Θελήματα... με το χιλιόμετρο

Είμαστε Άνοιξη του 1934 και οι Αθηναίοι που κυκλοφορούσαν εκείνη την ημέρα στα Χαυτεία, την Ομόνοια, το Σύνταγμα και σε κάμποσα άλλα κεντρικά σημεία της πόλης δοκίμασαν μια πραγματική έκπληξη.

Ξαφνικά εμφανίστηκαν καλοντυμένοι, με εγγλέζικη κάσκα και άψογη λινή στολή, με συμπαθητικότατο γενικά παρουσιαστικό νεαροί ¨αγγελιαφόροι¨, που αποτελούσαν τους πρώτους συνεργάτες μιας νεοσύστατης ελληνικής Εταιρείας-Πρακτορείου στην υπηρεσία του Κοινού...

Μια καλοδεχούμενη καινοτομία, που ήρθε να καλύψει ένα πραγματικό κενό στην καθημερινότητα των πολιτών!

Όποιος είχε ένα θέλημα, όποιος είχε να στείλει ένα γράμμα, μια σημείωση ή κάποιο πακέτο δεν θα είχε πλέον την ανάγκη να τρέχει για να βρει ¨παιδί για θελήματα¨, ούτε να σέρνει μαζί του τον υπηρέτη του, αν βεβαίως είχε την ευτυχία να έχει στο σπίτι του οικιακό βοηθό.

Θα μπορούσε, με ασήμαντη δαπάνη, να τελειώσει τη δουλειά του αποτεινόμενος στους ¨αγγελιαφόρους¨, τους οποίους θα έβρισκε σε κάθε αθηναϊκή γωνιά. Η αμοιβή τους είχε οριστεί σε 5 δραχμές ανά χιλιόμετρο. Σε περίπτωση που θα χρειαζόταν τραμ ή λεωφορείο ο αποστολέας επιβαρυνόταν φυσικά και με το αντίτιμο των εισιτηρίων.

***

Η επιχείρηση είχε στηθεί καλά!

Η επιλογή των συνεργατών έγινε με μεγάλη προσοχή –συστάσεις κλπ- ώστε να υπάρχει εγγύηση εντιμότητας και ήθους.

Οι ¨αγγελιαφόροι¨ έφερναν στο πέτο τους διακριτικό αριθμό, που σημείωνε ο αποστολέας για να είναι ασφαλής. Η κάσκα που φορούσαν είχε την επωνυμία της Εταιρείας «ΧΟΠ» από την αγγλική λέξη HOPE ελπίδα.

Οι ¨αγγελιαφόροι¨ παρακολούθησαν προτού αναλάβουν υπηρεσία σεμινάρια για να φέρονται πρόθυμα και ευγενικά. Καθένας τους είχε εφοδιαστεί με ένα πλήρη οδηγό της πόλης, για να μπορούσε επί τη βάσει αυτού να δίνει πληροφορίες ή να κινείται.

Ήταν επίσης εφοδιασμένοι με μπλοκ αποδείξεων, ώστε η εταιρεία να είχε την ευθύνη της παράδοσης. Όπως διάβαζε κανείς στο διαφημιστικό έντυπο της εταιρείας, αν το μεταφερόμενο είδος δεν έφθανε στον προορισμό του, θα μπορούσε ο αποστολέας, με βάση την απόδειξη αυτή, να ζητήσει αποζημίωση.

Η αμοιβή των υπαλλήλων αυτών της «ΧΟΠ» ήταν 50% επί των εισπράξεων.

Η εταιρεία όριζε το σημείο που θα στεκόντουσαν οι υπάλληλοί της περιμένοντας να τους ανατεθούν θελήματα. Όταν ο ¨αγγελιοφόρος¨ τελείωνε με την τακτοποίηση του θελήματος, ήταν υποχρεωμένος να γυρίσει αμέσως στο συγκεκριμένο πόστο του.

Η εταιρεία «ΧΟΠ» προσέλαβε για την αρχή 14 υπαλλήλους, με πρόθεση να τους αυξήσει σε 50 ¨αν οι δουλειές πάνε καλά¨.

Όπως αναμενόταν οι Αθηναίοι υποδέχτηκαν τους ¨αγγελιαφόρους¨ αυτούς, με την παράξενη στολή, με μεγάλη έκπληξη και περιέργεια, μη γνωρίζοντας περί τίνος πρόκειται. Όπως δε σημειώνουν οι εφημερίδες γύρω από τον καθένα σχηματίστηκε γρήγορα μεγάλος ¨κύκλος περιέργων¨!

(βασισμένο σε ρεπορτάζ της εφημερίδας ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 1934)

Θωμάς Σιταράς, Αθηναιογράφος- Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς