Πολλοί είναι εκείνοι που περίμεναν το αποτέλεσμα του αγώνα με τους Κροάτες (με ήττα από το Πουέρτο-Ρίκο αποκλείονται!), έτσι ώστε σιγά-σιγά να αρχίσουν να διαμορφώνουν μία πρώτη άποψη για το τι “ψάρια μπορεί να πιάσει” η Ελλάδα στο τουρνουά και ποιες είναι οι πραγματικές δυνατότητες. Αν το τελικό σκορ του αγώνα (76-65) αποδεικνύει ότι οι Έλληνες διεθνείς έκαναν τα δύσκολα... εύκολα, η αγωνιστική εικόνα της ομάδας στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, επιτρέπει τα χαμόγελα και την (συγκρατημένη έστω) αισιοδοξία για τη συνέχεια.
Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα είχε λιγότερα λάθη και +14 (23-9!) στις ασίστ, κυριάρχησε στα ριμπάουντ και παρ’ ότι σούταρε τις μισές βολές από τους αντιπάλους μας 9 έναντι 17) και αστόχησε στα περισσότερα και υπό καλές προϋποθέσεις τρίποντα (5/23 συνολικά) που επιχείρησε, παρ’ όλα αυτά πέρασε ένα ακόμη εύκολο βράδυ στο Παβεγιόν “Σαν Πάμπλο”, κερδίζοντας και πάλι με διψήφια διαφορά πόντων.
«Πόσο ικανοποιημένοι, λοιπόν, δικαιούμαστε να νιώθουμε;», ρωτήσαμε εύλογα στην μικτή ζώνη τον Κώστα Καϊμακόγλου, που μαζί με τον συνονόματό του, Παπανικολάου (14π., 2ρ., 3κλ. με 7/8 διπ.), και τον Μπουρούση (13π., 10ρ., 2ασ. με 6/7 διπ.), αλλά και τονΖήση (3π., 10ασ.), ήταν οι στυλοβάτες της επικράτησης επί των Κροατών. Ο “Καϊ-Καϊ” ήταν σχεδόν αλάνθαστος (14π., 6ρ., 4ασ., 1κοψ. με 5/5 σουτ), αλλά στη συζήτηση που είχαμε, ήταν ήρεμος και δεν φάνηκε να συμμερίζεται την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ενθουσιασμού που επικρατούσε στις κερκίδες και στα δημοσιογραφικά θεωρεία. Είπαμε, καλώς ή κακώς, η όλη προσπάθεια θα κριθεί στο νοκ-άουτ παιχνίδι του Σαββατοκύριακου (ανάλογα με το αν θα τερματίσουμε πρώτοι ή δεύτεροι), άστε που έχουμε μπροστά μας έναν ακόμη τελικό, το αποψινό (23.00) παιχνίδι με την Αργεντινή.
Διάβασε περισσότερα
εδώ