Φεστιβάλ Βερολίνου: Όταν δάκρυσε η Μέριλ Στριπ

Συγκίνηση  εδώ στο ηλιόλουστο- μέχρι στιγμής- Βερολίνο. Συγκίνηση και γυναικεία συντροφικότητα. Η Μέριλ Στριπ, πρόεδρος  της Κριτικής Επιτροπής της φετινής Μπερλινάλε,  δεν  κατάφερε να  συγκρατηθεί. Και στην προβολή μιας  γαλλικής υπαρξιακής ιστορίας, τα δάκρυά της κύλησαν  στα μάγουλά της!

Αυτό που τάραξε την ευαισθησία της  ήταν  η  συναρπαστική ερμηνεία της Ιζαμπέλ  Ιπέρ  στο   γαλλικό  φιλμ «Το μέλλον» η  (στα αγγλικά) «Things to come»! Οπου μια  καθηγήτρια της Φιλοσοφίας, παντρεμένη με επίσης  καθηγητή της  Φιλοσοφίας και μητέρα  δύο παιδιών, βλέπει  γύρω της και μέσα της όλα να καταρρέουν!

Οι  απίστευτες νευρώσεις της  μητέρας της. Το διαζύγιο με τον   σύζυγό της. Οι πιέσεις που ασκούνται πάνω της από τον άνθρωπο που εκδίδει τα  βιβλία της. «Νάταλι»  της λέει «πρέπει να προσαρμοστείς με την σύγχρονη πραγματικότητα».

Η Νάταλι  είναι αναγκασμένη, τώρα, να διαχειριστεί   ολομόναχη την κατάρρευση των «πραγμάτων»  που  έχτισε γύρω της. Τα  βιβλία είναι η ασπίδα της. Αλλά η ζωή έχει την δική της λογική. Η Νάταλι πρέπει να πορευτεί  με την μοναξιά  της. Οι  φιλόσοφοι  γράφουν, αλλά η ζωή διαφωνεί!

Η  Ιζαμπέλ  Ιπέρ, πέντε χρόνια μικρότερη από την Μέριλ Στριπ. Δηλαδή η Γαλλίδα είναι   63 η  αμερικανίδα  68. Κι όμως  και οι δύο συμφωνούν με την  εξής ρήση. Που εξέφρασε η  Ιζαμπέλ Ιπέρ: «Η Γυναίκα  μπορεί. Ανεξάρτητα από  ηλικία και κατάσταση  ζωής. Το ένστικτο της επιβίωσης είναι πιο δυνατό από κάθε  φιλοσοφική ιδέα. Η Γυναίκα πρέπει  σε  βάθος να  χειραφετηθεί. Να  διαχειριστεί   την  ψυχοσωματική της ταραχή»!

Η Δάφνη Πατακιά στο Shooting Stars

Ωρα Ελλάδας: Δάφνη  Πατακιά.  Ανάμεσα σε   εννιά, ακόμα,  νέα ταλέντα από  ευρωπαϊκές  χώρες. Η  μοναδική, αυθεντική συμμετοχή της Ελλάδας σ αυτή  την Μπερλινάλε!

Σήμερα λοιπόν (Σάββατο) πριν από μερικές  ώρες πραγματοποιήθηκε η  ετήσια εκδήλωση  των «Shooting Stars». Σα να λέμε «Νέα πολλά υποσχόμενα,  ταλέντα»

-Αυτή  είναι  η πρώτη  σου μεγάλη εμφάνιση  στο Σινεμά;

Πατακιά: «Είμαι  η μοναδική  γυναίκα στην ταινία του  Κωνσταντίνου Γιάνναρη «Το ξύπνημα της Ανοιξης»

-Η μεγαλύτερή σου πρόκληση;

«Τεράστια πρόκληση να κάνεις   σινεμά στην Ελλάδα σήμερα.  Μέσα στην κρίση. Που να  βρεις χρήματα και παραγωγό; Η πρόκληση  για  κάθε ηθοποιό  είναι να προσπαθήσει και να ξεπεράσει όλα  αυτά τα εμπόδια»

Η Δάφνη Πατακιά είναι μόλις 23 ετών. Και   πηγαινοέρχεται από Παρίσι  στην Αθήνα και τούμπαλιν

Παρεμπιπτόντως  αξίζει να σημειωθεί ότι  η ταινία του Γιάνναρη δεν έχει συμπεριληφθεί σε κάποιο πρόγραμμα του φεστιβάλ. Περίεργο!

