Λύσεις υπάρχουν... και χωρίς λεφτά

Χάρηκα που την περασμένη εβδομάδα είδα τόσους αναγνώστες να ζητούν "ιδέες και προτάσεις", επειδή δεν αρκούνται στις "διαπιστώσεις" του δημοσιογράφου. Και χρωστώ απάντηση.
 
Δεν είναι δουλειά του δημοσιογράφου, ξέρετε, να κάνει προτάσεις. Ο ιατρικός συντάκτης δεν μπορεί να δίνει ο ίδιος συμβουλές Υγείας, σαν να ήταν γιατρός. Ούτε επιτρέπω ο οικονομικός συντάκτης να δίνει συμβουλές για "χαρτιά" στο ΧΑ ή "να βγάζει συντάξεις".
 
Ο δημόσιος ρόλος μας είναι η αποκάλυψη πληροφορίας. Κάποιες φορές (σε άρθρα όπως αυτό) μοιραζόμαστε και τις γνώμες μας. Δεν βγάζουμε «μανιφέστα». Κρίσεις και συμπεράσματα ανήκουν σε σας. Οι αποφάσεις, σε εκείνους που την παίρνουν. Οι προτάσεις, στις «δεξαμενές σκέψης». Υπάρχουν «μυαλά», εντός και εκτός Ελλάδος. Δεν είμαι Προβόπουλος, Ρουμπινί ή Στίγκλιτζ.
 
Αλλά δεν θα αντισταθώ στην πρό(σ)κληση να δώσω ένα δείγμα για προτάσεις, γιατί όλους πρέπει να διακατέχει –τέτοιους καιρούς- μία "δημιουργική αγωνία" για το αύριο και τους γύρω μας.
 
Αφού έκανα την απαραίτητη εξήγηση, ας πω τώρα και ιδέες. Υπάρχουν πολλές, άλλες δεν τις έχει σκεφτεί η κυβέρνηση, άλλες πρέπει να τις σκεφτούμε μόνοι μας και να (επανα-) τοποθετηθούμε εμείς πρώτοι -και όλοι μαζί τελικά. Επειδή σε 700 λέξεις δε χωράνε όλες, ιδού μερικές σκόρπιες.
 
Μέτρα για ΑΝΑΠΤΥΞΗ, χωρίς δημοσιονομικό κόστος (ίσως «πολιτικό» μόνο), όπως:
 
-   ΦΟΡΜΟΥΛΑ 1 στο πρώην Αεροδρόμιο του Ελληνικού, για ακριβό τουρισμό και θετική προβολή της χώρας τουλάχιστον μια φορά το χρόνο.
 
-    ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ που η Ελλάδα ακόμα ΔΕΝ έχει. Να προσφέρει πολεοδομημένη γη για κατοικία, τουρισμό, βιομηχανία (αντί να «τακτοποιεί» αυθαίρετους και να εισπράττει κάθε 5-7 χρόνια).
 
-     ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ σύστημα «έσοδα μείον έξοδα» -ό,τι πιο απλό δηλαδή. Να μη φορολογείται το «πόσα βγάζεις» αλλά «πόσα σου μένουν». Ίδιος συντελεστής φόρου στο εισόδημα για όλους (πχ 20%, όχι 40%+ που κάνουν όλους να λένε «δεν πληρώνω») για ενθάρρυνση κατανάλωσης και αποταμίευσης («όσα ξοδεύω δίνουν δουλειά και ασφάλιση σε άλλους και φόρους στο Κράτος που θα μου τα επιστρέφει σε Πρόνοια, υπηρεσίες, σύνταξη). Κατάργηση χιλιάδων διατάξεων, ποινές για όσους δεν σέβονται τα στοιχειώδη.
 
-      ΜΑΘΗΜΑΤΑ Οικονομίας, φορολογίας, κατανάλωσης, δανεισμού, αμοιβών κλπ στα σχολεία.
 
-      ΕΝΕΡΓΕΙΑ από ανεμογεννήτριες στο Αιγαίο (πετρέλαια κλπ είναι άλλη συζήτηση). Έλληνας έχει και «πατέντα» για ηλεκτρογεννήτρια με καύσιμο… νερό.
 
