«Συναισθήματα και σκέψεις που γεννά στη γυναίκα το σεξουαλικό πρόβλημα του συντρόφου της»

Διερευνώντας  τα σεξουαλικά προβλήματα με τα οποία μπορεί να βρεθεί «αντιμέτωπος» ένας άνδρας παρατηρούμε πως κεντρικό ρόλο τόσο στο πως ο άνδρας αυτός βιώνει ο το πρόβλημά του όσο και στο πώς το αντιμετωπίζει θεραπευτικά παίζει η γυναίκα. Η γυναίκα σύντροφος που αποτελεί τον ερωτικό του στόχο , το ερέθισμα για τη σεξουαλική του διέγερση, τον άνθρωπο που του προσφέρει αλλά και με τον οποίο μοιράζεται τη σαρκική ηδονή.

Μια γυναίκα που βλέπει πως ο άνδρας της δεν μπορεί να έχει τις ορμές  που είχε, που συνειδητοποιεί πως  μέσα στην ερωτική επαφή η στύση  του χαλαρώνει και χάνεται,  συχνά δείχνει να «ανέχεται» πρόβλημα αυτό, να παρηγορεί και να υποστηρίζει το σύντροφό της με φράσεις όπως «μην το σκέφτεσαι» ή  «συμβαίνουν αυτά». Μια τέτοια αντίδραση όμως παρόλο που επιλέγεται από πολλές γυναίκες δε βοηθά, αφού κάνει τον άνδρα να αισθάνεται ότι η σύντροφός του δε συμμερίζεται την αγωνία του για το πρόβλημά του ή ακόμη ότι στέκεται απαθής και αδιάφορη σε αυτή την αλλαγή της ερωτικής τους ζωής.

Σε  άλλες περιπτώσεις η γυναίκα  σύντροφος θυμώνει, ερμηνεύοντας τη στυτική δυσλειτουργία ως έλλειψη  ερωτικής επιθυμίας για την ίδια ενώ δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις  όπου η γυναίκα σκέφτεται το ενδεχόμενο ο σύντροφος της να έχει δημιουργήσει κάποια άλλη σχέση η οποία απορροφά όλη του τη σεξουαλική ορμή και  διέγερση. Είναι σημαντικό να τονίσουμε  πως η γυναίκα η οποία καταλογίζει  την ευθύνη του προβλήματος στον άνδρα τον βυθίζει ακόμη περισσότερο  στο συναίσθημα της απελπισίας του  αφήνοντάς τον να νιώθει μόνος, ανεπαρκής  σεξουαλικά, εκτεθειμένος και ένοχος.

Παρατηρώντας  το πώς η γυναίκα αντιδρά στο  σεξουαλικό πρόβλημα της γρήγορης εκσπερμάτισης  του συντρόφου της, διαπιστώνουμε  ότι όπως και η διαταραχή της  στύσης έτσι και το γρήγορο τελείωμα  των επαφών τους προκαλεί σημαντικό  άγχος στη γυναίκα. Πιο συγκεκριμένα η σύντροφος που νιώθει πως  η ερωτική επαφή δεν της  προσφέρει τον οργασμό που  η ίδια διεκδικεί μέσα από το ερωτικό  της ενδιαφέρον, στέκεται αρχικά αμήχανα  μπροστά στο πρόβλημα του συντρόφου  της. Η αμηχανία αυτή συχνά εξελίσσεται  σε θυμό και χρέωση του άνδρα ο  οποίος στα μάτια της συντρόφου του «είναι εγωιστής , αδιαφορεί για τις δικές της ανάγκες και τον ενδιαφέρει μόνο η δική του ικανοποίηση». Αξίζει να αναφέρουμε πως πολλές φορές η σύντροφος δε γνωρίζει τη συναισθηματική δυσκολία στην οποία εμπλέκεται ο εραστής της ο οποίος προσπαθεί μάταια «να κρατηθεί λίγο ακόμη» αποδεικνύοντας τόσο στον εαυτό του αλλά προπάντων στη σύντροφό του πως είναι ένας ικανός εραστής. Η γυναίκα αυτή λοιπόν συχνά αγνοεί ότι ο άνδρας της κατά τη διάρκεια της σεξουαλική επαφής τρέμει από φόβο και πανικό πως και πάλι δε θα μπορέσει να ελέγξει την εκσπερμάτισή του.

Η αντίδραση και η γενικότερη στάση  της γυναίκας απέναντι στο σεξουαλικό πρόβλημα του συντρόφου της έχουν  μεγάλη αξία για την μείωση ή την αύξηση του ψυχικού φορτίου που βιώνει ο άνδρας. Η συμμαχική διάθεση, η αναγνώριση του προβλήματος και η από κοινού αντιμετώπισή του αποτελούν τα σημαντικότερα βήματα για την επίλυση μιας σεξουαλικής δυσλειτουργίας. Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε πως ένα σεξουαλικό πρόβλημα ανήκει στο ζευγάρι, αφορά εξίσου και τους δύο συντρόφους και τους θέλει ενωμένους απέναντί του.

Ευφροσύνη Φωτεινάκη

Συμβουλευτική Ψυχολόγος