Το βιβλίο του Έλληνα δημοσιογράφου Μάριου Μάντζου για το «φαινόμενο» Γιούργκεν Κλοπ
«Ο Γιούργκεν Κλοπ δεν αποτελεί απλά τον αναμορφωτή της Λίβερπουλ, αλλά μία αυθεντική πατρική φιγούρα, που δημιούργησε το ομορφότερο εργασιακό περιβάλλον στη σύγχρονη ποδοσφαιρική ιστορία»
Βασίλης Γούλας
O δημοσιογράφος του αθλητικού ρεπορτάζ Μάριος Μάντζος σκιαγραφεί με το πρώτο του συγγραφικό έργο, σε 240 σελίδες το «φαινόμενο» Γιούργκεν Κλοπ. Μιλώντας στο protothema.gr είπε, ότι το βιβλίο το έγραψε σε 9 μήνες κάνοντας δημοσιογραφική έρευνα πάνω στην προσωπικότητα του Κλοπ και το πόσο ταίριαξε με την ιστορία και τις αξίες της Λίβερπουλ.
«Ο Γιούργκεν Κλοπ δεν αποτελεί απλά τον αναμορφωτή της Λίβερπουλ, αλλά μία αυθεντική πατρική φιγούρα, που δημιούργησε το ομορφότερο εργασιακό περιβάλλον στη σύγχρονη ποδοσφαιρική ιστορία, με πίστη στις αρχές της συλλογικότητας και αληθινή αγάπη για το συνάνθρωπο. Στο βιβλίο μου με τίτλο «Jurgen Klopp: The Social One», το οποίο διανέμεται πανελλαδικά μέσω του eshop του bookoo, παρουσιάζω ψυχολογικές, κοινωνικές, ακόμη και πολιτικές πτυχές του Γερμανού, αναλύοντας το πόσο αρμονικά έχει ταιριάξει με τη νοοτροπία του Λίβερπουλ και το ιστορικό υπόβαθρο της ομάδας. Το βιβλίο μου πήρε 9 μήνες για να το ολοκληρώσω και βασίζεται στη δημοσιογραφική έρευνα που έκανα για τον κορυφαίο προπονητή των τελευταίων τουλάχιστον δυο ετών του πλανήτη», λέει ο Μάριος Μάντζος.
Στο προπύργιο του σοσιαλισμού, ο Κλοπ, με «όπλο» την αρχή της συλλογικότητας και την αγάπη για το συνάνθρωπο, μίλησε στην καρδιά του κόσμου της πόλης, έγινε ένα με τους φιλάθλους και αποτέλεσε τη μετενσάρκωση του θρυλικού ηγέτη της Λίβερπουλ, Μπιλ Σάνκλι, με εκσυγχρονισμένη μορφή. Ο Γερμανός δίνει μαθήματα ζωής σε φιλάθλους και μη για το τι σημαίνει να είσαι πατρική φιγούρα, πώς να διαχειρίζεσαι την αποτυχία και πώς να μην τα παρατάς ποτέ, το γιατί δεν πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου ανώτερο των άλλων, το να αποδέχεσαι ότι δεν είσαι παντογνώστης και πολλά ακόμη.
«Τον Οκτώβριο του 2015, ο Γιούργκεν Κλοπ κάλεσε όλους τους εργαζόμενους στην ομάδα και στο προπονητικό κέντρο στην πρώτη του συνάντηση με τους παίκτες της Λίβερπουλ και ζήτησε από τον καθένα ξεχωριστά να παρουσιάζεται στους παίκτες κι εκείνοι να χειροκροτούν. Μετά από μία διαδικασία διάρκειας περίπου 20 λεπτών, ο Κλοπ γύρισε στους ποδοσφαιριστές του και τους ρώτησε: «Τους βλέπετε αυτούς τους ανθρώπους; Ξέρετε ποιοι είναι αυτοί;», για να πάρει την απάντηση των ποδοσφαιριστών ότι είναι το staff και να συνεχίσει: «Όχι. Δεν είναι το staff. Είναι η οικογένειά μας, η οικογένεια της Λίβερπουλ. Αυτοί οι άνθρωποι δουλεύουν για να μπορείτε εσείς να αποδίδετε στο 100%. Γνωρίζετε τα ονόματά τους; Να τους σέβεστε όπως θα σέβεστε κι εμένα, διότι είναι το ίδιο σημαντικοί με εμένα. Όλοι είμαστε υπεύθυνοι για όλα», αναφέρει σε κάποιο σημείο ο Μάριος Μάντζος, ο οποίος έδωσε τον τίτλο «The Social One» παραφράζοντας το «The Normal One» που είχε πει ο Κλοπ για τον εαυτό του.
