Αυτο-συνταγολόγηση: Το μεγάλο λάθος

Ένας στους τέσσερις Έλληνες καταφεύγει συστηματικά στη χρήση φαρμάκων χωρίς ιατρική συμβουλή.

Μέλη της οικογενείας, φίλοι, γνωστοί, φαρμακοποιοί συστήνουν φάρμακα μέσα από μια γρήγορη συζήτηση που γίνεται για να  εκφράσει κανείς τα συμπτώματα του.

Ο άμεσος στόχος λοιπόν είναι να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα του και να ανακουφιστεί γρήγορα, βλέποντας την συμβουλή αυτή σαν μια πολύ καλή βοήθεια. Αυτό δεν είναι βοήθεια!
Κι αυτό γιατί το φάρμακο που προτείνει ή δίνει κάποιος μπορεί να είχε αποδειχτεί πολύ καλό σε εκείνον, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι το ενδεδειγμένο για τη δική μας περίπτωση.

Πόσοι όμως γνωρίζουν την επικινδυνότητα φαινομενικά ανώδυνων φαρμάκων; «Κάποιοι διαβάζουν τις οδηγίες αλλά πολλοί είναι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς γράφουν οι οδηγίες ή τις θεωρούν υπερβολικές», επισημαίνει η ψυχοθεραπεύτρια Μίνα Κάνταρου. Άλλοι πάλι πετάνε ασυναίσθητα το κουτί και τις οδηγίες που βρίσκονται μέσα.

Το κίνητρο για τη ζήτηση φαρμάκων χωρίς συνταγή είναι η διάθεση του ατόμου να συνεχίσει τη θεραπεία ξεχνώντας να ανανεώσει τη συνταγή, ή επειδή θεωρεί ότι το πρόβλημα δεν είναι και τόσο σοβαρό - άρα άλλο ένα ραντεβού στον ιατρό δεν είναι απαραίτητο. Αυτό είναι λάθος όμως, αφού την ίδια ώρα μπορεί να βλάπτουμε την υγεία μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Ένας απλός πονοκέφαλος για παράδειγμα μπορεί όντως να μην είναι και τόσο σοβαρό πρόβλημα, αλλά καλό θα ήταν να σιγουρευτεί κανείς πρώτα, να ενημερώνεται για τα διάφορα χαρακτηριστικά του φαρμάκου και να τηρούνται οι οδηγίες χρήσης.

Τα παιδιά αποτελούν έναν τύπο συχνού χρήστη, μια που οι γονείς χορηγούν πολλές φορές φάρμακα χρησιμοποιώντας την δική τους κρίση. Θα ήταν προτιμότερο να εκτιμούσε ένας ιατρός την περίπτωση του παιδιού, ακόμα και με ένα απλό τηλεφώνημα.

Τα ψυχοφάρμακα, μια τεράστια βιομηχανία, με το νούμερο ένα σε πώλησης να είναι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, επίσης λαμβάνονται με λάθος τρόπο. Φάρμακα για την κατάθλιψη, τον ύπνο, το άγχος και πολλά άλλα, έχουν φοβερή ζήτηση καθότι πολλά από αυτά είναι και εθιστικά. Η χορήγηση τους από ψυχίατρο και ΟΧΙ ψυχολόγο είναι απαραίτητη, επισημαίνει η κ. Κάνταρου. «Απαγορεύεται να χορηγούν φάρμακα οι ψυχολόγοι. Συγκεκριμένα, αυτά τα φάρμακα χρειάζονται ειδική συνταγή με κόκκινη γραμμή για να δοθούν από το φαρμακείο και χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή στο πως και κάθε πότε θα λαμβάνονται», προσθέτει. Πολλοί άνθρωποι δεν ενημερώνονται καν για το πόσο επικίνδυνα είναι πραγματικά τα ψυχοφάρμακα. Βεβαίως, υπάρχουν παθήσεις που η χορήγηση τους είναι υποχρεωτική για τη θεραπεία της πάθησης (π.χ. σχιζοφρένεια). Στην περίπτωση που χορηγούνται παράνομα, το κόστος είναι το μεγάλο κακό που δημιουργείται στην υγεία από το ίδιο το άτομο.

Είναι σημαντικό λοιπόν να ενημερώνεστε από τους ειδικούς για τα φάρμακα που παίρνετε.

Διαβάστε προσεκτικά τις οδηγίες χρήσης και ελέγξτε εάν το κάθε φάρμακο είναι κατάλληλο για εσάς. Κάθε οργανισμός είναι ξεχωριστός και αυτό δεν πρέπει να το παραβλέπουμε. Επίσης, πρέπει να φυλάτε τα παιδιά σας μακριά από τα φάρμακα του σπιτιού! Πολλά χάπια και σιρόπια έχουν ωραία χρώματα σαν καραμέλες και μερικά έχουν ευχάριστη γεύση κάνοντας τα παιδιά να τα θέλουν. Ένα τέτοιο λάθος μπορεί να είναι πάρα πολύ επικίνδυνο!

Μην σας βλέπουν να είστε ελαστικοί, να αυτο-συνταγολογείστε γιατί τα παιδιά μαθαίνουν ότι βλέπουν, μιμούνται δηλαδή. Δείξτε το σωστό παράδειγμα και προστατεύεστε εσάς και τους γύρω σας.