Ξεκινώντας να γράψω για τον μουσικό και τραγουδιστή Γιώργη Χριστοδούλου και τη νέα του μουσική παράσταση “Attic à Paris” στο Φεστιβάλ Αθηνών μου ήρθαν στο μυαλό τα λόγια της Γαβριέλας Ουσάκοβα: «Μείνατε ευαίσθητοι». Νομίζω ότι αυτό ξεχωρίζει πάνω απ’ όλα τον Γιώργη. Η ευαισθησία του. Και το ταλέντο του να την κάνει μουσική και λόγια σε μία εποχή που όλα τείνουν να απαξιωθούν.
Πάνω σε αυτή την ευαισθησία του ακουμπά και η μεγάλη του αγάπη για τον Αττίκ, αυτόν τον σπουδαίο καλλιτέχνη του Μεσοπολέμου που χάρη στην ικανότητα του να μιλάει με τα τραγούδια του και τις μουσικές του κατευθείαν στις ψυχές των ανθρώπων έσπασε το φράγμα της εποχής του και συνεχίζει να μας συντροφεύει μέχρι σήμερα. Ως ένας ανήσυχος όμως καλλιτέχνης που είναι, ο Γιώργης δεν θέλησε να επαναλάβει τα τετριμμένα.
Γύρισε τον χρόνο ακόμα πιο πίσω από την εποχή που ο Αττίκ μεσουρανούσε στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας. «Διαβάζοντας βιογραφίες και κείμενα για τον Αττίκ τα τελευταία χρόνια, παρατήρησα πως όλοι ανέφεραν τα χαμένα του τραγούδια, τα πρώτα του, άγνωστα, αδισκογράφητα -μια και τότε δεν υπήρχε καν ραδιόφωνο- που αποτέλεσαν όμως μεγάλες επιτυχίες της εποχής τους. Έτσι άρχισα να ψάχνω. Μου πήρε περίπου δύο χρόνια να μαζέψω το υλικό και να αποφασίσω ποια θα ήθελα να "ζωντανέψω”», μου εξομολογείται.
Κάπως έτσι άρχισε να γεννιέται η μουσική παράσταση “Attic à Paris”, που θα μας παρουσιάσει ο Γιώργης με τους μουσικούς του στις 19 Ιουνίου στον πανέμορφο κήπο της Πειραιώς 260, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. “Attic à Paris”, αφού ο Γιώργης μας ταξιδεύει στην εποχή που ο Αττίκ σπούδαζε ακόμα μουσική στο Παρίσι φτιάχνοντας τα πρώτα του τραγούδια.
«Το υλικό είναι υπέροχο. Πρόκειται για τα μόνα τραγούδια στα οποία δεν έχει γράψει ο ίδιος τους στίχους. Εδώ λειτουργεί καθαρά ως συνθέτης, αν και φαίνεται ότι όλο αυτό ήταν για εκείνον ένα "σχολείο" για τη μετέπειτα ελληνική στιχουργία του. Σε πολλά από αυτά βρίσκονται στοιχεία που ο ίδιος μετά θα αναδημιουγούσε στα ελληνικά του τραγούδια. Οι μελωδίες του υπέροχες όπως πάντα. Επίσης υπάρχουν μικρά έργα για πιάνο, κάτι που δεν βρίσκουμε στη μετέπειτα πορεία του, αλλά και τραγούδια του καμπαρέ και μελοποιημένη ποίηση. Πρόκειται για έναν "θησαυρό”», μου λέει ενθουσιασμένος ο Γιώργης.
Ο ίδιος αυτό που θαυμάζει πάνω απ’ όλα στον Αττίκ είναι τις μελωδικές του γραμμές. «Τον τρόπο που ξέρει να γράφει για την ανθρώπινη φωνή, τις αρμονίες του», μου επισημαίνει. «Για πολλούς ο Αττίκ είναι η αρχή. Ήταν ο πρώτος έλληνας τραγουδοποιός. Αυτά τα τραγούδια που φτιάχνουμε για το "Attic à Paris", όσο τα προβάρω, επειδή δεν υπάρχουν άλλες εκτελέσεις και δεν έχω καμιά αναφορά, νιώθω τη μεγάλη ευθύνη της πρώτης εκτέλεσης αλλά μαζί και τη μεγάλη χαρά, αφού είναι σαν να με περίμεναν και να είχαν γραφτεί για τη φωνή μου».
Ο Αττίκ έζησε και δημιούργησε στο Παρίσι από το 1907 και για πολλά χρόνια. Αναρωτιέμαι αν ο Γιώργης ζηλεύει κάτι από εκείνη την εποχή στην Πόλη του Φωτός. «Το Παρίσι στη συγκεκριμένη εποχή ήταν ένα καζάνι γεμάτο πολιτικές εξελίξεις, εφευρέσεις και σπουδαίους καλλιτέχνες (Προυστ, Σάρα Μπερνάρ, Πικάσο, Κοκτώ κ.α.) που έβραζε. Ωστόσο δεν ζηλεύω τίποτα, δεν είμαι νοσταλγός άλλων εποχών. Νιώθω όμως τυχερός που έμειναν πίσω για μας από κείνη τη δεκαπενταετία το "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο", τα έργα του Γκογκέν, του Πικάσο, οι μελωδίες του Ντεμπυσύ, τόσα και τόσα αριστουργήματα και μαζί με αυτά, οι παρτιτούρες του δικού μας Αττίκ», μου εξηγεί.
Στο "Attic à Paris" ο Γιώργης θα παρουσιάσει 18 ακυκλοφόρητα και άγνωστα σ’ εμάς σήμερα τραγούδια του Αττίκ, τα οποία γράφτηκαν όλα κατά την παραμονή του στο Παρίσι. «Έχω προσθέσει λίγα γνωστά ελληνικά του τραγούδια τα οποία εμπνεύστηκε κι έγραψε στη Γαλλία, όμως τα περισσότερα θα παιχτούν για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό έπειτα από 110 χρόνια. Από το πρώτο-πρώτο του τραγούδι έως κάποια κομμάτια του για πιάνο», μου λέει προσθέτοντας ότι: «Την επιμέλεια της σκηνής και των κουστουμιών θα έχει ο διπλά βραβευμένος από την ακαδημία κινηματογράφου Βασίλης Μπαρμπαρίγος, ενώ στο πιάνο θα είναι ο βασικός μου συνεργάτης Χάρης Σταυρακάκης με τον οποίο δουλέψαμε από την αρχή αυτό το πρότζεκτ. Συμμετέχουν ο Νίκος Παπαβρανούσης (τύμπανα) και Κώστας Σηφάκης (κοντραμπάσο)».
Μετά τη live παρουσίαση του ξεχωριστού αυτού υλικού θα ακολουθήσει και η ηχογράφησή του με στόχο την κυκλοφορία ενός δίσκου το ερχόμενο φθινόπωρο. «Θα εκπλαγείτε από την ομορφιά των μελωδιών. Πιστέψτε με, είναι τραγούδια υπεράνω εποχών, συγκυριών και καταστάσεων. Πρόκειται για υψηλή και διαχρονική τέχνη», τονίζει. Κι εγώ είμαι σίγουρος ότι η βραδιά της 19ης Ιουνίου στον κήπο της Πειραιώς 260 θα είναι μαγική. Αυτό το «σμίξιμο» του Γιώργη και του Αττίκ κάτω απ’ τα αστέρια θα γλυκάνει τις ψυχές μας. Και το ’χουμε τόσο πολύ ανάγκη.
