Μπράντλεϊ Κούπερ: Μεγάλος σταρ και στην κουζίνα

«Δεν θέλω το εστιατόριό μου να είναι ένα μέρος στο οποίο έρχεσαι για να φας. Θέλω οι άνθρωποι να κάθονται στο τραπέζι και να αρρωσταίνουν από τη λαχτάρα τους για να δοκιμάσουν». Οι δύο ατάκες του Μπράντλεϊ Κούπερ που ακούγονται με τεταμένη φωνή στο πρώτο τρέιλερ της νέας ταινίας του με τον τίτλο «Burnt» (η ακριβής μετάφραση στα ελληνικά είναι «Καμένο») συνοψίζουν εν πολλοίς την κοσμοθεωρία του παραπάνω από φιλόδοξου, εξουσιομανή και συγκεντρωτικού σταρ σεφ που υποδύεται. Ο Ανταμ Τζόουνς τα είχε όλα: το καλύτερο εστιατόριο στο Παρίσι, δύο αστέρια Michelin να φωτίζουν τις πολυπλάνητες γαστρονομικές αναζητήσεις του και τον αδιαπραγμάτευτο τίτλο του τρομερού παιδιού της γαλλικής γαστρονομικής σκηνής.

Ιδρωνε τη φανέλα -εν προκειμένω την ποδιά του σεφ- πάνω από τις κολασμένες θερμοκρασιακά εστίες, έκοβε πιο γρήγορα από τη σκιά του, κατέβαζε εξεζητημένες ιδέες, έδινε ψυχή και σώμα -σημειολογικά αξίζει να παρατηρήσει κανείς ότι ο Κούπερ ξεκινά την ταινία 10 κιλά βαρύτερος απ’ όσο την τελειώνει- για να δημιουργεί αλησμόνητα γευστικά big bang σε κάθε ουρανίσκο που είχε την τιμή να δοκιμάσει κάποιο από τα πολυποίκιλα σε έμπνευση και μαστόρικα σε τεχνική πιάτα του. Ο σεφ Τζόουνς ήταν ένας ηγέτης ταγμένος στην υπηρεσία της ευωχίας. Και εξαρτημένος από τα ναρκωτικά. Η λύση της πολύ προσωπικής εξίσωσής του ήταν απλή: τα έχασε όλα. Και όταν αποφάσισε να μαζέψει τα κομμάτια του και να κάνει comeback επικουρούμενος από μια sous chef (την ενσαρκώνει η Σιένα Μίλερ) επιχείρησε το αδύνατο: ανέλαβε τα ηνία ενός εστιατορίου στη Μεγάλη Βρετανία με σκοπό να κατακτήσει τα περιλάλητα τρία αστέρια Michelin, την ανώτατη δηλαδή γαστρονομική διάκριση την οποία στην πραγματική ζωή κατέχει μια δράκα εστιατορίων -συγκεκριμένα επτά- σε ολόκληρο τον πλανήτη για το 2015. 



Οι σκηνοθέτες, μιμούμενοι τις απειράριθμες θαυμάστριές του, υποκύπτουν στη γοητεία του και του προσφέρουν ενδιαφέροντες ρόλους

Σοτάρετε με υποψηφιότητες για Οσκαρ...

Μπορεί -τουλάχιστον μέχρι την υποψήφια για Οσκαρ ερμηνεία του στο «American Sniper»-, το χολιγουντιανό κλισέ να υποστήριζε πως κανείς δεν μπορεί να πάρει στα σοβαρά τον Μπράντλεϊ Κούπερ, φαίνεται όμως πως με την ερμηνεία του ως αυταρχικού, αριβίστα, αυτοκαταστροφικού μα ξεδιάντροπα ταλαντούχου σεφ συνεχίζει μια αλληλουχία ρόλων που τον ξεπλένει από παλιές υποκριτικές αμαρτίες. Δεν είναι τυχαίο ότι τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στο διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στην ολοκλήρωση του «American Sniper» και την πρεμιέρα του «Ανθρώπου Ελέφαντα», της παράστασης στην οποία πρωταγωνίστησε αποσπώντας εκτός από θετικές κριτικές και μια υποψηφιότητα για βραβείο Τόνι. Δεν μπορεί να είναι κανείς βέβαιος αν όλα αυτά ευθύνονται τα 40 χρόνια του, οι σκηνοθέτες που υποκύπτουν στη γοητεία του μιμούμενοι τις απειράριθμες θαυμάστριές του ή το γεγονός ότι ο ίδιος άρχισε τα τελευταία χρόνια να παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά. Tο βέβαιο είναι, πάντως, ότι και στην περίπτωση του «Burnt» ο Κούπερ, προκειμένου να μπει στο πετσί του ρόλου, μόχθησε. Πήρε μαθήματα από τον βραβευμένο σεφ Μάρκους Γουέρινγκ, ο οποίος έχει την ευθύνη για την οπτική γαστρονομική πανδαισία, επιτομή της έννοιας του foodporn, που συμβαίνει στην ταινία, λέγεται πως μαθήτευσε για βραχύ διάστημα πλάι στον γίγαντα Γκόρντον Ράμσεϊ, από τον οποίο άντλησε στοιχεία για να δομήσει τον χαρακτήρα του, ενώ μπήκε μέχρι και στην κουζίνα γνωστής αμερικανικής αλυσίδας ταχυφαγείων (aka fast food) ώστε να τελειοποιήσει την τεχνική του στο ψήσιμο.

