Κοινωνικό πρόβλημα η κατανάλωση αλκοόλ

Η κατανάλωση αλκοόλ στην Ελλάδα ξεπερνά τον κοινοτικό μέσο όρο και αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα το οποίο χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, σύμφωνα με στοιχεία που θα παρουσιαστούν σε ημερίδα με θέμα «Αλκοόλ: Όλη η ιατρική πραγματικότητα» την οποία διοργανώνει αύριο (18:00) η Επιστημονική Εταιρεία Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδας-Παράρτημα Θεσσαλονίκης στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ.

«Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕ πριν από 20 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην 20η θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ σε κατανάλωση αλκοόλ και σήμερα έχει φτάσει στην 8η θέση» ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αναπληρώτρια καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ Μαρία Μυρωνίδου Τζουβελέκη υπό την επίβλεψη της οποία πραγματοποιείται το επιστημονικό πρόγραμμα της ημερίδας

Σύμφωνα με στατιστικές μελέτες, το ποσοστό του πληθυσμού που σε κάποιο χρονικό διάστημα της ζωής καταναλώνει αλκοόλ, φτάνει το 90%. Οι Έλληνες σε ποσοστό 34%, δηλώνουν ότι "μία ή και αρκετές φορές την εβδομάδα" καταναλώνουν πέντε ή και περισσότερα αλκοολούχα ποτά. Ο κοινοτικός μέσος όρος είναι 29%. Κατά την κοινοτική δημοσκόπηση, τα υψηλότερα ποσοστά παρατηρούνται στην Ιρλανδία (44%), τη Ρουμανία (39%), τη Γερμανία και την Αυστρία (36%), ενώ τα χαμηλότερα καταγράφονται στη Λετονία (11%), τη Σουηδία (13%) και το Λουξεμβούργο (14%). «Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, κανείς, πως η κατανάλωση αλκοόλ αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα για την Ελλάδα και απαιτεί άμεση αντιμετώπιση» τόνισε η κ. Μυρωνίδου Τζουβελέκη ενώ παράλληλα τόνισε ότι δεν πρέπει να πίνουμε όταν οδηγούμε ούτε και όταν παίρνουμε φάρμακα διότι η αλληλεπίδραση φαρμάκων-αλκοόλ μειώνει την ορατότητα.

Πολλά έχουν ειπωθεί για τις ευεργετικές ιδιότητες του αλκοόλ, ενώ άλλα τόσα έχουν επισημανθεί για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την αλόγιστη κατανάλωσή του. Η αλήθεια είναι ότι οι βλαβερές επιδράσεις του στην υγεία εξαρτώνται από την ποσότητα που καταναλώνει κανείς και είναι άμεσες ή μακροπρόθεσμες. Η υπερβολική κατανάλωση προκαλεί κατά μεγάλο ποσοστό πολλά καρδιαγγειακά νοσήματα, καρκίνο του ήπατος, και σε πολλές περιπτώσεις θάνατο. Έχει παρατηρηθεί σημαντική μείωση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων, γεγονός που σημαίνει ότι καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα, ατροφία (συρρίκνωση) του εγκεφάλου, ενώ οι έγκυες που καταναλώνουν αλκοόλ διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αποβολής. Όσον αφορά το έμβρυο κινδυνεύει να υποστεί διαταραχές στην ανάπτυξή του, κυρίως στο νευρικό σύστημα. Σύμφωνα με έρευνες, το «ποτό» προκαλεί συχνά οικιακά και εργατικά ατυχήματα. Σε ψυχολογικό επίπεδο η δηλητηρίαση με αιθυλική αλκοόλη (μέθη) μπορεί να προκαλέσει βίαιη συμπεριφορά, συναισθήματα κατάθλιψης και παραισθήσεις.

Η ικανότητα του σώματός μας να μεταβολίζει το αλκοόλ εξαρτάται από την ηλικία, το βάρος και το φύλο. Ο συντελεστής διαλυτότητάς του μεταξύ ύδατος και λίπους είναι περίπου 30:1, γεγονός που δείχνει τη χαμηλή λιποδιαλυτότητά του. Το 90-98% του αλκοόλ που εισέρχεται στο σώμα υφίσταται πλήρη οξείδωση στο ήπαρ και μόνο το 2% διαφεύγει της οξείδωσης και αποβάλλεται από τους νεφρούς και τους πνεύμονες. Ο μέσος άνθρωπος μεταβολίζει 6-8 gr (7,5-10 ml) αλκοόλης/ώρα και αυτός ο ρυθμός είναι σταθερός για το συγκεκριμένο άτομο. Το μέγιστο ποσό που μπορεί να μεταβολιστεί στο 24ωρο είναι 170 gr.

Το αλκοόλ είναι ουσία με κατασταλτική δράση στο ΚΝΣ. Η κατανάλωσή του άμεσα επιβραδύνει τη λειτουργία του εγκεφάλου, μειώνει τα αντανακλαστικά, δημιουργεί κόπωση και υπνηλία, ακόμη και ψευδαισθήσεις. Όταν γίνεται ταυτόχρονη λήψη ορισμένων φαρμάκων, η αλληλεπίδρασή τους μπορεί να προκαλέσει αύξηση της δράσης τους, με αρνητικές επιπτώσεις. Βάσει της βιβλιογραφίας, περισσότερα από 150 φάρμακα αλληλεπιδρούν με το αλκοόλ όπως διάφορα αντιβιοτικά, αντιπηκτικά, αντικαταθλιπτικά, αντιδιαβητικά, αντιισταμινικά και αντιεπιληπτικά φάρμακα. Ως ανεπιθύμητη ενέργεια καταγράφεται αυξημένη πιθανότητα αιμορραγίας από το γαστρεντερικό και ηπατική βλάβη. Η χρόνια κατανάλωση οδηγεί σε αντοχή και εξάρτηση, η δε διακοπή της χρήσης του προκαλεί σύνδρομο στέρησης. Υπάρχουν κριτήρια, σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ., για το πότε κάποιος θεωρείται «αλκοολικός». Η θεραπεία της απεξάρτησης από το αλκοόλ, συνίσταται στη χορήγηση τόσο φαρμακευτικών σκευασμάτων όσο και ψυχολογικής υποστήριξης.