεν επενδύσουν οι Ελληνες πρώτοι στη χώρα τους, δεν θα έρθουν οι ξένοι να επενδύσουν. Αυτό το υποστήριζε πάντα και ο Γιώργος Προκοπίου στις ομιλίες του στα ναυτιλιακά συνέδρια. Η αλήθεια είναι ότι, αν δεν τολμά να επενδύσει ένας Ελληνας στην Ελλάδα, είναι πολύ δύσκολο να πάρει την απόφαση ένας ξένος, ή μάλλον λειτουργεί και ανάποδα αυτό. Ο ξένος που θα δει ότι οι Ελληνες δεν επενδύουν στη χώρα τους θα πει: «Κάτι ξέρουν αυτοί που δεν επενδύουν εκεί, πού να πάω να μπλέξω εγώ;» και θα εγκαταλείψουν τα σχέδιά τους.

Συνεπώς, η επένδυση από Ελληνα εφοπλιστή στα ναυπηγεία είναι σημαντική και ως παρότρυνση των ξένων επενδυτών. Τρίτον, ο Προκοπίου επενδύει σε έναν κλάδο στον οποίο έχει πολύ μεγάλη και μακροχρόνια πείρα, δεν πηγαίνει ως άσχετος σε έναν κλάδο που δεν γνωρίζει. Επομένως, βλέπει σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης και κερδοφορίας σε μια επιχείρηση της -πολύ- βαριάς βιομηχανίας. Κάνει αυτό που είχε κάνει και ο Ευάγγελος Μυτιληναίος όταν αγόρασε το Αλουμίνιον της Ελλάδος, τη στιγμή που κανείς από τους παραδοσιακούς βιομηχάνους δεν το τόλμαγε. Και του βγήκε η επένδυση του Μυτιληναίου, έγινε πατώντας στη βιομηχανική κουλτούρα του Αλουμινίου ένας από τους μεγαλύτερους βιομηχάνους της χώρας.

Συνεπώς, η επένδυση του Προκοπίου στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά δείχνει ότι πράγματι μπορεί να υπάρξει μέλλον για την ελληνική βαριά βιομηχανία, κάτι που είναι αναμφίβολα ζητούμενο για την ελληνική οικονομία. Πάμε τώρα και στους προβληματισμούς. Η επένδυση Προκοπίου είναι μια μεμονωμένη περίπτωση. Δεν διαπιστώνουμε κύμα επενδύσεων από Ελληνες σε επιχειρήσεις που βρίσκονται στην Ελλάδα.

Οι Ελληνες που έχουν σημαντικά κεφάλαια στο εξωτερικό δεν στριμώχνονται στην ουρά για να τα επενδύσουν εδώ, και αυτό δείχνει ότι παρά τα μεγάλα λόγια για τη γρήγορη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας που ακούμε (και λέμε) υπάρχουν εμπόδια. Ποια είναι τα εμπόδια; Η δυσλειτουργία του Ελληνικού Δημοσίου, το μη επαρκώς φιλικό για τις επιχειρήσεις περιβάλλον που δημιουργείται από τη γραφειοκρατία, την αδράνεια, τις καθυστερήσεις και τη διαφθορά της δημόσιας διοίκησης και το τεράστιο κόστος με το οποίο επιβαρύνει τις επιχειρήσεις αυτή η γραφειοκρατία.

Η Ελλάδα βρισκόταν και παραμένει πολύ χαμηλά στις λίστες των διεθνών οργανισμών και παρατηρητηρίων που κατατάσσουν τις χώρες με βάση την ελκυστικότητά τους και τις οποίες συμβουλεύονται πάντα οι ξένοι όταν πρόκειται να επενδύσουν. Για να μπορέσουμε να έχουμε πράγματι ένα κύμα ξένων επενδύσεων που δεν θα είναι βραχυχρόνιες, όπως αυτές των funds που πουλάνε και φεύγουν μετά από λίγα χρόνια, πρέπει να προχωρήσουμε σε τομές στη δημόσια διοίκηση και τη δικαιοσύνη. Μόνο έτσι θα νιώσουν ασφαλείς οι ξένοι -αλλά και οι Ελληνες- για να επενδύσουν εδώ και να προσφέρουν βιώσιμη ανάπτυξη, δηλαδή εισόδημα και θέσεις εργασίας για πολλά χρόνια. Αυτές οι προϋποθέσεις δεν υπάρχουν ακόμη.

Εκανε μεν ο Κυριάκος Πιερρακάκης πολύ μεγάλα βήματα για να περιορίσει την επαφή πολίτη και δημοσίου υπαλλήλου, αλλά δεν έχει διαμορφωθεί ακόμη ένα ανεκτό επιχειρηματικό περιβάλλον και χρειάζονται μεγάλο πολιτικό θάρρος και πολλή δουλειά για να το πετύχουμε.

Η επένδυση Προκοπίου, λοιπόν, στα ναυπηγεία είναι μια πολύ σημαντική είδηση που δείχνει τις δυνατότητες, αλλά αν δεν γίνουν σοβαρές μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα δεν πρόκειται να δούμε το επενδυτικό κύμα που επιθυμούμε και χρειαζόμαστε επειγόντως.