Δημήτρης Παφίλας

Να είναι ετοιμασμένοι, δηλαδή  πριν να συμβεί το κακό. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα. Αν και πολλοί παθαίνουν αλλεργία, προληπτική δράση λ.χ  είχαν αναλάβει το καλοκαίρι του 2014 οι κ.κ Σαμαράς, Βενιζέλος με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Έδρασαν εγκαίρως, οι τράπεζες προετοιμάστηκαν για τα stress tests του χειμώνα. Θέλουμε πολιτικούς, λοιπόν, πριν να κλείσουν οι τράπεζες, πριν γεμίσουν τα νησιά απο πρόσφυγες και μετανάστες. Πριν να διαλυθούν τα νοσοκομεία, πριν καταρρεύσουν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. 
Αν και ο σημερινός πρωθυπουργός έχει υποπέσει σε σωρεία λαθών με το οικονομικό επιτελείο που διέθετε και διαθέτει, δείχνει να καταλαβαίνει πώς πρέπει να μιλά στους ξένους συνομιλητές και επενδυτές. Για παράδειγμα, πέρυσι μοίραζε την 13η σύνταξη, αλλά φέτος παραδέχεται ότι, «σε πέντε χρόνια δεν θα μπορούμε να δίνουμε συντάξεις». Ο  πρωθυπουργός δεν έχει αντιληφθεί, όμως, την χρησιμότητα της προληπτικής πολιτικής. Και συνεχίζει να ξοδεύει πιστεύοντας ότι, θα βρει τοίχο. Εξακολουθεί να κτίζει ένα καθεστώς με τις προσλήψεις όλων όσοι στήριξαν το συνονθύλευμα του Σύριζα. Απο την ΕΡΤ έως τις καθαρίστριες, αυτό που ξεχωρίζει στο δημόσιο είναι οι «ανεμόσκαλες».

Ένας μπαίνει σ' ένα δημόσιο οργανισμό, πετά την «ανεμόσκαλα» και ανεβαίνουν 5-6 ακόμη ή και χιλιάδες όπως συνέβη στην περίπτωση της ΕΡΤ κλπ.
Μπροστά στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο ο πρωθυπουργός συνεχίζει την ίδια ρητορική που τον έφερε στο κτύπημα με τον τοίχο το περασμένο καλοκαίρι. Αν και τα έχει υπογράψει -τουλάχιστον για τις επικουρικές συντάξεις- επιμένει να λέει καμία περικοπή σε κύριες και επικουρικές.

Ποια είναι λοιπόν η πρόληψη εν όψει της λύσης του ασφαλιστικού; Καμία.
Αντίθετα, οι πληροφορίες απο ξένους επενδυτές που βάζουν λεφτά αναφέρουν ότι, ήδη έχει σταλεί επιστολή στην οποία λέγεται ότι, το ασφαλιστικό δεν περνά.  Βγαίνει επίσης η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη και ψελλίζει πάλι για εναλλακτικές λύσεις, ισοδύναμα. Απο την άλλη πλευρά, οι ξένοι έχουν τα «βιβλία» στα χέρια εδω και χρόνια σ' οποιοδήποτε τομέα. Και δεν θα δώσουν, έτσι εύκολα, την αξιολόγηση σε μια κυβέρνηση που συνεχίζει να κοροϊδεύει και να μην δρά πολιτικά. 

Αν δεν υπήρχε, όμως, ο Βαρουφάκης ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα τον είχε εφεύρει για να πετύχει τον στόχο του. Για κακή μας τύχη υπήρχε ο Βαρουφάκης. Αν δεν υπήρχε επίσης Δραγασάκης θα είχε βρει έναν.  Για να πετύχει τον στόχο του, να χαθούν – όπως χάθηκαν - 40 δισ. ευρώ και να δανειστεί εκ νέου η χώρα. Γιατι ο Σόιμπλε σε θέλει αδύναμο. Να στέκεσαι και να του ζητάς λεφτά. Αν δεν υπήρχε Κουβέλης πάλι θα τον είχε εφεύρει. Και πάει λέγοντας. Μια απο τα ίδια και σήμερα. 

Χρειαζόμαστε πολιτικούς λοιπόν που να σπάσουν αυτόν τον φαύλο κύκλο της οικονομικής υποτέλειας.