Νίκος Γκάνος: «Δεν ξέρω αν ξεπερνάς ποτέ την απώλεια ή αν απλά τη συνηθίζεις»

«Ομολογώ ότι για ένα μεγάλο διάστημα το σπίτι αυτό ήταν το σπίτι του τρόμου για εμένα. Ακολουθώντας την παράδοση – που δεν ξέρω τελικά πόσο βοηθάει τους ανθρώπους που χάνουν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο – έμενα σε έναν χώρο όπου οι καθρέτες ήταν καλυμμένοι με πανιά και υπήρχαν παντού φωτογραφίες των αγαπημένων μας, δίπλα σε καντήλια που ήταν μέρα νύχτα αναμμένα. Είχα έναν χρόνο να ακούσω μουσική ή να δω τηλεόραση. Όλο αυτό, όπως καταλαβαίνεις, έκανε το κλίμα στο σπίτι πολύ βαρύ και έχω καταλήξει ότι δεν μας βοήθησε να ξεπεράσουμε τον πόνο. Το πρώτο διάστημα θυμάμαι, έβλεπα την αδελφή μου στον ύπνο μου και ξυπνούσα κλαίγοντας γιατί συνειδητοποιούσα ότι είναι όνειρο και δεν θα την ξαναδώ.», ενώ ο αδελφός του Μιχάλης, συμπλήρωσε: «Εγώ όταν έχασα την αδελφή μου ήμουν οκτώ χρονών και μάλλον δεν είχα συνειδητοποιήσει απόλυτα τι είχε συμβεί. Το κατάλαβα μεγαλώνοντας, γιατί ζούσα σε ένα διαμέρισμα όπου επικρατούσε ησυχία και οι περισσότεροι φορούσαν μαύρα. (…) Νομίζω ότι το σκηνικό άρχισε να αλλάζει όταν γεννήθηκε ο ανιψιός μας, ο Λάμπρος. Εκεί καταλαβαίνεις ότι η ζωή συνεχίζεται» δήλωσε ο τραγουδιστής στο περιοδικό ΟΚ!

Διαβάστε περισσότερα www.peoplegreece.com