Μαρακές, η πόλη με τα χίλια χρώματα

Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Μαρόκου μετράει σχεδόν 1.000 χρόνια ιστορίας και εκατομμύρια τουρίστες που πίνουν δροσιστικό τσάι με μέντα στο όνομά της. Οσα όμως κι αν έχεις διαβάσει ή ακούσει και όσες φωτογραφίες κι αν έχει πάρει το μάτι σου, τίποτα δεν συγκρίνεται με την εμπειρία τού να περάσεις μερικές μέρες στο Μαρακές, ίσα που να πάρεις μια ιδέα δηλαδή της μαγείας που ασκεί αυτό το μέρος σε όσους είχαν την τύχη να το επισκεφτούν.

Βρεθήκαμε στην επονομαζόμενη Κόκκινη Πόλη -γιατί τα παλιά κτίριά της, χτισμένα κατ’ εξοχήν από πλίνθους, φλερτάρουν έντονα με την απόχρωση του ροδακινί- ύστερα από τη γενναιόδωρη πρόσκληση του ταξιδιωτικού γραφείου Manessis, που φέτος γιορτάζει 35 χρόνια και αμέτρητες εκδρομικές διοργανώσεις στους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς του πλανήτη. Ναι, το Μαρακές έχει περίοπτη θέση σε αυτή τη λίστα - και όχι άδικα.


Τέσσερις ώρες και 35 λεπτά μακριά από το «Ελευθέριος Βενιζέλος», με απευθείας πτήση της Aegean, το αεροδρόμιο «Μenara» λειτουργεί σαν τη μαγική πύλη από την οποία περνάς σε έναν άλλο κόσμο. Αλλα ήθη, άλλα έθιμα, άλλη κουλτούρα, αλλά και πάλι πολύ φιλική προς τον Δυτικό χρήστη, αρκεί να είναι πρόθυμος να πάει λίγο με τα νερά της μουσουλμανικής ηθικής και να βαδίσει σε πιο σεμνά ενδυματολογικά μονοπάτια - τουλάχιστον τις πρωινές ώρες και όσο κυκλοφορεί ανάμεσα στους εξαιρετικά φιλόξενους Μαροκινούς.

Είναι δεκάδες τα αξιοθέατα που μπορεί κανείς να επισκεφτεί, αρκεί να του περισσεύει χρόνος. Από τα επιβλητικά παλάτια Ελ Μπαχία και Ελ Μπαντί, που είναι προσβάσιμα στο κοινό και εξαίσια δείγματα ισλαμικής και μαυριτανικής αρχιτεκτονικής -το Βασιλικό Παλάτι, από την άλλη, κρατάει τις πύλες του ερμητικά κλειστές για τους κοινούς θνητούς που μπορούν να πάρουν μια γεύση από το μεγαλείο του μόνο από τα εμβληματικά τείχη του- μέχρι το εντυπωσιακό Κουτούμπια, το μεγαλύτερο τζαμί της πόλης και το ιστορικότερο τοπόσημο στην περιοχή της Μεντίνα, μια ανάσα μακριά από την πλατεία Τζεμάα ελ-Φνα, εκεί όπου χτυπά η καρδιά του Μαρακές και δεν υπάρχει περίπτωση να μην την τιμήσει κανείς έστω και με μια βόλτα.


Και είναι αλήθεια ότι η Τζεμάα ελ-Φνα, η πιο διάσημη και πολυσύχναστη πλατεία ολόκληρης της Αφρικής, είναι ένας πολύχρωμος θαυμαστός κόσμος από μόνη της. Το πρωί είναι γεμάτη από πάγκους μικροπωλητών που διαφημίζουν με όλη τη δύναμη της φωνής τους τα προϊόντα τους -από φρούτα, χυμούς και ξηρούς καρπούς μέχρι αντικείμενα παραδοσιακής τέχνης-, πλανόδιους μουσικούς που παίζουν δυνατά μαροκινούς σκοπούς και γητευτές φιδιών που θα επιμείνουν να τυλίξουν στον λαιμό σου το pet τους για να βγάλεις αναμνηστική φωτογραφία με αντάλλαγμα μερικά ντιρχάμ - το τοπικό νόμισμα, αξίας περίπου ίσης με το 1/10 του ευρώ.

Το βράδυ, τα φρούτα και οι χυμοί στους πάγκους αντικαθίστανται από μαροκινά φαγητά που μαγειρεύονται εκείνη την ώρα, ενώ κάθε τρία βήματα θα συναντήσεις από παραμυθάδες που διηγούνται ιστορίες μέχρι ακροβάτες και ταχυδακτυλουργούς, που δίνουν τις παραστάσεις τους -με το αζημίωτο- στις ομάδες των περαστικών, ντόπιων και μη, που συγκεντρώνονται γύρω τους. Αυτό το αυτοσχέδιο ατέλειωτο πάρτυ που εκτυλίσσεται στην Τζεμάα ελ-Φνα, κάθε μέρα, από το πρωί έως το βράδυ, είχε εμπνεύσει την τραγουδοποιό Λορίνα Μακένιτ να γράψει το τραγούδι της «Marrakesh Night Market» πριν από 13 χρόνια.

