Θα αφήνατε το ChatGPT ν' αποφασίσει σε ποια πόλη θα ζήσετε; Η Τζούλι Νις το έκανε, και βρέθηκε από το Τέξας σε μια μικρή γαλλική πόλη - Δείτε βίντεο

Η Τζούλι Νις περπατά κάθε πρωί από το διαμέρισμά της στη γαλλική περιοχή Οξιτανί προς την Place aux Herbes -την ιστορική πλατεία της μικρής πόλης Ουζέ- για τον καθιερωμένο καφέ της. Είναι πλέον μια καθημερινή ιεροτελεστία: κάθεται, απολαμβάνει τη θέα του σιντριβανιού και των στοών, και έπειτα κάνει τη βόλτα της στα γραφικά σοκάκια, ίσως συναντώντας φίλους για ένα Aperol ή χαζεύοντας στην αγορά, που λειτουργεί δύο φορές την εβδομάδα.

«Ειλικρινά, μοιάζει μαγικό» λέει η Νις στο CNN Travel. «Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι ζω εδώ». Η νεαρή γυναίκα, που κατάγεται από το Μίσιγκαν και μεγάλωσε στο Τέξας, νιώθει... σαν στο σπίτι της ανάμεσα στα μεσαιωνικά κτίρια και τα στενά δρομάκια της Ουζέ, παρότι δεν είχε βρεθεί ποτέ εκεί, μέχρι πριν από έξι μήνες.

Πώς, λοιπόν, κατέληξε να μεταφέρει τη ζωή της εκεί; Όπως λέει η ίδια, απλώς άφησε το... ChatGPT να αποφασίσει. «Ξέρω ότι ακούγεται τρελό να αφήνεις την τεχνητή νοημοσύνη να παίρνει μια τόσο σημαντική απόφαση για σένα» λέει. «Αλλά ένιωθα πως με απάλλασσε από το άγχος και ίσως ήταν μια περιπέτεια». Σήμερα, είναι βέβαιη πως το ChatGPT «διάλεξε πολύ καλά».

Η σχέση της με τη Γαλλία ξεκίνησε στα μαθητικά της χρόνια, όταν σπούδαζε τη γλώσσα. Πέρασε έναν χρόνο στη χώρα για σπουδές και αργότερα, το 2004, μετακόμισε στο Παρίσι, όπου έμεινε για πέντε χρόνια. «Είναι αστείο, γιατί η απόφαση που πήρα στα 11 ή 12 μου χρόνια, άλλαξε τελικά ολόκληρη τη ζωή μου» αφηγείται.

Έπειτα από σχεδόν πέντε χρόνια, επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και αφοσιώθηκε στην καριέρα της στην τεχνολογία. Είχε, όπως λέει, «μια εξαιρετική δουλειά και μισθό, πολλά ταξίδια», αλλά τελικά έφτασε σε σημείο πλήρους εξουθένωσης. «Νομίζω ότι το νευρικό μου σύστημα είχε καταρρεύσει» θυμάται. Υπέφερε από άγχος, κατάθλιψη και χρόνια κόπωση, με κρίσεις πανικού και έντονους πόνους στην πλάτη: «Ένιωθα σαν κέλυφος ανθρώπου».

Επιστροφή στη Γαλλία

Αναζητώντας διέξοδο, αποφάσισε να επιστρέψει στη χώρα που πάντα αγαπούσε. Παραιτήθηκε από τη δουλειά της και γύρισε στο Παρίσι, ελπίζοντας να ξαναβρεί την ηρεμία της. Όμως η πόλη την έκανε να νιώθει «υπερ-διεγερμένη». Ήθελε να μείνει στη Γαλλία, αλλά δεν ήξερε πού.

Έτσι, στράφηκε ξανά στο ChatGPT. Του έγραψε όλη της την ιστορία, τις αξίες και τις επιθυμίες της -έναν πιο αργό, χαλαρό ρυθμό ζωής, καλό κλίμα, αγορές και επαφή με κόσμο, για να μην νιώθει «αποκομμένη». Το ChatGPT της πρότεινε δύο πόλεις: τη Σαρλά-λα-Κανεντά στην περιοχή Ντορντόν και την Ουζέ.

