Δίδυμα αδερφάκια «ξεγέλασαν τον θάνατο» στη μήτρα... με μια αγκαλιά

Δύο τρισχαριτωμένα δίδυμα αδερφάκια αντιμετώπιζαν 50% πιθανότητες να στραγγαλίσουν το ένα το άλλο με τους ομφάλιους λώρους τους μέσα στη μήτρα, ωστόσο κατάφεραν να «ξεγελάσουν τον θάνατο» με μια τρυφερή αγκαλιά που κράτησε πολλές έβδομάδες.

Την συγκινητική ιστορία του Theo και του Reuben μοιράστηκε με την εφημερίδα Independent η μητέρα τους, η 30χρονη Vicky Plowright, δύο περίπου χρόνια μετά από τη γέννηση των αγοριών.

Όπως η ίδια εξηγεί, όταν ήταν περίπου 10 εβδομάδων πληροφορήθηκε από τους γιατρούς μέσα σε διάστημα μιας ώρας 1ον, ότι επρόκειτο να φέρει στον κόσμο δίδυμα και 2ον, ότι τα μωράκια της βρίσκονταν σε θανάσιμο κίνδυνο. 

Ο υπέρηχος έδειξε ότι τα δύο αγοράκια ήταν μονοχοριακά-μονοαμνιονικά, δηλαδή ότι μοιράζονταν τον ίδιο πλακούντα και τον ίδιο αμνιακό σάκο. Η κατάσταση αυτή είναι εξαιρετικά σπάνια και αφορα μόλις στο 1-2% των κυήσεων μονοζυγωτικών διδύμων. Όπως εξήγησαν οι γιατροί στην ανήσυχη μητέρα, το ποσοστό επιβίωσης του συγκεκριμένου τύπου διδύμων είναι μόλις 50%, αφού εξαιτίας της περιορισμένης χωρητικότητας του σάκου τον οποίο μοιράζονται, ο ομφάλιος λώρος είναι αρκετά πιθανό να τυλιχθεί γύρω απ' τα έμβρυα. Τότε υπάρχει αυξημένη πιθανότητα αποβολής ή τα νεογέννητα να υποφέρουν από εγκεφαλική παράλυση λόγω της έλλειψης οξυγόνου.

Η 30χρονη γυναίκα ένιωσε τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια της. «Ήμουν συντρετριμμένη. Πήγα στον γιατρό νομίζοντας ότι επρόκειτο για έναν έλεγχο ρουτίνας και ξαφνικά οι γιατροί μου έλεγαν ότι έπρεπε να αναζητήσω κάποιο ειδικό, γιατί η κατάσταση των μωρών μου ήταν σοβαρή. Με έπιασε υστερία και ο σύζυγός μου ήταν εξίσου ανήσυχος», λέει σήμερα η γυναίκα έχοντας αφήσει πίσω της αυτές τις εφιαλτικές στιγμές.

Για σχεδόν 15 μέρες, το ζευγάρι δεν μπορούσε να κλείσει μάτι από την ανησυχία. Ωστόσο, όλα άλλαξαν στον υπέρηχο για τις 12 εβδομάδες της κύησης, όταν οι μελλοντικοί γονείς αντίκρυσαν την θέση που είχαν πάρει τα μωράκια τους μέσα στη μήτρα. «Έκπληκτοι, τα αντικρίσαμε αγκαλιασμένα, να κρατούν το ένα το χέρι του άλλου. Κρατούσαν το ένα το άλλο ζωντανό με απόλυτη ακινησία, έτσι ώστε να μην μπλεχτούν οι ομφάλιοι λώροι τους».

Οι γιατροί παρακολουθούσαν την ανάπτυξη των μωρών στενά για τους υπόλοιπους μήνες της εγκυμοσύνης, πραγματοποιώντας υπέρηχους κάθε δεκαπενθήμερο. Σιγά σιγά η αγωνία των γονιών αντικαταστάθηκε από την ελπίδα, βλέποντας ότι τα μωράκια διατηρούσαν αυτήν την στάση μέσα στη μήτρα. Ακόμα και όταν ο ομφάλιος λώρος του ενός μωρού τυλίχθηκε σε κάποια φάση γύρω από τα σωματάκια τους, στην πραγματικότητα έφερε ακόμα πιο κοντά τα αδερφάκια, αποτρέποντας τον κίνδυνο κάποιου σοβαρότερου κόμπου και την απομάκρυνσή τους που θα μπορούσε να αποβεί μοιραία.

Στις 32 εβδομάδες της κύησης, η Vicky Plowright γέννησε με καισαρική τομή τα δύο αδερφάκια, που πριν ακόμα γεννηθούν είχαν γίνει ο ένας ο σωτήρας του άλλου. Σήμερα, πλέον 22 μηνών, έχουν αναπτύξει διαφορετικές προσωπικότητες ωστόσο παραμένουν... αχώριστοι. 

«Ο Reuben είναι πιο πρακτικός, ενώ ο Theo είναι ο "φιλόσοφός" μας. Πάντως, όπου κι αν βάλεις τον έναν, δεν σταματά λεπτό να αναζητά με το βλέμμα τον αδερφό του», λέει σήμερα η 30χρονη.