Λίγα βήματα μακριά από την πλατεία ξεδιπλώνεται το μαροκινό Μοναστηράκι όπως παλιά, ή αλλιώς τα περιβόητα souks, ήτοι μικρομαγαζάκια στριμωγμένα το ένα δίπλα στο άλλο που πουλάνε τα πάντα: από κοσμήματα, δερμάτινα είδη και τεχνουργήματα μέχρι οικιακά είδη, χαλιά και ρούχα μαροκινής αισθητικής, δηλαδή κελεμπίες, τζελάμπας και καφτάνια σε όλα τα χρώματα της ίριδας. Για την αγορά τους θα πρέπει να επιδοθεί κανείς σε ανελέητο παζάρεμα, χωρίς καμία ντροπή, καθότι αυτό είναι το έθιμο και αυτό που περιμένει ο Μαροκινός έμπορος από τον υποψήφιο πελάτη.

Αντιθέτως, κανένα παζάρεμα δεν επιτρέπεται στα πολυτελή καταστήματα στην οδό Ιβ Σεν Λοράν, των οποίων τα προϊόντα ανήκουν σε μεγάλα brands. Σε αυτόν τον δρόμο βρίσκονται και οι περιλάλητοι Κήποι Μαζορέλ, το παραδεισένιο δημιούργημα του Γάλλου ζωγράφου Ζακ Μαζορέλ, μια αληθινή όαση με φοινικόδεντρα, σπάνια είδη φυτών, σιντριβάνια και λιμνούλες και την περίφημη μπλε βίλα που αργότερα έγινε ο τόπος έμπνευσης και δημιουργίας πολλών κολεξιόν του Ιβ Σεν Λοράν, του επόμενου ιδιοκτήτη.

Είναι τέτοια η φήμη των κήπων -όσο μεγάλη και η ιστορικότητα και η ινσταγκραμική ομορφιά τους- που οι επίδοξοι επισκέπτες κάνουν ουρά έξω από τις πύλες τους. Αξίζει όμως κάθε δευτερόλεπτο της αναμονής, όπως και τα 350 ντιρχάν εισόδου.

Πέρα, όμως, από το γοητευτικό couleure locale του, το Μαρακές είναι ένας κοσμοπολίτικος προορισμός με μεγάλες λεωφόρους, που το βράδυ γίνονται πιο φαντασμαγορικές με τα φωτάκια που αναβοσβήνουν πάνω στην άσφαλτο, τεράστια πάρκα, συγκλονιστικά πεντάστερα ξενοδοχεία -από το ιστορικό «La Mamounia», το «Nobu Hotel Marrakech», το «Four Seasons Marrakech» και το «Mandarin Oriental» μέχρι το ασύλληπτης χλιδής «Royal Mansour», στο οποίο θα νιώσει κανείς σαν βασιλιάς με το που θα πατήσει το πόδι του στην είσοδο- και fine dining εστιατόρια στα οποία απολαμβάνεις γκουρμέ πιάτα υπό τους ήχους δυνατής μουσικής και με εξωτικούς χορευτές και χορεύτριες να λικνίζονται ανάμεσα στα τραπέζια.

Μαρόκο, όμως, δεν είναι μόνο το Μαρακές. Είναι και η οροσειρά του Ατλαντα, που απλώνεται επιβλητική μερικά χιλιόμετρα μακριά από την Κόκκινη Πόλη, ένα υπέροχο οδοιπορικό ανάμεσα σε χαράδρες και πανέμορφα βερβερίνικα χωριά και πόλεις - με πιο ξακουστή την Αϊτ-Μπεν-Χαντού, που αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα ισλαμικής αρχιτεκτονικής και έχει χαρακτηριστεί από την UNESCO Μουσείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Είναι και η έρημος Μερτζούγκα, όπου μπορεί κανείς να κάνει μια βόλτα με καμήλες -το οποίο κατέγραψα ως εξωπραγματική εμπειρία-, να κοιμηθεί το βράδυ σε σκηνές-σουίτες και, αν καταφέρει να ξυπνήσει πολύ νωρίς το πρωί, να απολαύσει τον ήλιο να αναδύεται από τους αμμόλοφους, θέαμα που εντάσσεται στην κατηγορία «εμπειρίες ζωής». Είναι και η Φεζ, η Καζαμπλάνκα και η πρωτεύουσα Ραμπάτ, εξίσου περίφημοι προορισμοί, που σε αυτό το ταξίδι δεν καταφέραμε να επισκεφτούμε, αλλά περιλαμβάνονται στις οχταήμερες εκδρομές στο Μαρόκο που διοργανώνει υποδειγματικά το ταξιδιωτικό γραφείο Manessis. Ναι, υπάρχουν πάντα ευκαιρίες, λόγοι και αφορμές να επιστρέψει κανείς στο Μαρακές και στην ευρύτερη χώρα - μία μόνο επίσκεψη, άλλωστε, δεν είναι ποτέ αρκετή.