Πέθανε ο πρώην Γ.Γ. του ΟΗΕ Χαβιέ Πέρεζ ντε Κουέγιαρ

Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 100 ετών άφησε ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Χαβιέρ Πέρεζ ντε Κουέγιαρ.

Τον θάνατο του πρώην επικεφαλής των Ηνωμένων Εθνών ανακοίνωσε ο γιος του.

Η σταδιοδρομία του και η άνοδος ως Γ.Γ. του ΟΗΕ

Ο Χαβιέρ Πέρες ντε Κουέγιαρ εντάχθηκε στο προσωπικό του Υπουργείου Εξωτερικών του Περού το 1940 και στη διπλωματική υπηρεσία το 1944, υπηρετώντας στη συνέχεια ως γραμματέας στην περουβιανή πρεσβεία στη Γαλλία, όπου και γνώρισε και νυμφεύθηκε την πρώτη του σύζυγο, Υβέτ Ρομπέρτ (απεβίωσε το 2013), στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Βολιβία και στη Βραζιλία. Αργότερα, υπηρέτησε ως πρεσβευτής του Περού στην Ελβετία, στην ΕΣΣΔ (και ταυτοχρόνως στην Πολωνία) και στη Βενεζουέλα. Από τον πρώτο του γάμο απέκτησε έναν γιο, τον Φρανθίσκο (γεννήθηκε στο Παρίσι), και μία κόρη, την Αγουέδα Κριστίνα (γεννήθηκε στο Λονδίνο).

Ο Πέρες ντε Κουέγιαρ ήταν μέλος της περουβιανής αντιπροσωπείας στην πρώτη σύνοδο της Γενικής Συνελεύσεως του ΟΗΕ, που έγινε στο Λονδίνο το 1946, καθώς και μέλος των αντιπροσωπειών από την 25η μέχρι την 30ή σύνοδο της Γενικής Συνελεύσεως. Το 1971 διορίστηκε μόνιμος αντιπρόσωπος του Περού στον ΟΗΕ και ηγήθηκε της αντιπροσωπείας της χώρας του σε όλες τις συνόδους της Γ.Σ. από το 1971 μέχρι το 1975.

Το 1973 και το 1974, αντιπροσώπευσε το Περού στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, υπηρετώντας ως πρόεδρός του κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974. Στις 18 Σεπτεμβρίου 1975, ο Χ. Πέρες ντε Κουέγιαρ διορίσθηκε ειδικός αντιπρόσωπος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ στην Κύπρο, θέση την οποία διατήρησε μέχρι τον Δεκέμβριο του 1977, οπότε και επανήλθε στο περουβιανό Υπουργείο Εξωτερικών. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Κύπρο, ο Πέρες ντε Κουέγιαρ νυμφεύθηκε τη δεύτερη σύζυγό του, τη Μαρθέλα Τέμπλε Σεμινάριο (Marcela Temple Seminario, απεβίωσε στις Βρυξέλλες το 2013), με την οποία δεν απέκτησαν τέκνα.

Στις 27 Φεβρουαρίου 1979, ο Πέρες ντε Κουέγιαρ διορίσθηκε ως αντιγραμματέας του ΟΗΕ για «ειδικές πολιτικές υποθέσεις». Ως τέτοιος, από τον Απρίλιο του 1981 έδρασε ως προσωπικός αντιπρόσωπος του Γ.Γ. στην υπόθεση του Αφγανιστάν, ιδιότητα υπό την οποία επισκέφθηκε το Πακιστάν και το Αφγανιστάν τον Απρίλιο και τον Αύγουστο εκείνου του έτους, προκειμένου να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις που είχε αρχίσει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ μερικούς μήνες νωρίτερα.

Στις 31 Δεκεμβρίου 1981 ο Χαβιέρ Πέρες ντε Κουέγιαρ διαδέχθηκε τον Κουρτ Βάλντχαϊμ ως Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και επανεκλέχθηκε για μία δεύτερη θητεία τον Οκτώβριο του 1986. Κατά τη διάρκεια των θητειών αυτών, ηγήθηκε διαμεσολαβήσεων μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και της Αργεντινής μετά τον Πόλεμο των Φώκλαντ, και βοήθησε τις προσπάθειες της Ομάδας Κονταδόρα για την ειρήνευση και τη σταθεροποίηση στην Κεντρική Αμερική. Επίσης, παρενέβη στις διαπραγματεύσεις για την ανεξαρτησία της Ναμίμπια, στη σύγκρουση στη Δυτική Σαχάρα μεταξύ του Μαρόκου και του Μετώπου Πολισάριο, καθώς και στο Κυπριακό. Το 1986 προήδρευσε μιας διεθνούς επιτροπής διαιτησίας για την Υπόθεση Rainbow Warrior ανάμεσα στη Νέα Ζηλανδία και στη Γαλλία. Λίγο μετά το τέλος της δεύτερης θητείας του ως Γ.Γ. του ΟΗΕ, ο Πέρες ντε Κουέγιαρ απέρριψε ένα ανεπίσημο αίτημα από μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να επανεξετάσει την απόφασή του να μην υποβάλει υποψηφιότητα για μια τρίτη θητεία, συντομευμένη στα δύο έτη, καθώς η αναζήτηση διαδόχου του δεν είχε ως τότε αποδώσει κάποιο πρόσωπο κοινής αποδοχής. Τελικώς τον διαδέχθηκε ο Μπούτρος Μπούτρος - Γκάλι

Το 1995 ο Χαβιέρ Πέρες ντε Κουέγιαρ έθεσε υποψηφιότητα στις εκλογές για Πρόεδρος του Περού, στις οποίες και ηττήθηκε από τον τότε πρόεδρο Αλμπέρτο Φουτζιμόρι. Ωστόσο, υπήρετησε προσωρινά ως πρωθυπουργός της χώρας, και ταυτοχρόνως ως Υπουργός Εξωτερικών, από τον Νοέμβριο του 2000 μέχρι τον Ιούλιο του 2001, κατά την ταραχώδη περίοδο που ακολούθησε την παραίτηση του Φουτζιμόρι μετά από κατηγορίες για διαφθορά. Τον Σεπτέμβριο του 2004, παραιτήθηκε από τη θέση του πρεσβευτή του Περού στη Γαλλία, όπου κατοικούσε.

Ο Πέρες ντε Κουέγιαρ είναι μέλος της Λέσχης της Μαδρίτης, μιας ομάδας άνω των 100 πρώην προέδρων και πρωθυπουργών δημοκρατικών χωρών για την ενίσχυση της δημοκρατίας σε ολόκληρο τον κόσμο.