Έβερεστ: Απόρθητη η «Σκεπή του Κόσμου» για πρώτη φορά από το 1974

Για όλους τους ορειβάτες του κόσμου, η κατάκτηση του Έβερεστ είναι η κορύφωση και το όνειρο μιας ολόκληρης ζωής. Για κάποιους από αυτούς, τους πιο τυχερούς και πιο ικανούς, το να βρεθούν στην κορυφή των 8,848 μέτρων είναι η επίτευξη μιας προσπάθειας που περνά μέσα από σκληρή προετοιμασία και απευθείας αντιμετώπιση του θανάτου.

Όμως οι σεισμοί που έγιναν πέρσι στο Νεπάλ και οι μεγάλες κατολισθήσεις που έφθασαν ακόμα και στο Base Camp με αποτέλεσμα τον θάνατο 24 ορειβατών και σέρπας, έχει αλλάξει ολοκληρωτικά το τοπίο αλλά και την συνολική προσέγγιση της ανάβασης στην «Μητέρα των Βουνών». Και είναι η πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια, που ολόκληρο το 2015 (για την ακρίβεια τους δυο μήνες που κρατά η ανάπαυλα των μουσώνων) δεν κατάφερε κανείς να πατήσει στην κορυφή του.

Οι λόγοι είναι πολλοί, και κυρίως η δικαιολογημένη άρνηση της κυβέρνησης του Νεπάλ να δώσει αφειδώς άδειες για ανάβαση στο ψηλότερο βουνό του κόσμου. Έχοντας από καιρό μετατρέψει την ανάβαση σε μία τουριστική ατραξιόν για πολύ χοντρά πορτοφόλια, ήταν καιρός η νεπαλέζικη κυβέρνηση, ότι δεν κατάφερε με την τραγωδία του 1996 να το κάνει τώρα με αφορμή τον σεισμό και να προσπαθήσει να βάλει μια κάποια τάξη. 

Από την άλλη και οι περσινοί σεισμοί έχουν αλλάξει σημαντικά την τοπογραφία της διαδρομής, με πολλά από τα γνωστά σημεία να έχουν χαθεί, ενώ τα σταθερά σχοινιά που υπήρχαν στα δύσκολα περάσματα είτε έχουν καταστραφεί είτε πρέπει να αντικατασταθούν. Γεγονός είναι ότι η αναρρίχιση στο Έβερεστ πρέπει να ξανασχεδιαστεί με την διαδρομή της να διαφοροποιείται απ' όσα γνωρίζουμε σήμερα, κάτι που απαιτεί την εκ νέου δραστηριοποίηση πεπειραμένων ορειβατών.

Πάντως τουλάχιστον μία άδεια δόθηκε για ανάβαση φέτος στο βουνό, τον Αύγουστο, με τον Ιάπωνα Νομπουκάζου Κουρίκι και τελικά δεν τα κατάφερε, μένοντας μόλις 700 μέτρα από την κορυφή. Ο 33χρονος Νομποκάζου Κουρίκι, ο οποίος έχασε εννέα από τα δάχτυλά του εξαιτίας κρυοπαγήματος κατά την προηγούμενη απόπειρά του να κατακτήσει το Έβερεστ το 2012 είχε δηλώσει: «Προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις, όμως μου πήρε πολύ χρόνο να προχωρήσω εξαιτίας του πυκνού χιονιού. Συνειδητοποίησα ότι αν συνέχιζα δεν θα μπορούσα να επιστρέψω, οπότε αποφάσισα να κατέβω».

Όπως και να έχει, το Έβερεστ παραμένει κάτι παραπάνω και από τον ίδιο του τον μύθο, και μετά τους περσινούς σεισμούς και τις αλλαγές που έχουν επέλθει στο βουνό, η πρόκληση για την ανάβασή του είναι πλέον εξαιρετικά επικίνδυνη.

Με σχεδόν 350 ανθρώπους να έχουν χάσει την ζωή τους στην προσπάθεια κατάκτησης της κορυφής του κόσμου, το Έβερεστ είναι και παραμένει η μεγαλύτερη πρόκληση για τον άνθρωπο και την θέλησή του να πλησιάσει λίγο πιο κοντά στον λεπτό αέρα του Θεού και του εαυτό του.