Ο Γιώργος Χελάκης για την ήττα με 3-0 της ΑΕΚ από τον Άγιαξ: Πρώτα προδόθηκε και μετά παραδόθηκε…

Το αποτέλεσμα δεν εκπλήσσει. Γνωστό ήταν ότι ο Αγιαξ διαθέτει φέτος μια εξαιρετική ομάδα με παίκτες ποιοτικούς και εξαιρετικά φιλόδοξους, αποφασισμένους να ξαναπάρουν τα σκήπτρα στην Ολλανδία και να πρωταγωνιστήσουν στην Ευρώπη. Οι οπαδοί της ΑΕΚ τα γνώριζαν αυτά και είχαν επίγνωση ότι το σερί των 14 ευρωπαϊκών αγώνων χωρίς ήττα κινδύνευε σοβαρά να σταματήσει στο Άμστερνταμ. Το πρόβλημα εντοπίζεται στην αντίσταση που πρόβαλλε η ΑΕΚ, στις φιλοδοξίες που διατύπωσε μέσα στο παιχνίδι και απέναντι στον αντίπαλό της.

Εδώ ο βαθμός που παίρνει η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη δεν πιάνει την βάση. Η ΑΕΚ είχε δυο προσπάθειες στο πρώτο ημίχρονο που φάνηκε απειλητική για το τέρμα των ολλανδών και κάπου εκεί σταμάτησε να είναι ενοχλητική για τον Αγιαξ. Σε κανένα από τα παιχνίδια που έχει παίξει ο Δικέφαλος πέρσι και φέτος στην Ευρώπη δεν ήταν τόσο υποτονικός. Και τόσο αφοπλισμένος. Αλλά για αυτό το θέμα θα μιλήσουμε παρακάτω…



Ε, όχι κι από τον Ταλιαφίκο!

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης είχε έγκαιρα αντιληφθεί ποια θα ήταν η αγωνιστική μεταχείριση που θα επιφύλασσαν στην ομάδα του οι παίκτες του Αγιαξ. Προσπάθησε να τους κλείσει τους διαδρόμους και να μην επιτρέψει να αλλάζουν πάσες έξω από την περιοχή του τερματοφύλακα Βασίλη Μπάρκα. Ο Τάντιτς και ο Ζίγιεκ είναι παίκτες που όταν βλέπουν μέτωπο το αντίπαλο τέρμα, μπορούν και να απειλήσουν οι ίδιοι και να πασάρουν μέσα στην περιοχή βγάζοντας σε θέση βολής τους συμπαίκτες τους.

Ο κόουτς σωστά τα είδε και σε γενικές γραμμές σωστά τα αντιμετώπισε, βάζοντας παίκτη επιπλέον στην μεσαία γραμμή. Πού να φανταστεί ότι λύνοντας αυτό το πρόβλημα θα βρισκόταν ο αριστερός μπακ μέσα στο τέρμα του Μπάρκα για να κάνει την ζημιά.

Ο αργεντινός Ταλιαφίκο που όλοι τον… σιχτίριζαν τα καλοκαίρι στο Μουντιάλ για την μέτρια απόδοσή του, πέτυχε τα δυο από τα τρία γκολ και σφράγισε με την πληθωρική παρουσία του τη νίκη του Αγιαξ. Εδώ είναι που λες ότι στο ποδόσφαιρο είναι αδύνατο να τα προβλέψεις όλα. Η ΑΕΚ κράτησε για ένα ημίχρονο αλλά δέχτηκε το γκολ πριν συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου.

Το θέμα είναι ότι ενώ θα περίμενε κανείς μια κάποιου είδους αντίδραση τέτοια δεν ήρθες ποτέ. Κι εδώ υπάρχει πρόβλημα. Να δέχεσαι γκολ και να μην μπορείς σε ένα ολόκληρο ημίχρονο να δημιουργήσεις μια φάση να κάνεις μια ευκαιρία. Μέγα πρόβλημα για μια ομάδα που δεν παίζει στους ομίλους μόνο για την συμμετοχή. Εκτός να μόνο για αυτή παίζει.

Στον πόλεμο χωρίς εξοπλισμό…

Θα μπορούσε κανείς να ρίξει την ευθύνη για την αναιμική παρουσία της ΑΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο στον προπονητή της. Η πρώτη αλλαγή που κάνει είναι να αποσύρει τον Γαλανόπουλο και να βάλει τον Αλεφ. Ενας αμυντικός χαφ αντικαθίσταται από κάποιον άλλο αμυντικό χαφ, έστω με αρετές στην προώθηση του παιχνιδιού. Ωστόσο το παιχνίδι δεν κρίθηκε εκεί. Οι επιθετικές επιλογές του κόουτς ήταν περιορισμένες. Τραυματίας ο Πογιέ, τιμωρημένοι ο Λιβάγια και ο Μπακασέτας. Μπήκαν στη συνέχεια ο Γιαννιώτας και ο Γιακουμάκης χωρίς να αλλάξει κάτι ουσιαστικά.

Αν ο Ουζουνίδης είχε ποιοτικότερες λύσεις στον πάγκο τότε και η ΑΕΚ θα μπορούσε να φανεί απειλητική και να διεκδικήσει ανατροπή του σκορ. Όταν εξασφαλίστηκαν τα επιπλέον είκοσι εκατομμύρια στα κιτρινόμαυρα ταμεία από την συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι η ΑΕΚ θα κινηθεί για την ποιοτική μεταγραφική της ενίσχυση. Η εντύπωση διαψεύστηκε , τα λεφτά έμειναν στο συρτάρι και στο χορτάρι του γηπέδου «Γιόχαν Κρόιφ» εμφανίστηκαν ο Γιακουμάκης και ο Γιαννιώτης. Αυτοί υπήρχαν διαθέσιμοι, αυτού έβαλε ο Ουζουνίδης και από το 1-0 φτάσαμε στο 3-0.

Το αποτέλεσμα δεν αδικεί την ΑΕΚ με βάση την συνολική εικόνα της στο γήπεδο. Η ΑΕΚ αδικείται από την απερισκεψία του Λιβάγια να αποβληθεί γιατί χτύπησε αντίπαλο σε ένα ματς που είχε τελειώσει και από την μη μεταγραφική της ενίσχυση ενώ υπήρχαν οι οικονομικές προϋποθέσεις για να το κάνει. Η ήττα από τον Αγιαξ δεν την βγάζει εκτός προγραμματισμού. Δεν συνιστά καταστροφή και δεν θα πρέπει να ρίξει την αυτοπεποίθηση των παικτών της ενόψει της συνέχειας σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Η απογοήτευση των παικτών μετά το γκολ που δέχτηκαν ήταν φανερή. Κατά τη γνώμη μου, πρόκυψε από την διαπίστωση των παικτών πως δεν υπήρχε ισχυρό πλάνο για το πώς θα αντιδράσουν. Αντιλαμβανόντουσαν οι ίδιοι πως έλειπε ο απαραίτητος εξοπλισμός για αγωνιστική αντεπίθεση. Η απογοήτευση «έφερε» κόπωση κι αυτή με τη σειρά της το 3-0. Η παράδοση των όπλων δεν ταιριάζει στην ΑΕΚ…