Ο συγγραφέαβς γράφει για το πως ο Κλοπ προσεγγίστηκε μέσω του ατζέντη του από την Λίβερπουλ, αναφέροντας: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που ο ατζέντης μου με ενημέρωσε για το ενδιαφέρον της Λίβερπουλ. Ήμουν σε διάθεση διακοπών με την οικογένειά μου στη Λισαβώνα. Ένιωσα αμέσως τον ενθουσιασμό μέσα μου. Δεν μπορούσα να δεχθώ απευθείας για τί έπρεπε να τους ρωτήσω. Οι γιοι μου είπαν “Ναι!”. Κοιτάξαμε τη σύζυγό μου Ούλα και οι τρεις μαζί κι εκείνη είπε “Ω, φαίνεται ότι οι διακοπές μας τελείωσαν”. Ήταν υπέροχο που εκείνη τη στιγμή ήμασταν όλοι μαζί».
Στην ουσία όλα τελείωσαν μια και καλή την 1η Οκτωβρίου, όταν ο Γιούργκεν Κλοπ ταξίδεψε στο Μανχάταν για να συζητήσει κατ’ ιδίαν με τους ανθρώπους της FSG για το ενδεχόμενο να αναλάβει τη Λίβερπουλ, σε συνέχεια μίας πρώτης διερευνητικής κουβέντας που είχε ο ατζέντης του με ανθρώπους του συλλόγου μέσω skype μερικές ημέρες νωρίτερα. Στα γραφεία της δικηγορικής εταιρείας Shearman & Sterling, ο Γερμανός προπονητής συναντά τον ιδιοκτήτη της FSG, Τζον Χένρι, τον πρόεδρο της εταιρείας, Μάικ Γκόρντον, και τον πρόεδρο της Λίβερπουλ, Τομ Βέρνερ, με τους τρεις άνδρες να έχουν μπροστά τους ένα ντοσιέ 60 σελίδων με εξονυχιστική μελέτη και ανάλυση της φιλοσοφίας, της τακτικής και των πρακτικών του Κλοπ στη μέχρι τότε προπονητική του καριέρα.
Από την άλλη πλευρά, ο ίδιος ο Κλοπ σημειώσεις δεν πήρε μαζί του, αλλά έδειξε πως ήταν πραγματικά πολύ καλά διαβασμένος για την ημέρα της συνέντευξης. Παρουσίασε με πολύ αναλυτικό τρόπο το όραμά του για τη Λίβερπουλ, γνωρίζοντας δεδομένα, πρόσωπα και καταστάσεις, που μόνο ένας άνθρωπος που έχει κάτσει να μελετήσει καλά μπορούσε να ξέρει και να επεξεργαστεί τόσο εύστοχα. Στο μυαλό του Κλοπ, το ενδεχόμενο να αναλάβει τη Λίβερπουλ δεν ήταν ξαφνικό σενάριο, αλλά ένα όραμα που το δούλευε καλά ο ίδιος από όταν πλέον αποχώρησε από τον πάγκο της Ντόρτμουντ.
Ήταν δεδομένο ότι με βάση την πορεία της καριέρας του, η ομάδα που θα αναλάμβανε στη συνέχεια θα έπρεπε να είναι ένα βήμα παραπάνω για εκείνον. Όταν συνάντησα τη σύζυγό μου, είπα ουάου, θα την παντρευτώ. Κάπως έτσι ένιωσα με τη Λίβερπουλ. Η προσέγγιση του αθλήματος και η ατμόσφαιρα στη Λίβερπουλ γοήτευαν τον Γερμανό διότι έβλεπε στοιχεία πάνω στα οποία δούλεψε και αγάπησε τόσο στη Μάιντς όσο και στην Ντόρτμουντ. Και στις τρεις ομάδες, το πάθος για το ποδόσφαιρο είναι απαράμιλλο και ο κόσμος ζει στους αντίστοιχους ρυθμούς, ενώ το θρυλικό «You ’ll Never Walk Alone» –το οποίο γράφτηκε το 1945 και ερμηνεύτηκε για πρώτη φορά από την Κριστίν Τζόνσον για το μιούζικαλ «Καρουζέλ»– τραγουδιέται από τους φιλάθλους και των τριών ομάδων!». Στο βιβλίο του ο Μάριος Μάντζος αναφέρεται και στις πολιτικές πεποιθήσεις του Κλόπ αναφέροντας: «Ο Κλοπ δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ τον όρο «σοσιαλισμός» στις δηλώσεις του, σε αντίθεση με τον Μπιλ Σάνκλι, ωστόσο τόσο οι πράξεις όσο και τα λόγια του αποδεικνύουν του λόγου το αληθές: ότι ο Γερμανός αποτελεί έναν αληθινό σοσιαλιστή, που ενδιαφέρεται για το καλό του συνόλου και είναι ευτυχισμένος μονάχα όταν οι γύρω του είναι το ίδιο ευτυχισμένοι. «Είμαι αριστερός, φυσικά. Περισσότερο αριστερός, παρά κεντρώος. Πιστεύω στο κράτος πρόνοιας. Δεν είμαι ιδιωτικά ασφαλισμένος και δεν με νοιάζει να πληρώνω για ασφάλεια υγείας. Δεν θα ψήφιζα ποτέ ένα κόμμα επειδή υποσχέθηκε μείωση φόρων των πλουσίων. Η πολιτική μου πεποίθηση είναι η εξής: εάν είμαι εγώ καλά, θέλω και οι άλλοι να είναι καλά. Εάν υπάρχει κάτι που δεν θα κάνω ποτέ στη ζωή μου είναι το να ψηφίσω δεξιά», είχε πει το 2009 σε συνέντευξή του στο Die Tageszeitung.