«Η Σαρλά ήταν πιο απομονωμένη» εξηγεί. «Οπότε μου πρότεινε ότι ίσως η Ουζέ θα ήταν καλύτερη επιλογή». Η Νις συμβουλεύτηκε και φίλους, αλλά εκτίμησε το πώς η τεχνητή νοημοσύνη «έκοψε τον θόρυβο» και της έδωσε ξεκάθαρες απαντήσεις.

«Εδώ είναι το μέρος μου»

Μετά την τελική απόφαση, ξεκίνησε τις διαδικασίες για τη μετεγκατάσταση. Έκανε αίτηση για το Passeport Talent -άδεια παραμονής για εξειδικευμένους επαγγελματίες και επενδυτές- και μετά από λίγους μήνες την έλαβε. Ζώντας ήδη νομαδικά, δεν είχε πολλά πράγματα να πάρει μαζί της. Παραιτήθηκε από τη δουλειά της, πούλησε το αυτοκίνητό της και πέταξε στη Νίκαια. Από εκεί πήρε το τρένο για την Αβινιόν και στη συνέχεια οδήγησε μέχρι την Ουζέ.

«Θυμάμαι που μπήκα για πρώτη φορά στην πόλη και σκέφτηκα "Οκ, ξεκινάμε"» λέει. Το ChatGPT είχε δίκιο: η επιλογή ήταν ιδανική. Μπορεί να διασχίσει το ιστορικό κέντρο μέσα σε λίγα λεπτά, ενώ την κέρδισαν η ζεστασιά των ανθρώπων και το ήπιο κλίμα. Νοίκιασε ένα επιπλωμένο διαμέρισμα ενός υπνοδωματίου με θολωτή οροφή και θέα στον μεσαιωνικό πύργο και ξεκίνησε να χτίζει νέες γνωριμίες.

Η ανησυχία της μοναξιάς

Αν και είχε ξαναζήσει μόνη στη Γαλλία, αυτή τη φορά φοβόταν τη μοναξιά. «Οι φιλίες είναι σημαντικές για μένα. Η κοινότητα είναι σημαντική» λέει. «Φοβόμουν ότι δεν θα το είχα αυτό».

Αρχικά, αστειεύεται, μάλλον την ήξεραν ως «την Αμερικανίδα που κυκλοφορούσε πάντα μόνη της». Όμως, το κανάλι της στο YouTube την βοήθησε να γνωρίσει άλλους ξένους κατοίκους -κυρίως συνταξιούχους. «Όταν τους γνώρισα, μου είπαν: “Μας ρίχνεις τον μέσο όρο ηλικίας αρκετά!”» λέει γελώντας.

Πλέον, έχει γνωρίσει και ανθρώπους της ηλικίας της. Λατρεύει επίσης ότι στη Γαλλία δεν τη ρωτούν αμέσως «με τι ασχολείσαι». «Ίσως αργότερα να το ρωτήσουν, αλλά δεν είναι το πρώτο πράγμα που σε ρωτούν -γιατί δεν είναι το πιο σημαντικό».

Η ζωή είναι συνολικά φθηνότερη, αν και οι μισθοί χαμηλότεροι και οι τιμές έχουν αυξηθεί. «Οι ντόπιοι μου λένε ότι το κόστος ζωής έχει ανέβει πολύ» σημειώνει.

Της λείπουν κάποιες αμερικανικές ευκολίες, όπως τα σούπερ μάρκετ ανοιχτά τις Κυριακές. Κάποιες φορές παίρνει το λεωφορείο για τη Νιμ ή την Αβινιόν, για να επισκεφθεί ασιατικό παντοπωλείο και να αγοράσει προϊόντα, όπως σόγια. «Είναι ολόκληρη ημερήσια αποστολή για να το κάνεις αυτό, γιατί εδώ δεν υπάρχει. Ζώντας σε μικρή πόλη έχεις περιορισμένες επιλογές» εξηγεί.

Παρά τις μικρές δυσκολίες, δηλώνει ότι νιώθει πως «αυτό το μικρό μέρος είναι εκεί που προοριζόταν να βρίσκεται -είτε για τώρα, είτε για λίγα χρόνια είτε ίσως για πάντα»...

Προς το παρόν, απολαμβάνει τη ζωή στην Ουζέ και διατηρεί το δικό της μπλογκ, αλλά και κανάλι στο YouTube, μέσα από τα οποία μοιράζεται τη γνώση και τις εμπειρίες για γαλλικά αξιοθέατα, καταστήματα, γεύσεις και ταξίδια.