Μυρτώ Τζώρτζου: Έλεος πια με τους μετανάστες - απεργούς

Θέλω να ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι δεν έχω τίποτα με τον Λάκη Λαζόπουλο. Αντίθετα τον εκτιμώ απεριόριστα και θεωρώ την εκπομπή του όαση στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Αλλά την Τρίτη το παράκανε. Η ζωντανή σύνδεση με το κτίριο της «Υπατίας» και τους μετανάστες ήταν κάτι που δεν είχε πραγματικά κανένα νόημα. Προσπαθώ να δω πίσω από τις εικόνες αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω. Προσωπικά το μόνο λόγο που βλέπω για την αναγκαιότητα μιας τέτοιας επικοινωνίας είναι για να τους δώσει κάποιες συμβουλές. Να τους πει ότι κατέλαβαν παράνομα τη Νομική και μένουν με το «έτσι θέλω» στο κτίριο της «Υπατίας». Οτι έχουν δημιουργήσει μια εστία μόλυνσης στην περιοχή και υποκινούνται από Ελληνες που μόνο το καλό τους δεν σκέφτονται. Και, τέλος, ότι δεν είναι οι μόνοι σε αυτή τη θέση. Και φυσικά να τους θυμίσει ότι η Ελλάδα βρίσκεται λίγο πριν από την οικονομική καταστροφή. Και αν η χώρα όπου ζουν καταστραφεί, θα καταστραφούν και αυτοί μαζί.

Οι μετανάστες αυτοί, όπως και πολλοί άλλοι, έχουν δίκιο. Οι ελληνικές κυβερνήσεις τους κοροϊδεύουν χρόνια και παίζουν με τον πόνο τους. Αυτό είναι αλήθεια. Μπορούν να διαλέξουν όμως τον δρόμο της φυγής. Να επιστρέψουν πίσω στις πατρίδες τους ή να πάνε εκεί που οι κυβερνήσεις θα τους φερθούν καλύτερα. Οταν κάποιος με περιπαίζει διαρκώς, σηκώνομαι και φεύγω. Δεν καταλαμβάνω κτίρια, δεν απαιτώ την προσοχή όλων και δεν δημιουργώ προβλήματα. Σε μια τέτοια δύσκολη για την Ελλάδα εποχή ας κάνουν οι μετανάστες και λίγο την πάπια. Ας βοηθήσουν τους ανθρώπους που τους έδιναν δουλειά -έστω και παράνομα- για να συνεχίσουν να τους δίνουν.

Και φυσικά με αυτό που κάνουν έχουν στρέψει τον κόσμο εναντίον τους. Οχι μόνο τους φασίστες ή τους ακροδεξιούς. Και τον απλό κόσμο που μπορεί και να τους συμπαθούσε.

Είναι σκληρό που θα το πω αλλά αυτή τη στιγμή το τελευταίο που πρέπει να κοιτάξει το ελληνικό κράτος είναι η νομιμοποίηση των μεταναστών. Σε μια εποχή που δεν φαίνεται αύριο, με τρομερή ανεργία, με κόσμο να ψάχνει στα σκουπίδια, με εργασιακές συμβάσεις που καταπατούνται, με τους νέους να ζουν με αγχολυτικά, με τους ηλικιωμένους να ζουν με ελάχιστα, με τον κίνδυνο της χρεοκοπίας και του τέλους αυτής της χώρας, με συγχωρείτε, αλλά το πρόβλημα των μεταναστών μού φαντάζει σταγόνα στον ωκεανό.