Αnalyse this: Ηλίας Σκούρτης και Ασπασία Καρακώστα

Ο υπέρτιτλος δεν περνάει απαρατήρητος: «Δεξιότητες διαπραγμάτευσης». Η λέξη, που για εβδομάδες ταλαιπωρεί τη συλλογική μας ψυχική ηρεμία, δεσπόζει στο notebook ενός επιμορφωτικού σεμιναρίου. Βρίσκομαι στο Ψυχολογικό Αθηνών, που φιλοξενείται σε ένα τετραώροφο κτίριο της Πατριάχου Ιωακείμ, ένα ιδιωτικό πρωτοποριακό κέντρο παροχής ψυχολογικών υπηρεσιών που λειτουργεί τους τελευταίους έξι μήνες.

«Πρόκειται για ένα πρόγραμμα 8 ωρών, που μας μαθαίνει τεχνικές διαπραγμάτευσης, όπως εκείνες προκύπτουν στην καθημερινότητά μας. Μπορεί να αφορά στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, όπως με το παιδί μας, για παράδειγμα, ή και στη δουλειά μας, αν θέλουμε, π.χ., να διαπραγματευτούμε μία καλύτερη θέση ή έναν καλύτερο μισθό. Ανάλογες, πιο εξελιγμένες, τεχνικές χρησιμοποιούνται στα σώματα ασφαλείας και ακόμα περισσότερο στην πολιτική» αναλαμβάνει να με ενημερώσει για το σεμινάριο δεξιοτήτων διαπραγμάτευσης ο Ηλίας Σκούρτης, διευθύνων σύμβουλος του κέντρου. Οι πολιτικοί ηγέτες συχνά περνάνε από προγράμματα νευρογλωσσικού προγραμματισμού, τα λεγόμενα NLP, όπου μαθαίνουν να χρησιμοποιούν λέξεις και κινήσεις – αν και η εκπαίδευση πολιτικών προσώπων ίσως είναι η μόνη υπηρεσία που δεν παρέχει το Ψυχολογικό Αθηνών.

Εδώ, ψυχολόγοι και ψυχίατροι, ειδικευμένοι σε διαφορετικούς κλάδους ή/ και ποικίλες θεραπευτικές προσεγγίσεις, προσφέρουν, κάτω από την ίδια στέγη, ολοκληρωμένες υπηρεσίες ψυχικής υγείας σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά, καθώς και σε γονείς, οικογένειες και ζεύγη.

Όπως θα μάθω στα επόμενα λεπτά, πίσω από τους λόγους δημιουργίας του Ψυχολογικού Κέντρου Αθηνών υπάρχει μια σχεδόν κινηματογραφική ιστορία αυτογνωσίας. «Από πολύ μικρός απασχολήθηκα στην οικογενειακή επιχείρηση και τα ναυτιλιακά» θυμάται ο Ηλίας. «Στα 22 μου, βρέθηκα στο χρηματιστηριακό κομμάτι μεγάλης βρετανικής τράπεζας και μετά απορροφήθηκα σε μεγάλο όμιλο καλλυντικών και οικιακών ειδών. Εκεί ανέλαβα κάποιους θυγατρικούς οργανισμούς σε χώρες του εξωτερικού και μέχρι τα 26 μου είχα αναλάβει την πρώτη χώρα ως γενικός διευθυντής». Σπούδασε ναυτιλιακά, οικονομικά και management και, πριν κλείσει τα 30, ήταν ήδη ένας επιτυχημένος μάνατζερ. «Ναι, ήμουν φιλόδοξο παιδί» λέει, καθώς κάθεται αναπαυτικά στον καναπέ του κέντρου, και συμπληρώνει: «Κυρίως δεν είχα πρόβλημα να κάνω δύσκολες δουλειές, δηλαδή να μετακομίσω στα Σκόπια και το Κόσοβο, όπου έμεινα δύο χρόνια, και κατόπιν άλλα δυόμισι στη Ρωσία». Τα projects πάνε εξαιρετικά καλά και εκείνος πιστώνεται την επιτυχία, για να επιστρέψει στην Ελλάδα ως εμπορικός διευθυντής για κάποιες θυγατρικές εταιρείες του ομίλου στον οποίο εργαζόταν. Εκείνη τη χρονική στιγμή, όμως, κάτι τον κρατάει πίσω. Ήταν ηθική κρίση ή κρίση ταυτότητας; «Ήταν όλα μαζί. Αντιμετώπιζα κάποιες δύσκολες καταστάσεις, τις οποίες στην αρχή μπορούσα να διαχειριστώ, αλλά μετά άρχισα να δυσκολεύομαι. Ήταν κάτι πολύ προσωπικό, που καθαρά ξεκινούσε και τελείωνε σε εμένα. Άρχισα να έχω μια αναζήτηση. Και μια αμφισβήτηση. Διαφοροποιήθηκα από το περιβάλλον και έφυγα. Ασχολήθηκα για λίγο με την ανατολική φιλοσοφία και κατόπιν προτίμησα τους δυτικότερους τρόπους ψυχοθεραπείας και ψυχολογίας».

