«Κατεβαίνει» όλο και πιο νότια η λύσσα

Με αργή αλλά σταθερή ταχύτητα κατηφορίζει προς τη νότια Ελλάδα η λύσσα. Από τις 19 Δεκεμβρίου μέχρι και σήμερα οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν καταγράψει 15 κρούσματα σε οικόσιτα και μη ζώα, με το τελευταίο όμως που  εντοπίστηκε στο νομό Τρικάλων να βάζει σε νέα τροχιά τις υγειονομικές αρχές καθώς το λυσσασμένο ζώο για πρώτη φορά είναι μία γάτα. Πλέον επισπεύδονται μέσω των περιφερειών οι εμβολιασμοί στα αδέσποτα ζώα αλλά και στα οικόσιτα, εκτρεφόμενα ή μη.
 
Η λύσσα, ιογενής ασθένεια που μεταδίδεται από το σάλιο των επιμολυσμένων ζώων, εμφανίστηκε στην Ελλάδα τον περασμένο Δεκέμβριο για πρώτη φορά μετά το 1987. Οι ειδικοί εστίασαν στις βαλκανικές χώρες αμέσως μόλις  εντοπίστηκαν τα πρώτα τρία κρούσματα σε κόκκινες αλεπούδες σε  Κιλκίς και Κοζάνη. Πλέον γνωρίζουν ότι η λύσσα είναι «εισαγόμενη» από τη Ρουμανία.
 
Στελέχη του υπουργείου Υγείας εκτιμούν ότι θα υπάρξει αύξηση των περιστατικών και το επόμενο διάστημα. Για κάθε λυσσασμένο ζώο που εντοπίζεται, όπως αναφέρουν, ο κύκλος της μόλυνσης ανοίγει σε ακτίνα 50 χιλιομέτρων. Το περιστατικό με τη λυσσασμένη γάτα ανοίγει βέβαια και τον κύκλο των ζώων που μπορεί να επιμολυνθούν.
 
Για τον λόγο αυτό έχουν διατεθεί με εντολή της γενικής γραμματείας Δημόσιας Υγείας,  2.000 αντιλυσσικά εμβόλια στις περιοχές της βόρειας Ελλάδας ώστε να καλύψουν επαρκώς τις τυχόν ανάγκες του πληθυσμού. Όσοι εικάζεται πως μπορεί να έχουν μολυνθεί μετά την επαφή τους με ύποπτο ζώο κάνουν το εμβόλιο και λαμβάνουν θεραπεία με αντιλυσσικό ορό.

 

Μέτρα προφύλαξης για τη λύσσα

 
Η λύσσα είναι μία ζωονόσος που μπορεί να εμφανιστεί σε άγρια ζώα (λύκοι, αλεπούδες, κουνάβια, νυχτερίδες) αλλά και σε οικόσιτα ζώα, ιδίως σε σκύλους, γάτες, βοοειδή, αιγοπρόβατα, άλογα, χοίρους. Ενδείξεις λύσσας στα οικόσιτα ζώα δίδει η αλλαγή της συνηθισμένης συμπεριφοράς τους: δεν αναγνωρίζουν τα οικεία πρόσωπα, είναι υπερβολικά επιθετικά, έχουν έντονη σιελόρροια, δυσκολία κατάποσης, άρνηση φαγητού και νερού κ.λπ. Η παρακολούθησή τους συνιστάται να γίνεται επί 15 ημέρες.

 
Η λύσσα μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω ανοιχτών τραυμάτων, πληγών ή μέσω επαφής με τους βλεννογόνους ή το νευρικό ιστό του μολυσμένου ζώου και όχι με το χάϊδεμα ή την επαφή ακέραιου δέρματος με σάλιο, ούρα ή κόπρανα ζώου.
 
Οι αρμόδιοι του Κέντρου Ελέγχου Λοιμώξεων και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) εφιστούν μεγάλη προσοχή στους κατοίκους αγροτικών περιοχών για την έκθεσή τους σε δαγκωνιά ή επαφή με σάλιο, βλεννογόνο ή νευρικό ιστό των ζώων. Τονίζουν δε πως τον μεγαλύτερο κίνδυνο τον διατρέχουν τα παιδιά, καθώς με τα παιχνίδια και την περιέργειά τους έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να δαγκωθούν από σκύλο και μάλιστα πολλαπλές φορές σε ευαίσθητα σημεία του σώματός τους (π.χ. λαιμός ή πρόσωπο).