Με τη sous chef της ταινίας, Σιένα Μίλερ

Εντάξει, η αλήθεια είναι πως ο χώρος της κουζίνας δεν ήταν terra incognita για τον ίδιο - σε αδρές, πολύ αδρές γραμμές. «Μικρός ανακατευόμουν στην κουζίνα της γιαγιάς μου. Η οικογένειά μου έχει ιταλικές ρίζες, οπότε η μαγειρική ήταν ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας. Το να ασχολούμαι με το φαγητό είναι πολύ καθησυχαστικό για μένα, μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια. Μικρός είχα δουλέψει ως βοηθός σερβιτόρου σε ένα ελληνικό εστιατόριο, ενώ αργότερα έκανα τον βοηθό μάγειρα σε ένα ιταλικό στο Νιου Τζέρσεϊ. Δούλευα από τις 6.30 το πρωί μέχρι τις 5.30 το απόγευμα». Και μπορεί, όπως λέει, η ταινία να ήταν για εκείνον μια κοσμογονική εμπειρία, αφού γνώρισε πλάι σε περισπούδαστους σεφ την αφοσίωση και την προσήλωση που απαιτεί η υψηλή γαστρονομία, ωστόσο η επαφή του ως κοινού θνητού με την κουζίνα δεν άλλαξε ριζοσπαστικά. «Δεν μαγείρευα πολύ τα τελευταία χρόνια λόγω της δουλειάς, αλλά από τη μέρα που τελείωσε η παράσταση (σ.σ.: ο “Ανθρωπος Ελέφαντας”) μαγειρεύω κάθε μέρα. Τι φτιάχνω; Εξαρτάται από το τι υπάρχει στο ψυγείο μου. Πριν από λίγο καιρό έφτιαξα κι ένα μικρό λαχανόκηπο...», λέει σε συνεντεύξεις του καλλιεργώντας το αρχέτυπο του «άνδρα για σπίτι». 



«Δεν μαγείρευα πολύ τα τελευταία χρόνια λόγω της δουλειάς, αλλά τώρα μαγειρεύω κάθε μέρα. Τι φτιάχνω; Εξαρτάται από το τι υπάρχει στο ψυγείο μου», λέει σε συνεντεύξεις του ο Μπράντλεϊ Κούπερ

...και σβήστε με ρώσικη βότκα

Αυτά διαβάζει η Ιρίνα Σάικ και έχει πέσει με τα μούτρα, μετά τον ταραχώδη χωρισμό της από τον Κριστιάνο Ρονάλντο, στις φλογερές ερωτοτροπίες με τον Χολιγουντιανό σταρ. Οι καρτποσταλικές φωτογραφίες τους από τις διακοπές τους στο Αμάλφι έγιναν το αδιαφιλονίκητο παγκόσμιο φωτορομάντζο του καλοκαιριού που μας πέρασε, οι δυο τους απέδωσαν ακούσια τη σύγχρονη απεικόνιση στο κλισέ δίπτυχο «τέλειο ζευγάρι», ενώ εν γένει οι δημόσιες διαχύσεις τους τούς έκαναν άξιους τιτλούχους του περίφημου hashtag #GetARoom (σε απλά ελληνικά «βρείτε ένα δωμάτιο να βγάλετε τα μάτια σας»). Πάντως αν ο έρωτας περνάει από το στομάχι, ο Κούπερ και η Σάικ φαίνεται πως όχι απλώς τρώνε καλά, αλλά του δίνουν και καταλαβαίνει. 



Οπως του δίνει και καταλαβαίνει ο Αμερικανός σταρ ως μισελενάτος σεφ στην ταινία του Τζον Γουέλς. Αν το δεις από μακριά, ο Κούπερ και ο χαρακτήρας του Ανταμ Τζόουνς έχουν περισσότερα κοινά απ’ όσα μπορεί να δει κανείς με γυμνό μάτι. Απέχοντας από το αλκοόλ εδώ και 10 χρόνια και καταφέρνοντας να μετατρέψει τα στραβοπατήματά του σε συγκριτικά πλεονεκτήματα, ο Κούπερ ζει τα τελευταία χρόνια την υποκριτική νιότη του. Τι κι αν ο χαρακτήρας του στο «Burnt» πασχίζει να αναγεννηθεί για την ύπατη τιμή των τριών αστεριών Michelin; O αληθινός Μπράντλεϊ τα καταφέρνει περίφημα και χωρίς το αγαλματίδιο ύψους 34 εκατοστών και βάρους 3,85 κιλών, το κατά κόσμον Οσκαρ, στο παλμαρέ του. Και ίσως αυτό είναι τελικά το μεγαλύτερο εύσημο που μπορεί να του αποδώσει κανείς. 

info: Η ταινία «Burnt» («Ο σεφ που έπαιζε με τη φωτιά») κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Odeon στις 22/10