Δημήτρης Δανίκας

Λάθος η πρόσκλησή του σε μια δίωρη εμφάνιση. Και είναι λάθος επειδή ο Τσίπρας, πρωταθλητής στο σπορ της κυβίστησης, μεταμορφώνεται διαρκώς. Μεταμορφώνεται και μεταλλάσσεται. Τώρα προς το κέντρο. Τώρα προς την λεγόμενη «Κεντροαριστερά». Τώρα προς τη δημιουργία ενός νέου, σύχρονου, ΠΑΣΟΚ

Επομένως η σκηνοθετημένη, από τον ίδιο, «παραβίαση» του εμπάργκο προς το Sky, εξυπηρετούσε τα προσωπικά και κομματικά του συμφέροντα

Το σήμα που μεταδόθηκε επί δύο ώρες προς το πολυπληθές «ακροατήριο» ήταν σημειολογικό: έχω αλλάξει, έχω γίνει καλό παιδί, είμαι υπέρ της κανονικότητας, έχω μετανιώσει για τα λάθη μου και τις αβλεψίες μου. Ολα έγιναν με καλές προθέσεις. Ομως τώρα έμαθα. Ομως τώρα πρόκειται να ελαφρύνω, φορολογικά, τα μεσαία στρώματα. Ομως δεν φταίω μόνο εγώ. Το μεγαλύτερο φταίξιμο πέφτει στις πλάτες των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ιδού και τα νούμερα

Επί δύο ώρες πρωταγωνιστής σε μια εκπομπή που η θεαματικότητά της χτύπησε ταβάνι. Μερικές φορές ξεπέρασε και το 40%. Περίπου στα ίδια ποσοστά με την πρώτη ¨εποχή» του Survivor. Ο Τσίπρας κατάφερε να συγκεντρώσει το πιο ογκώδες ακροατήριο όλων των εμφανίσεών του. Ούτε στα καλύτερα όνειρά του!

Γι αυτό προς το τέλος, με το μειλίχιο χαμόγελό του, είπε, απευθυνόμενος προς τους οικοδεσπότες του «να το ξανακάνουμε και μια άλλη φορά». Οχι χαζός είναι να μην ξαναπάει στο Sky. Ασε που κατά βάθος θα γουστάριζε να είχε απέναντί του τον Αρη Πορτοσάλτε. Με απλά λόγια καταφερε να μετατρέψει το εχθρικό σε άκρως φιλικό περιβάλλον

Λάθος δεύτερο το επιθετικό ύφος τόσο της Σίας Κοσιώνη όσο και του Αλέξη Παπαχελά. Μια επιθετικότητα που μερικές φορές εκφράστηκε με την προσφώνησε «κύριε Τσίπρα», αντί του θεσμικού «κύριε πρωθυπουργέ». Και ήταν λάθος γιατί πολλοί θεατές θα αναρωτήθηκαν αν το ίδιο θα έκαναν με Σημίτη, Καραμανλή, Γιωργάκη και Σαμαρά

Και είναι λάθος επειδή προφανώς δεν μελέτησαν και δεν επεξεργάστηκαν τα βασικό πλεονέκτημα του Τσίπρα. Δηλαδή το επικοινωνιακό του χάρισμα. Δηλαδή του γεγονός πως διαθέτει απεριόριστο αυτοέλεγχο, απεριόριστη αυτοπειθαρχία και εξαιρετική ικανότητα να αυτο-σκηνοθετείται σε κλάσματα δευτερολέπτου

Ακόμα και οι ελάχιστες επιθετικές του στιγμές είναι αυτοελεγχόμενες και αυτοσκηνοθετημένες. Γι αυτό ο Τσίπρας επιζητούσε τηλεοπτική αντιπαραθέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Γι αυτό και ο Μητσοτάκης τον απέφυγε. Επειδή όσο επιθετικός είναι ο αντίπαλός του, τόσο μειλίχιος και χαμογελαστός είναι εκείνος. Ετσι στα μάτια του μέσου θεατή ακυρώνονται οι επιθέσεις των αντιπάλων του. Ετσι όσο επιθετικοί είναι οι αντίπαλοι του τόσο εκείνος είναι «ήρεμη δύναμη». Ακόμα και ο απολογητικός τόνος του κι αυτός σκηνοθετημένος

Λάθος τρίτο οι ερωτήσεις των δύο συναδέλφων. Επειδή έπρεπε να είχαν υπολογίσει πως το στενό επιτελείο του Τσίπρα με τις ίδιες ερωτήσεις θα τον είχε προπονήσει. Με απλά λόγια η Σία και ο Αλέξης έχασαν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Φυσικά και θα τον ρωτούσαν για τον Πετσίτη. Φυσικά θα τον ρωτούσαν για το σκάφος. Φυσικά θα τον ρωτούσαν για τον Πολάκη. Φυσικά θα τον ρωτούσαν για τον Καμμένο

Γι αυτό ο Τσίπρας ήταν μελετημένος. Γι αυτό ξεγλιστρούσε. Γι αυτό με τις δηλώσεις Πολάκη διαφωνούσε. Τη μια στιγμή κατέβαζε αριθμούς και στοιχεία προκειμένου να αποδείξει ότι οι προκάτοχοί του ήταν χειρότεροι από την διακυβέρνησή του. Την άλλη στιγμή, ανάλογα με την ερώτηση, ζητούσε συγγνώνη. Την άλλη συμφωνούσε πως ήταν μεγάλο λάθος. Και πάει λέγοντας. Εξαιρετικός αίλουρος. Δύσκολα τον πιάνεις και τον στριμώχνεις

Αν εξαιρέσουμε την περίπτωση με την τραγωδία στο Μάτι, εκεί όπου τα έκανε μαντάρα, στο υπόλοιπο μέρος της συνέντευξης κατάφερε να κολυμπήσει στον αφρό. Πως αυτό; Η Σια και ο Αλέξης ξέχασαν ένα βασικό παράγοντα. Οι φελλοί όχι μόνο δεν πνίγονται, αντιθέτως κολυμπούν και χαζογελούν στον αφρό των κυμάτων!