O Anton Vidokle παρουσιάζει τον «Κοσμισμό» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Παρακινούμενος από συνομιλίες με τους Boris Groys και Julia Kabakov, ο Vidokle από το 2012 μέχρι και σήμερα, ερευνά τον Κοσμισμό. Ένα κίνημα που κατέστειλε η ιστορία της ρωσικής και της σοβιετικής κουλτούρας. Ο εμπνευστής του Ρωσικού Κοσμισμού ήταν ο Nikolai Fyodorovich Fyodorov (1828-1903) ένας άνθρωπος γνωστός για τις ιδέες του για την επέκταση του ορίου της ζωής των ανθρώπων με επιστημονικά μέσα, την αθανασία και την νεκρανάσταση.

Οι Ρώσοι Κοσμιστές στόχευαν να επιτύχουν τεχνολογική αθανασία, να αναστήσουν όλους τους ανθρώπους που έζησαν ποτέ, να αποικίσουν σε άλλους πλανήτες και να επεκταθούν σε όλο το σύμπαν. Οι ιδέες τους ενέπνευσαν μια ολόκληρη γενιά της ρωσικής και σοβιετικής αβάν-γκαρντ στην τέχνη, την επιστήμη, τη μουσική, τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, τη φιλοσοφία, την ποίηση και την πολιτική, συμπεριλαμβανομένων των γνωστών σε όλους μας Malevich, Lessitzky, Ender, Guro, Tziolkovski, Chizhevsky, Αizenstain, Βogdanoff, Scriabin, Chlebnikow και Platonof.

Ο Κοσμισμός αρχικά αγκαλιάστηκε από το Ρωσικό Κομμουνιστικό Κόμμα ως μια υλιστική φιλοσοφία συμπαθής προς τον κομμουνισμό, μόνο για να κατασταλεί βίαια αργότερα από τον Ιωσήφ Στάλιν στις αρχές του 1930.

Κατά τη περφόρμανς-διάλεξη στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, ο Vidokle θα διαβάσει από το σενάριο του This is Cosmos και θα παρουσιάσει κινηματογραφικές λήψεις από γυρίσματα στη Μόσχα, στο Αλτάι, στο Καζακστάν και στην Κριμαία. Το σενάριο αποτελείται από ένα ποιητικό κολάζ από φιλοσοφικές έννοιες που αναπτύχθηκαν από τον Nikolai Fedorov, από άλλα συναφή κείμενα και ποιήματα, από προσωπικά σχόλια που αφηγείται ο καλλιτέχνης και από εικόνες της σύγχρονης ζωής.
Λίγα λόγια για τον
Anton Vidokle

O Vidokle γεννήθηκε στη Μόσχα το 1965 και σήμερα ζει στη Νέα Υόρκη και το Βερολίνο. Το καλλιτεχνικό του έργο επικεντρώνεται στη δημιουργία εναλλακτικών καταστάσεων -είτε αυτές είναι εναλλακτικής μορφής έργα τέχνης, είτε εναλλακτικοί τρόποι παρουσίασης εκθέσεων,  καθώς η δουλειά του στηρίζεται στην πεποίθηση ότι το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα σήμερα είναι η δυσκολία που έχουν οι άνθρωποι να σκεφτούν διαφορετικά.
Το 2008, μαζί με την Julieta Aranda δημιούργησε το  Time/Bank. To Time/Bank είναι μία διαρκώς αναπτυσσόμενη κοινότητα που επιτρέπει σε ομάδες να ανταλλάσσουν δεξιότητες και υπηρεσίες, παρακάμπτοντας οποιαδήποτε χρηματική ανταλλαγή. Με αφορμή το Time/Bank έχει δηλώσει στο παρελθόν: «Νομίζω ότι έχουμε παγιδευτεί σε ένα λαβύρινθο από καθρέφτες. Αναπαράγουμε διαρκώς κάτι που έχει ήδη αναπτυχθεί. Νομίζω πως θα έχουμε πολύ πιο ενδιαφέρουσες καταστάσεις αν το πεδίο της τέχνης γίνει περισσότερο αντιεπαγγελματικό και αντεπιστημονικό από ό, τι είναι σήμερα».