-      ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΚΥΡΙΩΝ για τιμές και μισθούς (όπως του 2000) ως λύση ανάγκης για άμεση εσωτερική υποτίμηση, επειδή δεν λειτουργεί ο ανταγωνισμός.
 
-       ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ. Η αρπαχτή τιμωρείται δια ροπάλου, (προ-) τιμάμε το ελληνικό προϊόν με σωστή ποιότητα και τιμή (όχι από τις φίρμες που ξέραμε να το «στρίψουμε»… στα κινέζικα).
 
 -       ΣΤΟΠ στην δημόσια συζήτηση από πολιτικούς για Αναδιάρθρωση. ΔΕΝ μπορεί να γίνει τώρα. ΔΕΝ πρέπει να γίνει, χωρίς πρώτα η Ελλάδα να έχει πείσει ότι μπορεί να μαζέψει τα χάλια της. Δεν μπορεί να γίνει, θα ήταν καταστροφή αν με «τσαμπουκά» απειλήσουμε τις αγορές με αναδιάρθρωση (σαν «το όπλο» που βάλαμε «στο τραπέζι» πέρυσι). Θα το πληρώνουν και τα παιδιά των παιδιών μας. Μόνο αν έχουμε «πρόσωπο» θα υπάρξει συμβιβασμός. Δεν είναι παράλογες οι αγορές, τους «τζαναμπέτες» τους τιμωρεί.
 
-       Κάνουμε ό,τι γράφει το ΜΝΗΜΟΝΙΟ και ΔΕΝ ασχολούμαστε πια με το Κράτος, τι κάνει και τι ράνει. Το Κράτος θα είναι «στα μηχανήματα», σε αφασία έως το 2013 και πιο πέρα, δεν μπορεί πια να βοηθήσει κανέναν. Ο χρόνος αυτός αφιερώνεται αποκλειστικά για να δράσει ο ιδιωτικός τομέας –ο καθένας μας δηλαδή. Αν αυτός σωθεί, θα σωθεί και το Κράτος. Αν χρεοκοπήσει, θα έχει χρεοκοπήσει ΠΡΙΝ το Κράτος. Αλλάζουμε δουλείες (ή τρόπο δουλειάς), αλλάζουμε τιμές, ανοίγουμε αγορές, κάνουμε deal. Αυτό είναι το πιο δύσκολο, αλλά....
 
-      ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΧΘΕΣ, όχι αύριο, ΜΟΝΟ με διεθνείς διαγωνισμούς. "Παίζουμε" με όλους, ΟΧΙ κρυφά τετ-α-τετ με άραβες κλπ. Και μόνο η ανοιχτή πρόσκληση (πχ για Ελληνικό, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ) βάζει την Ελλάδα «στο χάρτη» ό,τι και αν λένε τα σπρεντ. Με νόμους και κανόνες ο δημόσιος έλεγχος στην Κοινή Ωφέλεια, όχι με «μετοχές».
 
-      ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ για ό,τι στραβό: τμήματα της ακτογραμμής της χώρας σε ιδιώτες για να αποκτήσει η Ελλάδα τα δικά της Μόντε Κάρλο. Άδεια σε πλουσίους να κτίσουν έως 100 τμ κάλυψη σε δάση, σε αποστάσεις χιλιομέτρων μεταξύ τους και χωρίς μάντρες, αναλαμβάνοντας και δασοπυρόσβεση. Επιθεωρητές και απολύσεις στο δημόσιο ή να τους επιτραπεί η δεύτερη δουλειά (για να μην την κρύβουν).
 
Με δυο λέξεις: «ξεχνάμε το χθες». Κάνουμε deal με ιδέες του αύριο, για να μη ζήσουμε άλλα οικογενειακά και εθνικά «κραχ». Ιδέες ασφαλώς θα βρει κανείς καλύτερες. Ας το πράξει για καλό του, και καλό όλων… Ας προσδοκούμε μια αληθινή "Ανάσταση"