H Δόμνα Μιχαηλίδου στο Marie Claire: «Καλούμε τους συμπολίτες μας να γίνουν ανάδοχοι»

Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανακουφιστικό από το να βλέπεις να κλείνουν χρόνιες ανοιχτές πληγές, που μάλιστα αφορούν παιδιά. Μία από αυτές στη χώρα μας ήταν οι υιοθεσίες και οι αναδοχές, που ταλάνιζαν την κοινωνία επί δεκαετίες. Γραφειοκρατία, απουσία ενιαίου φορέα για να καταγράφει τα παιδιά σε όλες τις δομές, ιδιωτικές και δημόσιες, έλλειψη κοινωνικών λειτουργών και απροθυμία κάποιων δομών παιδικής προστασίας να διευκολύνουν την αποϊδρυματοποίηση των παιδιών είχαν ως αποτέλεσμα τη διαιώνιση μιας βάναυσης κατάστασης: από τη μία, παιδιά τραυματισμένα ψυχικά να περιμένουν μια οικογένεια που δεν έρχεται και, από την άλλη, εξουθενωμένους υποψήφιους γονείς να αναμένουν ένα παιδάκι για χρόνια ατελείωτα.

«Ακούγεται απίστευτο, αλλά για πολλά χρόνια το κράτος δεν γνώριζε πόσα παιδιά φιλοξενούνται σε δομές προστασίας!» μας λέει η Δόμνα Μιχαηλίδου, υφυπουργός Εργασίας και αρμόδια για θέματα Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στο ραντεβού μας ένα καλοκαιρινό βράδυ στο κέντρο της Αθήνας. Το πάθος με το οποίο ρίχτηκε σε αυτό το φιλόδοξο και ευαίσθητο project δεν κρύβεται. Έχεις την εντύπωση ότι τα ήδη όμορφα μάτια της λάμπουν λίγο περισσότερο όταν μιλά για τις ημέρες και τις νύχτες, ακόμη και την περίοδο του lockdown, όπου η ίδια και η ομάδα της εργάζονταν για να ολοκληρωθεί η σύνδεση παιδιών και υποψήφιων γονιών για πρώτη φορά μέσω του πληροφορικού συστήματος αναδοχής και υιοθεσίας με τρόπο διαφανή και αποτελεσματικό. Επισκέφτηκε δομές, γνώρισε παιδιά, έκαμψε τις αντιστάσεις πολλών εμπλεκομένων που χρόνια τώρα λειτουργούσαν χωρίς ιδιαίτερο έλεγχο. «Δεν μπορείς να καταλάβεις τι συμβαίνει μέσα στις δομές προστασίας από το γραφείο σου», μας εξηγεί, ενώ αφηγείται ιστορίες από την επαφή της με τα παιδιά, κάποιες πολύ συγκινητικές.