Αναλυτικά, η δουλειά του έχει παρουσιαστεί στις μεγαλύτερες διεθνείς διοργανώσεις, όπως: στη Documenta 13 (2012), στη Μπιενάλε της Βενετίας (2005), στη Μπιενάλε, της Gwangju (2012) καθώς και σε μεγάλες μουσειακές εκθέσεις όπως στην Tate Modern και στο MoMA / P.S.1, μεταξύ άλλων.Το 2005, μαζί με τη Julieta Aranda, ίδρυσε το πρότζεκτ e-flux ενοικίαση βίντεο που αποτελείται από ένα κατάστημα δωρεάν ενοικίασης βίντεο, μια δημόσια αίθουσα προβολών και ένα μεγάλο αρχείο ταινιών και βίντεο.

Ως ιδρυτής του e-flux, πραγματοποίησε τα δρώμενα: Την επόμενη Documenta πρέπει να την επιμεληθεί  καλλιτέχνης (επιμέλεια Jens Hoffmann, 2003) και το Do It (επιμέλεια Hans Ulrich Obrist, 2004). Το 2005 ως συν-επιμελητής της Μανιφέστα 6 η οποία ακυρώθηκε, ο Vidokle ξεκίνησε μία έρευνα στην εκπαίδευση, -ως τόπος καλλιτεχνικής πρακτικής. Συγκεκριμένα, σαν απάντηση προς την ακύρωση της Μανιφέστα, έστησε ένα ανεξάρτητο project στο Βερολίνο με το όνομά Unitednationsplaza και τη μορφή ενός πειραματικού σχολείου (2006-2007). Το πρόγραμμα Unitednationsplaza διήρκεσε δώδεκα μήνες. Σε αυτό συμμετείχαν πάνω από εκατό καλλιτέχνες, συγγραφείς, φιλόσοφοι. Μαζί με αυτούς, διαφορετικά ακροατήρια λάμβαναν μέρος σε δημόσια σεμινάρια, διαλέξεις , προβολές, παραστάσεις και στη δημιουργία έργων τέχνης. Το 2008, το Unitednationsplaza ταξίδεψε στην Πόλη του Μεξικού και μετά παρουσιάστηκε στο New Museum, της Νέας Υόρκης υπό την ονομασία Nightschool (2008-2009).

Το 2008, μαζί με τον Brian Kuan Wood και τη Julieta Aranda, ο Vidokle ίδρυσε την εφημερίδα e-flux journal; μια μηνιαία ηλεκτρονική έκδοση για την τέχνη και την κριτική θεωρία. Από κοινού με τον εκδοτικό οίκο Sternberg Press,  το «ίδρυμα» e-flux, εκδίδει και μία σειρά από θεματικά βιβλία, μεταξύ των οποίων είναι τα: Τι είναι η Σύγχρονη Τέχνη; (2010), Boris Groys, Going Public (2010), Εργάζεστε πολύ; Μεταφορδισμός, επισφαλής εργασία, και εργατική τέχνη (Are You Working Too Much? Post-Fordism, Precarity, and the Labor of Art, 2011).

Στο μόνιμο χώρο του eflux στη Νέα Υόρκη, ο Vidokle διευθύνει ένα πρόγραμμα εκθέσεων, έργο του οποίου ήταν οι ατομικές εκθέσεις των: Hito Steyerl, Martha Rosler, Gustav Metzger, καθώς και ομαδικές εκθέσεις, όπως η έκθεση «σταθμός» Οργανισμός των Απραγματοποίητων Έργων (επιμέλεια κοινή δική του με τον Hans Ulrich Obrist, 2012). Ιδιαίτερα αναφορά αξίζει κατι το δρώμενο The Martha Rosler Gallery (2005) όπου 7.500 τόμοι από την ιδιωτική βιβλιοθήκη της καλλιτέχνιδας Martha Rosler διατέθηκαν στο κοινό ως δημόσιος πόρος.