Από το παρελθόν θυμάμαι ακόμα δύο   θηλυκές παρουσίες στην ίδια  εκδήλωση. Της Εβελίνας Παπούλια και  της Αθηνάς Μαξίμου

Highway to Hellas

Α να μην  ξεχάσω.   Υπάρχει και μια  κωμωδία με τον  χαρακηριστικό  τίτλο «Highway to Hellas».  Που θα προβληθεί  μόνο στην «Αγορά» ταινιών!

Το  αστείο της ιστορίας  έχει να κάνει με την σχέση των καχύποπτων  Γερμανών  δανειστών που πιστεύουν ότι  οι   Ελληνάρες καταναλώνουν τα  δανεικά και  εξακολουθούν να ζουν όπως και πριν. Ετσι   ένας  σκληροτράχηλος  και αυστηρός  Γερμανός καταφθάνει και   περιοδεύει ανά την Ελληνική  επαρχία καβάλα σε  γαϊδούρι.  Γαϊδούρι το  γαϊδούρι,  γαϊδούρι (ξεροκέφαλο) ο  Γερμανός. Μέχρι που πέφτει σε κάποιον  Πάνο, σε μια Ελένη και σε κάποιον Σπύρο

Η  σκηνοθεσία είναι του Γερμανού Αρον Λέμαν,  και  πρωταγωνιστές ο Κριστόφ Μαρία Χέρμπστ, ο Αδάμ Μπουσδούκος (ελληνικής καταωγής αλλά μόνιμος κάτοικος  Γερμανίας και πρωταγωνιστής αλλά και φίλος του Τουρκογερμανού σκηνοθέτη  Φατίχ  Ακίν, καθώς και Ακύλας Καραζήσης και  Γεωργία Τσαγγάρη!

Η ταινία γυρίστηκε (φυσικά) στην  Ελλάδα και η αγωνία μεγάλη. Για να δούμε πως μας  βλέπουν οι Γερμανοί και  κυρίως  πως εκείνοι  βλέπουν  τον εαυτό τους και  την κυβέρνησή τους

Φωτιά στη Θάλασσα

Πρόσφυγες και μεταναστευτικό,  το «θέμα» το επίκαιρο και   κινηματογραφικό. Με  ένα  άκρως ενδιαφέρον Ιταλικό  ντοκιμαντέρ με τίτλο «Fuocammare»,  δηλαδή «Φωτιά στη θάλασσα» που  διαδραματίζεται στο απομονωμένο νησί Λαμπεντούζα, το τελευταία θαλάσσιο  σύνορο  της Ιταλίας πλησίον  Αφρικής!

Ο  Τζιανφράνκο  Ρόζι, ο σκηνοθέτης,  αυτόπτης μάρτυρας αλλεπάλληλων  ανθρώπινων τραγωδιών με  ζωντανά «ερείπια»  που καταφθάνουν   από Σομαλία, Συρία, Λιβυή, Νιγηρία. Επιπλέοντα  «καρυδίτσουφλα» εντός των οποίων μεταφέρονται   εκατοντάδες   ψυχές. Ανάμεσά  τους  παιδιά και γυναίκες.  Πολλές φορές με  δεκάδες  θύματα!

Πρώτη η Ιαπωνία

Πάντως μέχρι στιγμής και εξ όσων ταινιών  είδα, καλύτερη με διαφορά είναι  μια  περίεργη αστυνομική ιστορία μυστηρίου με  τίτλο «Creepy»   σκηνοθετημένη από τον Κιγιόσι Κουροσάβα. Οπου νεαρός και  παντρεμένος ντετέκτιβ πέφτει πάνω σε γείτονες με νοσηρά  χόμπι. Το  μικρόβιο της αποξένωσης και κάθε ανωμαλίας  βρίσκεται δίπλα  σου,   στο σπίτι σου! Θα το  ξαναδώ!

Αποστολή στο Βερολίνο
Δημήτρης Δανίκας