Ακούγεται απελευθερωτικό, σαν σενάριο του Χόλιγουντ. Στην πραγματικότητα, όμως, ήταν μια αγωνιώδης στιγμή. «Χρειαζόμουν βοήθεια. Απέκτησα πολλά βασανιστικά ερωτηματικά και αποφάσισα να τα απαντήσω. Έπρεπε να κοιταχτώ στον καθρέφτη και ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, μια διαδικασία που κρατά μέχρι σήμερα». Ήταν εύκολη απόφαση; «Είχα αντίσταση, αλλά όχι γιατί αντιμετώπισα την ψυχοθεραπεία ως ταμπού. Ήταν περισσότερο φόβος για το τι θα αντιμετωπίσω και θα ανακαλύψω». Ο φόβος σταθερά υποχωρούσε, για να ανακαλύψει ο Σκούρτης τον Ηλία και μαζί του έναν άντρα ευ- γνώμονα, ο οποίος σύντομα ένιωσε την ανάγκη να γίνει προσιτή σε όλους η βοήθεια που βρήκε εκείνος. «Η ψυχο- θεραπεία με βοήθησε να αντιμετω- πίσω, αλλά και να δω κάποια πράγματα σε εμένα λυτρωτικά. Ήθελα να το με- ταδώσω και σε άλλους» λέει. Έτσι, γεννήθηκε το Ψυχολογικό Αθηνών. Συνέταιρός του η ψυχολόγος Ασπασία Καρακώστα. «Σκεφτήκαμε πως θα μπορούσαμε να προσφέρουμε σε αυτό το κομμάτι που λέγεται προαγωγή ψυχικής υγείας, κάτι που χτύπησε την ευαίσθητη χορδή του Ηλία» λέει η ψυχολόγος και συνεχίζει: «Η πραγματικότητα ήταν αυτή που μας οδήγησε εδώ. Ένας ψυχολόγος, από μόνος του, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει τόσο καλά. Είμαστε μια ομάδα επαγγελματιών ψυχικής υγείας, όχι με διαφορετικές ειδικότητες απλά, αλλά με διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις. Και όλοι μαζί λειτουργούμε συ- μπληρωτικά. Είναι μια “φρέσκια” και πρωτότυπη ιδέα και σε συμβολικό και σε πρακτικό επίπεδο».

Ο Ηλίας συμπληρώνει: «Προσπαθήσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Ένα κέντρο, στα αγγλοσαξονικά πρότυπα, το οποίο να έχει μεγάλο φάσμα υπηρεσιών. Ασχολούμαστε με όλες τις εκφάνσεις του ανθρώπου, την οικογένεια, το επαγγελματικό και τις παθολογίες. Για να έχουμε, λοιπόν, ένα ευρύ φάσμα, χρειαζόμασταν ένα μεγάλο χώρο. Ένα χώρο με ιδιαίτερο χαρακτήρα, διαμορφωμένο για ψυχοθεραπεία, που να μπορεί να φιλοξενεί όλες τις κοινωνικές ομάδες. Συνεργαζόμαστε με δεκα- έξι ψυχολόγους και ψυχίατρους, οι οποίοι λειτουργούν κάτω από ένα επιστημονικό συμβούλιο με πολύ δυνατά ονόματα, που επιβλέπουν και δίνουν γραμμές σε όλη την ομάδα».

Πόσο ταμπού, όμως, εξακολουθεί να είναι η ψυχοθεραπεία; «Υπάρχει το ταμπού, αλλά υποχωρεί κι εμείς δουλεύουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Οι χώροι στο Ψυχολογικό Αθηνών είναι διαμορφωμένοι έτσι ώστε να διασφαλίζουν μια ιδιωτικότητα, αν και δεν έχουμε αντιμετωπίσει τέτοιες επιθυμίες» λέει εκείνος και η Ασπασία Καρακώστα, ως ειδήμων, συμπληρώνει. «Πολλοί, στο άκουσμα και μόνο της λέξης “ψυχολόγος”, τη συνδέουν με κάτι αρνητικό, με ένα πρόβλημα, συχνά πρόβλημα στιγματιστικό. Όμως η προαγωγή ψυχικής υγείας δεν ασχολείται μόνο με την κατάθλιψη ή τις παθολογίες, αλλά και με το πώς θα καλλιεργήσεις τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα σου, τις δυνάμεις και τις αρετές σου. Αυτά στα οποία είσαι καλός. Εκτός από το να σου μαθαίνει δεξιότητες διαχείρισης και αντιμετώπισης προβλημάτων, σου μαθαίνει και το απολαμβάνειν. Πώς μπορεί, για παράδειγμα, κανείς να βιώνει περισσότερα θετικά συναισθήματα και μικρές στιγμές χαράς και ξεγνοιασιάς στην καθημερινότητά του».

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.