Η αποστροφή του στη δεξιά και πολύ περισσότερο στην άκρα δεξιά είναι κάτι το οποίο ουδέποτε έκρυψε τόσο στη συμπεριφορά και τις πρακτικές του όσο και στις δηλώσεις του,όποτε καλείται να μιλήσει για πολιτική. Αν και πρόκειται για έναν άνθρωπο με διαυγή κοινωνικοπολιτική εικόνα, υπενθυμίζει πάντοτε ότι δεν θεωρεί τον εαυτό του αρκετά ικανό να θίγει τέτοιου είδους ζητήματα. Δεν αρνείται ποτέ ωστόσο να δώ σει τις απαντήσεις του και να παρουσιάσει ανοιχτά τις πολιτικές του πεποιθήσεις εφόσον του ζητηθεί. Όπως ακριβώς έκανε σε συνέντευξή του στο Big Issue North το 2018, όταν ρωτήθηκε σχετικά με την έξαρση του αντι-μεταναστευτικού αισθήματος στη Γερμανία. «Όταν αλλάζει κάτι με τρόπο που δεν σου αρέσει ή όταν είσαι άνεργος, πάντοτε πρέπει αμέσως να κατηγορήσεις κάποιον. Αυτό συμβαίνει και στην Αγγλία και στη χώρα μου», ενώ όταν κλήθηκε να σχολιάσει το σαφώς ανεβασμένο ποσοστό του 13% που πήρε το ακροδεξιό κόμμα AFD στις γερμανικές εκλογές του 2017, ο Κλοπ είπε: «Όλοι σκέφτηκαν “ουάου, πόσο μεγάλος αριθμός”. Εγώ όμως το πήρα θετικά γιατί 87% του κόσμου δεν ψήφισε αυτούς. Μπορώ να ζήσω με αυτό. Και θεωρώ ότι είναι πανομοιότυπο και στην Αγγλία». Ο Γιούργκεν Κλοπ ήταν πάντοτε ένας προπονητής που κέντριζε την προσοχή όλων. Όχι μόνο για τα αξιομνημόνευτα αγωνιστικά επιτεύγματά του στη Μάιντς και στην Ντόρτμουντ, όσο κυρίως για την εικόνα του, την άκρως αυθόρμητη συμπεριφορά και τη δυναμική του παρουσία μέσα στον αγωνιστικό χώρο, το απίστευτο χιούμορ του καθώς φυσικά και για τις εύστοχες και σοφές κουβέντες του εκτός γηπέδου για ζητήματα πολύ πιο σοβαρά από το ποδόσφαιρο. Εκτός από τη σκιαγράφηση της προσωπικότητας του Γιούργκεν Κλοπ, ο συγγραφέας παραθέτει και ιστορικά αθλητικά γεγονότα, την αντιπάθεια της πόλης του Λίβερπουλ για την εφημερίδα Sun, αλλά και το πως ο Κλοπ διαχειριζόταν τις νίκες και ήττες με τους παίκτες του και το staff του ποδοσφαιρικού συλλόγου. Και, φυσικά υπάρχει και εκτενής αναφορά στο πρωτάθλημα που κέρδισε η Λίβερπουλ μετά από 30 χρόνια «ξηρασίας». Στο βιβλίο των 240 σελίδων ο αναγνώστης μπορεί να απολαύσει και τα σκίτσα της Κωνσταντίνας Βαρδακαστάνη η οποία όπως αναφέρει στις ευχαριστίες του ο συγγραφέας τα έκανε μέσα σε ένα βουλκανιζατέρ της Ζακύνθου!
Με τις σελίδες διαδικτυακού στοιχηματισμού να αυξάνονται ολοένα και περισσότερο, είναι σημαντικό να επιλέγουμε πλατφόρμες με εμπειρία στον χώρο, που έχουν αποδείξει την αξιοπιστία τους, έχοντας μια μεγάλη πορεία στη βιομηχανία του iGaming.
